Welcome to the forum 👋, Visitor
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
-
PËRSHËNDETJE VIZITOR!
Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.
Përshtypje dhe ndjesi letrare
- Thread starter daniel00
- Data e fillimit
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
Unë nuk besoj tek : Është shumë herët, është shumë vonë, janë justifikime. Ndjenjat bëjnë pjesë tek një botë irracionale që nuk është e përcaktuar nga orare, egzaktësisht korrekte ose jo. Nëse një person ndjen dashuri për ty, mund ta ndjejë edhe pas një dite që u njohët. Nëse një person do të kthehet, kthehet edhe pas dhjetëvjeçarësh.
Ortolani
Ortolani
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
"Uji nuk bën rezistencë. Uji rrjedh. Kur zhytesh në të, gjithçka që ndjen është një përkëdhelje. Uji nuk është një mur i fortë, nuk do të të ndalojë.
Por uji shkon gjithmonë shkon aty ku do që të shkojë, e asgjë nuk mund t'i rezistojë. Uji është i durueshëm. Uji që pikon e gërryen gurin. Mbaje mend! Se ti je gjysmë uji."
[Margaret Atwood]
Por uji shkon gjithmonë shkon aty ku do që të shkojë, e asgjë nuk mund t'i rezistojë. Uji është i durueshëm. Uji që pikon e gërryen gurin. Mbaje mend! Se ti je gjysmë uji."
[Margaret Atwood]
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
Vjeshtë në shi.
Valsi i pikave të shiut, buronte nga era që i lëshonte si dallgë duke trokitur, të kthyera në një marshim të furishëm prej ushtrie. Forca e tyre mbizotëronte gjithçka, godiste degët i përkulte dhe ato ktheheshin në vend me të dridhura, i tundte të trembura dhe me frenezi i bindeshin energjisë së tyre që krijonte valëvitje hipnotizuese dhe koreografi përsëritëse.
Hera-herës një pikë uji lotonte në majë të gjetheve dhe shkëlqente duke rënë më rëndë mes mijërash. Shkëputej e lëshohej me një tejdukshmëri të lëngët drejt tokës ku do të përpihej.
Shiu me fije të bardha ndërthurej me një shpejtësi të njëtrajtshme e me pjerrësi të ndryshueshme prej trilleve të erës, krijonte një iluzion mjegulle.
E gjelbra e thellë e gjetheve, e përshkallëzuar me llustrimin shkëlqyes të ujit, krijonte kontraste dhe unë kërkoja me sy detaje të përlyera me shkëlqime. Kërcejt e tyre kontrastonin më qartë duke mbajtur yje pikash që binin e që më bënin të shprehja dëshira në mendime, psherëtima të pashprehura dhe mallëngjim të brendshëm.
Gjethet llustrafine mblidhnin ujë me reflekse drite mes nervurash.
Lulet, me delikatesën e petaleve të tyre, në ngjyrat, në pistilet e harkuara si qepalla vajzërore, dhuronin gëzimin e jetës me secilën çelje të tyre dhe era i bënte të përkundeshin hirshëm në lartësi qiellore të paarritshme. Aroma e tyre e tretur në lagështi të bënte të mbushje mushkëritë deri në shkalafitje të dehur kënaqësie.
Nën këmbë një shtrojë e butë dhe e kadifenjtë sa e verdhë e sa e kuqërremtë gjethesh të rëna, mbulonte gjithçka, zbuste hapat e mia në fëshfërima e ndonjëherë kërcitje.
Shkeljet e njerëzve i kishin ngjeshur në tokën e baltosur por mua më pëlqente të dilja jashtë shtigjeve të rrahura për të kaluar mbi shpinën e tyre të nderë e për t’i ndier se si jepeshin nën peshën time.
Rrënjët kishin krijuar shkallëzime gjymtyrësh gungaçe e ndonjëherë dalloheshin më pak si damarë të tokës.
Diku më tej, rrallimi i pemëve kishte bërë që gjelbërimi i barit të merrte epërsinë mbi gjethet dhe ndonjë trung i rënë shtrihej në dendësinë e degëve të veta, në madhështinë e trungut të vet të lodhur e të shkëputur si një relike e jetës së tij të shuar. Degët ishin të zhveshura e po aq të bukura sa brirët e një dreri të plandosur.
Pikat rralloheshin dhe loja e tyre me gjethet po qetësohej, gjethet tundeshin më rrallë kur ndonjë pikë i përkulte si veshë të një kali të bezdisur nga ndonjë mizë.
Brendësia ime i dorëzohej ftohtësisë dhe trupi im shkrihej e bëhej njësh me shiun, njëjtësohej me ujin dhe drithërima të ftohta më kaplonin e më shndërronin përtej vetes.
NdIhesha njësh me të dhe qënia ime rridhte në rrëke e mblidhej në pellgje.
Secila pikë krijonte rrathë tek unë, kumbonte me valë në sipërfaqe dhe krijonte dallgëzime që i mohonin njëra tjetrës epërsinë për të qenë mbi të tjerat. Krijonin rrathë të brendashkruar të bukur e të përsosur, të nxituar, që më mbushullonin e më mahnisnin.
Ngrita kokën e me fytyrën lart drejtuar qiellit kundroja formën e reve duke provuar të gjeja forma që më rrëfenin diçka të fshehtë që askush nuk e dinte.
Natyra pikturonte akuarele me bojëra uji në shpirtin tim, afshi i njomështisë e përshkonte dhe i mëshonte me pikëlima të panumërta.
Valsi i pikave të shiut, buronte nga era që i lëshonte si dallgë duke trokitur, të kthyera në një marshim të furishëm prej ushtrie. Forca e tyre mbizotëronte gjithçka, godiste degët i përkulte dhe ato ktheheshin në vend me të dridhura, i tundte të trembura dhe me frenezi i bindeshin energjisë së tyre që krijonte valëvitje hipnotizuese dhe koreografi përsëritëse.
Hera-herës një pikë uji lotonte në majë të gjetheve dhe shkëlqente duke rënë më rëndë mes mijërash. Shkëputej e lëshohej me një tejdukshmëri të lëngët drejt tokës ku do të përpihej.
Shiu me fije të bardha ndërthurej me një shpejtësi të njëtrajtshme e me pjerrësi të ndryshueshme prej trilleve të erës, krijonte një iluzion mjegulle.
E gjelbra e thellë e gjetheve, e përshkallëzuar me llustrimin shkëlqyes të ujit, krijonte kontraste dhe unë kërkoja me sy detaje të përlyera me shkëlqime. Kërcejt e tyre kontrastonin më qartë duke mbajtur yje pikash që binin e që më bënin të shprehja dëshira në mendime, psherëtima të pashprehura dhe mallëngjim të brendshëm.
Gjethet llustrafine mblidhnin ujë me reflekse drite mes nervurash.
Lulet, me delikatesën e petaleve të tyre, në ngjyrat, në pistilet e harkuara si qepalla vajzërore, dhuronin gëzimin e jetës me secilën çelje të tyre dhe era i bënte të përkundeshin hirshëm në lartësi qiellore të paarritshme. Aroma e tyre e tretur në lagështi të bënte të mbushje mushkëritë deri në shkalafitje të dehur kënaqësie.
Nën këmbë një shtrojë e butë dhe e kadifenjtë sa e verdhë e sa e kuqërremtë gjethesh të rëna, mbulonte gjithçka, zbuste hapat e mia në fëshfërima e ndonjëherë kërcitje.
Shkeljet e njerëzve i kishin ngjeshur në tokën e baltosur por mua më pëlqente të dilja jashtë shtigjeve të rrahura për të kaluar mbi shpinën e tyre të nderë e për t’i ndier se si jepeshin nën peshën time.
Rrënjët kishin krijuar shkallëzime gjymtyrësh gungaçe e ndonjëherë dalloheshin më pak si damarë të tokës.
Diku më tej, rrallimi i pemëve kishte bërë që gjelbërimi i barit të merrte epërsinë mbi gjethet dhe ndonjë trung i rënë shtrihej në dendësinë e degëve të veta, në madhështinë e trungut të vet të lodhur e të shkëputur si një relike e jetës së tij të shuar. Degët ishin të zhveshura e po aq të bukura sa brirët e një dreri të plandosur.
Pikat rralloheshin dhe loja e tyre me gjethet po qetësohej, gjethet tundeshin më rrallë kur ndonjë pikë i përkulte si veshë të një kali të bezdisur nga ndonjë mizë.
Brendësia ime i dorëzohej ftohtësisë dhe trupi im shkrihej e bëhej njësh me shiun, njëjtësohej me ujin dhe drithërima të ftohta më kaplonin e më shndërronin përtej vetes.
NdIhesha njësh me të dhe qënia ime rridhte në rrëke e mblidhej në pellgje.
Secila pikë krijonte rrathë tek unë, kumbonte me valë në sipërfaqe dhe krijonte dallgëzime që i mohonin njëra tjetrës epërsinë për të qenë mbi të tjerat. Krijonin rrathë të brendashkruar të bukur e të përsosur, të nxituar, që më mbushullonin e më mahnisnin.
Ngrita kokën e me fytyrën lart drejtuar qiellit kundroja formën e reve duke provuar të gjeja forma që më rrëfenin diçka të fshehtë që askush nuk e dinte.
Natyra pikturonte akuarele me bojëra uji në shpirtin tim, afshi i njomështisë e përshkonte dhe i mëshonte me pikëlima të panumërta.
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
Ti thua Zoti thotë
Nuk e kuptoj Do të drejtoj hapat e tu
Vargje : Fjalët e urta 3
5 Beso në Zotin me gjithë zemër
e mos u mbështet në zgjuarsinë tënde.
6 Mendo për të në të gjitha udhët e tua
Ti thua Zoti thotë
Jam shumë i lodhur Do të të jap prehje
Vargje : Mateu 11
28 Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur e të munduar, se unë do t'ju çlodh.
29 Merrni mbi vete zgjedhën time e mësoni nga unë, sepse kam zemër të butë e të përulur. Kështu do të gjeni prehje për shpirtrat tuaj,
30 se zgjedha ime është e butë e barra ime është e lehtë».
Ti thua Zoti thotë
Është e pamundur Të gjitha gjërat janë të mundshme
Vargje : Luka 18
27Jezusi u përgjigj: «Ajo që është e pamundur për njerëzit, është e mundur për Perëndinë».
Ti thua Zoti thotë
Askush nuk më do mua Unë të dua ty
Vargje : Gjoni 3
16 Perëndia e deshi aq shumë botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindur, që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetën e përjetshme.
Ti thua Zoti thotë
Nuk e fal dot veten Unë të fal
Vargje : Romakëve 8
1 Prandaj, tanimë nuk ka asnjë dënim për ata që i përkasin Krishtit Jezus
Ti thua Zoti thotë
Nuk jam i mençur Do të të jap urtësi
Vargu : 1 Korintasve 1
30 Por, ai bëri që ju të jeni të bashkuar me Jezus Krishtin, që u bë për ne urtësia e Perëndisë. Krishti na bëri të drejtë, na shenjtëroi e na shpengoi,
Ti thua Zoti thotë
Nuk jam i aftë Unë jam në gjendje
Vargu : 2 Korintasve 9
8 Perëndia mund t'ju japë me begati çdo të mirë, në mënyrë që gjithmonë të keni mjaftueshëm prej çdo gjëje e kështu të mund të jepni për çdo vepër të mirë.
Ti thua Zoti thotë
Nuk mundem të vazhdoj më Hiri im është i mjaftueshëm
Vargu : 2 Korintasve 12
9 por ai m'u përgjigj: «Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime tregohet e plotë në dobësinë tënde». Prandaj do të krenohem edhe më shumë me dobësitë e mia, që të banojë tek unë fuqia e Krishtit.
Ti thua Zoti thotë
Unë nuk mund ta bëj Mund të bësh çdo gjë
Vargu : Filipianëve 4
13 Unë mund të bëj gjithçka përmes Krishtit që më forcon.
Ti thua Zoti thotë
Nuk mund ta përballoj Do të siguroj gjithë nevojat e tua
Vargu : Filipianëve 4
19 Perëndia im do të plotësojë përmes Krishtit Jezus çdo nevojë tuajën, sipas pasurive të tij të lavdishme.
Ti thua Zoti thotë
Kam frikë Nuk të kam dhënë frikën
Vargu : 2 Timoteu 1
7 Perëndia nuk na dha shpirtin e frikës, por të fuqisë, të dashurisë e të maturisë.
Ti thua Zoti thotë
Ndihem fare vetëm Nuk do të të braktis kurrë
Vargu : Hebrenjve 13
5 Sjellja juaj të mos ndikohet nga lakmia për para. Le t'ju mjaftojnë ato që keni, se Perëndia ka thënë: nuk do të të lë vetëm e as nuk do të të braktis.
Nuk e kuptoj Do të drejtoj hapat e tu
Vargje : Fjalët e urta 3
5 Beso në Zotin me gjithë zemër
e mos u mbështet në zgjuarsinë tënde.
6 Mendo për të në të gjitha udhët e tua
Ti thua Zoti thotë
Jam shumë i lodhur Do të të jap prehje
Vargje : Mateu 11
28 Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur e të munduar, se unë do t'ju çlodh.
29 Merrni mbi vete zgjedhën time e mësoni nga unë, sepse kam zemër të butë e të përulur. Kështu do të gjeni prehje për shpirtrat tuaj,
30 se zgjedha ime është e butë e barra ime është e lehtë».
Ti thua Zoti thotë
Është e pamundur Të gjitha gjërat janë të mundshme
Vargje : Luka 18
27Jezusi u përgjigj: «Ajo që është e pamundur për njerëzit, është e mundur për Perëndinë».
Ti thua Zoti thotë
Askush nuk më do mua Unë të dua ty
Vargje : Gjoni 3
16 Perëndia e deshi aq shumë botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindur, që kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetën e përjetshme.
Ti thua Zoti thotë
Nuk e fal dot veten Unë të fal
Vargje : Romakëve 8
1 Prandaj, tanimë nuk ka asnjë dënim për ata që i përkasin Krishtit Jezus
Ti thua Zoti thotë
Nuk jam i mençur Do të të jap urtësi
Vargu : 1 Korintasve 1
30 Por, ai bëri që ju të jeni të bashkuar me Jezus Krishtin, që u bë për ne urtësia e Perëndisë. Krishti na bëri të drejtë, na shenjtëroi e na shpengoi,
Ti thua Zoti thotë
Nuk jam i aftë Unë jam në gjendje
Vargu : 2 Korintasve 9
8 Perëndia mund t'ju japë me begati çdo të mirë, në mënyrë që gjithmonë të keni mjaftueshëm prej çdo gjëje e kështu të mund të jepni për çdo vepër të mirë.
Ti thua Zoti thotë
Nuk mundem të vazhdoj më Hiri im është i mjaftueshëm
Vargu : 2 Korintasve 12
9 por ai m'u përgjigj: «Hiri im të mjafton, sepse fuqia ime tregohet e plotë në dobësinë tënde». Prandaj do të krenohem edhe më shumë me dobësitë e mia, që të banojë tek unë fuqia e Krishtit.
Ti thua Zoti thotë
Unë nuk mund ta bëj Mund të bësh çdo gjë
Vargu : Filipianëve 4
13 Unë mund të bëj gjithçka përmes Krishtit që më forcon.
Ti thua Zoti thotë
Nuk mund ta përballoj Do të siguroj gjithë nevojat e tua
Vargu : Filipianëve 4
19 Perëndia im do të plotësojë përmes Krishtit Jezus çdo nevojë tuajën, sipas pasurive të tij të lavdishme.
Ti thua Zoti thotë
Kam frikë Nuk të kam dhënë frikën
Vargu : 2 Timoteu 1
7 Perëndia nuk na dha shpirtin e frikës, por të fuqisë, të dashurisë e të maturisë.
Ti thua Zoti thotë
Ndihem fare vetëm Nuk do të të braktis kurrë
Vargu : Hebrenjve 13
5 Sjellja juaj të mos ndikohet nga lakmia për para. Le t'ju mjaftojnë ato që keni, se Perëndia ka thënë: nuk do të të lë vetëm e as nuk do të të braktis.
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
Ja Mbreti im
Bibla thotë Mbreti im është Mbreti i Hebrenjve. Ai është mbreti i Izraelit. Ai është Mbreti i drejtësisë. Ai është mbreti i kohërave. Ai është Mbreti i qiellit. Ai është mbreti i lavdisë. Ai është Mbreti i mbretërve dhe Ai është Zoti i zotërve. Është Mbreti Im! Pyes veten ... a e njeh Atë ?
Mbreti Im është Mbret sovran; asnjë formë mase nuk mund të përcaktojë dashurinë e Tij të pashtershme. Ai është qëndueshëm i fortë. Ai është plotësisht i sinqertë. Ai është përjetësisht i palëkundur. Ai është përgjithmonë i hirshëm. Ai është sundues i plotëfuqishëm. Ai është paanësisht i mëshirshëm. A e njeh Atë ?
Ai është fenomeni më i madh që ka kaluar horizontin e kësaj bote. Ai është Biri i Perëndisë. Ai është Shpëtimtari i mëkatarëve. Ai është kryeqendra e qytetërimit. Ai është i pashembullt. Ai është i padëgjuar më parë. Ai është ideja më e lartë e letërsisë. Ai është personaliteti më i lartë në filozofi. Ai është doktrina themeluese e teologjisë së vërtetë! Ai është i vetmi i denjë për të qenë i përmbushur Shpëtimtar! Pyes veten nëse e njeh Atë sot.
Ai siguron forcë për të dobëtin. Ai është i gjendshëm për të tunduarin dhe të sprovuarin. Ai mirëkupton dhe Ai shpëton. Ai forcon dhe mban. Ai ruan dhe udhëheq. Ai shëron të sëmurin. Ai pastron lebrozin. Ai fal mëkatarët. Ai shlyen borxhlinjtë. Ai çliron robërit. Ai mbron të pafuqishmin. Ai bekon të riun. Ai i shërben fatkeqit. Ai kujdeset për të moshuarit. Ai shpërblen të zellshmin dhe zbukuron të sjellshmin. Pyes veten nëse ti e njeh Atë.
Ai është çelësi për diturinë. Ai është burimi i urtësisë. Ai është rruga e çlirimit. Ai është udha e paqes. Ai është rrugëtimi i drejtësisë. Ai është autostrada e shenjtërisë. Ai është porta e lavdisë. A e njeh atë ?
Po, jeta e Tij është e paarritshme. Mirësia e Tij është e pakufijshme. Mëshira e tij është e përhershme. Dashuria e Tij kurrë nuk ndryshon. Fjala e tij është e mjaftueshme. Hiri i tij është i përplotë. Mbretërimi i Tij është i drejtë, dhe zgjedha e Tij është e lehtë, dhe barra e Tij është më e lehtë.
Do të doja të mundja te ta përshkruaja ty. Po! Ai është i papërshkrueshëm. Ai është i pakuptueshëm. Ai është i pamposhtur. Ai është i parezistueshëm. Nuk mund ta heqësh Atë nga mendja. Nuk mund ta lëshosh atë nga dora. Nuk mund të jetosh përtej Atij, dhe nuk mund të jetosh pa Atë.
Po, Farisenjtë nuk përballeshin dot me Atë, por ata zbuluan se nuk mund ta ndalnin Atë. Pilati nuk mundi të gjente ndonjë faj tek Ai. Herodi nuk mundi ta vriste Atë. Vdekja s’mundi të përballej me Atë, dhe varri s’mundi ta mbante Atë!
Po! Ai është Mbreti im! Ai është Mbreti im!
- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 715
- Pëlqime
- 343
@Mia
Për të
Do të sjell verën në nëntor
Do ta ngroh që ajo të mos fërgëllojë
Do të shpik fjalët e heshtjes
Do t'i bëj kaltërsinë mbi fjalë dashurie
Do të mësoj të jetoj në mënyrë tjetër
Në mënyrën e saj larg nga njerëz
Do shkoj të kërkoj të paarritshmen
Të pafundmen sentimentale
Për të...
Do të shkoj në thellësinë më të madhe të ëndrrave
Që ajo sheh kur është e fjetur
Të kërkoj atë që kurrë buzët e saj
Nuk do guxojnë të thonë për dëshirat e saj
Do t'i flakja ritualet e përditshme
Dhe momentet që sjellin dyshime
Për të shkatërruar pasiguritë
Pa thënë asgjë
Për të...
Do shkoj në kufinjtë e të padukshmes
Ku dashuria mbahet në ekuilibër
Për të do të harroj se kush jam vetë
Do dëgjoj gjithçka që zemra e saj flet
Do shkoj të vjedh të patjetërsueshme
Ndjenjën e dashurisë ekstreme
Do të hedh gjithçka të së kaluarës time
Për të bërë ne të dy të ardhmen time
Mbase thjesht për t'u dashur
Mbase kurrë për të mos vdekur
Për të...
Do shkoj në kufinjtë e të padukshmes
Ku dashuria mbahet në ekuilibër
Për të do të harroj se kush jam vetë
Do dëgjoj gjithçka që zemra e saj flet
Do shkoj të vjedh të patjetërsueshme
Ndjenjën e dashurisë ekstreme
Për të
Do të ndaloj kohën që shkon
Që kurrë më mos të harrojmë
Ledhatimet që shpesh fshihen
Ose që ikin
Për të...
Për të
Do të sjell verën në nëntor
Do ta ngroh që ajo të mos fërgëllojë
Do të shpik fjalët e heshtjes
Do t'i bëj kaltërsinë mbi fjalë dashurie
Do të mësoj të jetoj në mënyrë tjetër
Në mënyrën e saj larg nga njerëz
Do shkoj të kërkoj të paarritshmen
Të pafundmen sentimentale
Për të...
Do të shkoj në thellësinë më të madhe të ëndrrave
Që ajo sheh kur është e fjetur
Të kërkoj atë që kurrë buzët e saj
Nuk do guxojnë të thonë për dëshirat e saj
Do t'i flakja ritualet e përditshme
Dhe momentet që sjellin dyshime
Për të shkatërruar pasiguritë
Pa thënë asgjë
Për të...
Do shkoj në kufinjtë e të padukshmes
Ku dashuria mbahet në ekuilibër
Për të do të harroj se kush jam vetë
Do dëgjoj gjithçka që zemra e saj flet
Do shkoj të vjedh të patjetërsueshme
Ndjenjën e dashurisë ekstreme
Do të hedh gjithçka të së kaluarës time
Për të bërë ne të dy të ardhmen time
Mbase thjesht për t'u dashur
Mbase kurrë për të mos vdekur
Për të...
Do shkoj në kufinjtë e të padukshmes
Ku dashuria mbahet në ekuilibër
Për të do të harroj se kush jam vetë
Do dëgjoj gjithçka që zemra e saj flet
Do shkoj të vjedh të patjetërsueshme
Ndjenjën e dashurisë ekstreme
Për të
Do të ndaloj kohën që shkon
Që kurrë më mos të harrojmë
Ledhatimet që shpesh fshihen
Ose që ikin
Për të...
- Regjistruar më
- Shtator 11, 2021
- Mesazhe
- 2,626
- Pëlqime
- 1,819
