- Regjistruar më
- Shkurt 22, 2024
- Mesazhe
- 3,539
- Pëlqime
- 472
Nga cila pjes duhet ?
Welcome to the forum 👋, Visitor
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
-
PËRSHËNDETJE VIZITOR!
Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.
Një copë nga vetja...
- Thread starter Juno
- Data e fillimit
- Regjistruar më
- Gusht 8, 2020
- Mesazhe
- 58,362
- Pëlqime
- 34,342
Edhe sot qendroj e ulur po te i njejti kolltuk ngjyre jeshil,perball meje pamja e malit humbet mendimet e crregullta dhe syte kerkojn copeza pjesesh qe do plotesojn pikturen e te humburit te mendimeve,serisht prishet pejsazhi dhe shikimi i venit bukurit natyrore duke fokusuar mendimin ne te njejten pike,po ndez edhe nje cigare dhe po lejoj te me vrasi nga pak edhe ky mik tradhtare i cili mbush oret duke shkaterruar shendetin,e shikoj teksa digjet dhe mendimi i vetem qe kam eshte sa te vetdijshem jemi per “tradhetin” e gjithckaje qe na rrethon por serisht insistojm te vritemi prej tyre,pak e nga pak duke perqafuar gjithcka qe vret….
- Regjistruar më
- Shkurt 10, 2018
- Mesazhe
- 8,892
- Pëlqime
- 7,864
Bo me qit gidhtin emadh tkomes? Si copez nga vetja?
- Regjistruar më
- Prill 30, 2024
- Mesazhe
- 2,137
- Pëlqime
- 1,446
Atje ku shpirti gjen qetesi,
Atje ku mendja trazon,
Atje ku zemra vec therret ,
Ashtu si fortuna e uragani qe me vjen,
Ashtu si nata me yjet e saj qe shendrrin,
Ashtu dhe qenia ime gjen qetesi dhe vetem qetesi tek ti!
Ps: frymezim momental dhe i fundit
Atje ku mendja trazon,
Atje ku zemra vec therret ,
Ashtu si fortuna e uragani qe me vjen,
Ashtu si nata me yjet e saj qe shendrrin,
Ashtu dhe qenia ime gjen qetesi dhe vetem qetesi tek ti!
Ps: frymezim momental dhe i fundit
- Regjistruar më
- Nëntor 13, 2021
- Mesazhe
- 14,038
- Pëlqime
- 5,820
Unë jam ëndërrimtare po. Kam ëndërruar gjithmone për një marrëdhënie te mire si ato nëpër filma, me surpriza, me çokollata, me propozime që bëhen ulur në gjunj, e nga ana tjetër i mbaj sytë e zemrën hapur për të pranuar se, çdo dashuri është romantike sa mendoj Une 
- Regjistruar më
- Shkurt 10, 2018
- Mesazhe
- 8,892
- Pëlqime
- 7,864
Ja vec nje cope
- Regjistruar më
- Maj 3, 2020
- Mesazhe
- 29,113
- Pëlqime
- 23,620
Cili eshte mesimi me i madh që me ka dhene thyerja e zemres?
Мё ka mesuar se sa e forte mund te jem, edhe kur ndjehem me dobët. Ne fillim, mendova se do te ishte e pamundur te perballesha me dhimbjen qe ndieja. Por me kalimin e kohes, kuptova se kjo dhimbje ,
nuk eshte fundi, por nje mundesi per te mesuar dhe per t'u rritur.
Thyerja e zemes me ka treguar rendësine e vetëdashurise. Kam kuptuar se perpara se te mund te duash dike tjeter, esht e domosdoshme te duash dhe te respektosh veten. Kam mësuar të vleresoj çdo moment te bukur qe kam kaluar, por edhe te kuptoj se ndjenjat e dhimbjes jane pjese e natyrshme e jetës.
Më ne fund, me eshte bere e qarte se dashuria eshte nje rrugetim dhe jo nje destinacion. Çdo marredhenie, qofte e suksesshme apo e deshtuar, me ndihmon te kuptoj me shume reth vetes dhe rreth asaj qe vertet deshiroj ne jete. Çdo hap ne kete rruge, qofte i lehte apo i veshtirë, ndihmon ne formimin e personit qe jam sot.
Keshtu që, permes dhimbjes se thyerjes se zemres, kam mesuar se kam force brenda meje per te sheruar dhe per te ecur perpara. Мё ka ndihmuar te rritem si individ dhe te kuptoj se, nese nje dere mbyllet ,nje tjeter hapet, duke sjelle mundesi te reja per dashuri dhe lumturi.
Мё ka mesuar se sa e forte mund te jem, edhe kur ndjehem me dobët. Ne fillim, mendova se do te ishte e pamundur te perballesha me dhimbjen qe ndieja. Por me kalimin e kohes, kuptova se kjo dhimbje ,
nuk eshte fundi, por nje mundesi per te mesuar dhe per t'u rritur.
Thyerja e zemes me ka treguar rendësine e vetëdashurise. Kam kuptuar se perpara se te mund te duash dike tjeter, esht e domosdoshme te duash dhe te respektosh veten. Kam mësuar të vleresoj çdo moment te bukur qe kam kaluar, por edhe te kuptoj se ndjenjat e dhimbjes jane pjese e natyrshme e jetës.
Më ne fund, me eshte bere e qarte se dashuria eshte nje rrugetim dhe jo nje destinacion. Çdo marredhenie, qofte e suksesshme apo e deshtuar, me ndihmon te kuptoj me shume reth vetes dhe rreth asaj qe vertet deshiroj ne jete. Çdo hap ne kete rruge, qofte i lehte apo i veshtirë, ndihmon ne formimin e personit qe jam sot.
Keshtu që, permes dhimbjes se thyerjes se zemres, kam mesuar se kam force brenda meje per te sheruar dhe per te ecur perpara. Мё ka ndihmuar te rritem si individ dhe te kuptoj se, nese nje dere mbyllet ,nje tjeter hapet, duke sjelle mundesi te reja per dashuri dhe lumturi.
- Regjistruar më
- Maj 3, 2020
- Mesazhe
- 29,113
- Pëlqime
- 23,620
Nje mesazh per te
Nuk kam nevoje që te me kerkosh falje. Ajo që ndodhi mes nesh eshte nje plage e thelle, e cila nuk mund te sherohet me fjale. Por, thelle ne zemen time, shpresoj qe nje dite te ndihesh fajtor për menyrën si me trajtove dhe per tradhtine që me bere.
Çdo moment qe kalova me ty ishte nje histori e bukur ne mendjen time, por sic duket, ti nuk e kuptove kurre rendesine e asaj historie. E di se ndonjehere jeta na jep dhurata te cmuara, por ti e ke tradhtuar besimin tim. Ajo qe me ke bere me ka ndihmuar të rritem, por edhe me ka lene te plagosur.
Shpresoj që nje dite te reflektosh mbi veprimet e tua dhe te kuptosh se si ato me shkaterruan. Do te doja te dija se ke mësuar dicka nga kjo pervoje, se ke kuptuar se çdo veprim ka pasoja. Të kuptosh dhimbjen që me le pas eshte nje hap i nevojshem per tu sheruar, si per mua ashtu edhe per ty.
Nuk kerkoj te rikthehem ne te kaluaren, por shpresoj qe ti të mesosh nga ajo që ndodhi. Secili nga ne ka vlere, dhe ndonjehere vetem kur humbasim dike, e kuptojme se sa e cmuar ishte.
Nuk kam nevoje që te me kerkosh falje. Ajo që ndodhi mes nesh eshte nje plage e thelle, e cila nuk mund te sherohet me fjale. Por, thelle ne zemen time, shpresoj qe nje dite te ndihesh fajtor për menyrën si me trajtove dhe per tradhtine që me bere.
Çdo moment qe kalova me ty ishte nje histori e bukur ne mendjen time, por sic duket, ti nuk e kuptove kurre rendesine e asaj historie. E di se ndonjehere jeta na jep dhurata te cmuara, por ti e ke tradhtuar besimin tim. Ajo qe me ke bere me ka ndihmuar të rritem, por edhe me ka lene te plagosur.
Shpresoj që nje dite te reflektosh mbi veprimet e tua dhe te kuptosh se si ato me shkaterruan. Do te doja te dija se ke mësuar dicka nga kjo pervoje, se ke kuptuar se çdo veprim ka pasoja. Të kuptosh dhimbjen që me le pas eshte nje hap i nevojshem per tu sheruar, si per mua ashtu edhe per ty.
Nuk kerkoj te rikthehem ne te kaluaren, por shpresoj qe ti të mesosh nga ajo që ndodhi. Secili nga ne ka vlere, dhe ndonjehere vetem kur humbasim dike, e kuptojme se sa e cmuar ishte.
- Regjistruar më
- Gusht 8, 2020
- Mesazhe
- 58,362
- Pëlqime
- 34,342
- Regjistruar më
- Maj 3, 2020
- Mesazhe
- 29,113
- Pëlqime
- 23,620
- Regjistruar më
- Mars 17, 2021
- Mesazhe
- 36,444
- Pëlqime
- 26,608
Keni ngaterru temen, ktu
- Regjistruar më
- Shkurt 10, 2018
- Mesazhe
- 8,892
- Pëlqime
- 7,864
Iha akoma me dashurit ne kohen e shtypshkronjes njeriu ka shku ne hane o milet ju akoma sherret e forumit
njeriu ka shku ne hane o milet ju akoma sherret e forumit
- Regjistruar më
- Maj 3, 2020
- Mesazhe
- 29,113
- Pëlqime
- 23,620
Nuk ndjeva asgje kur me goditen.
As dhimbje emocionale, as dhimbje fizike. Ishte nje moment bosh, nje boshllek qe gati me perpiu.
Cfare me shkaterroi, cfare me keputi ne shpirt, nuk ishte forca e goditjes, por nga kush me erdhi goditja.
Nje fytyre qe duhej te me mbronte, nje dore qe duhej te ishte e bute dhe e ngrohte, jo e ftohte dhe e pameshirshme.
Më dhembi kur e pashe se ishin syte që me kishin pare me dashuri, te njejtet sy qe tani me shikonin pa asnje meshire.
Ishin ato buze qe me premtuan perjetesi, te njejtat buze qe nuk levizen per asnje fjale ndjese.
Dhe me dhembi, jo per plagen qe po hapte, por per besimin qe m'u dogj para syve, si nje leter qe digjet ne nje flake te nxehte.
Çdo fjale, çdo kujtim qe ndertuam, u kthye ne hi brenda nje fryme.
Ishte nje dhimbje qe nuk matet me fjale, nje boshllek që nuk mbushet.
Atehere e kuptova se ndonjehere dhimbjet me te medha nuk vijne nga te huajt, por nga ata qe njehere i quajte shtepi.
As dhimbje emocionale, as dhimbje fizike. Ishte nje moment bosh, nje boshllek qe gati me perpiu.
Cfare me shkaterroi, cfare me keputi ne shpirt, nuk ishte forca e goditjes, por nga kush me erdhi goditja.
Nje fytyre qe duhej te me mbronte, nje dore qe duhej te ishte e bute dhe e ngrohte, jo e ftohte dhe e pameshirshme.
Më dhembi kur e pashe se ishin syte që me kishin pare me dashuri, te njejtet sy qe tani me shikonin pa asnje meshire.
Ishin ato buze qe me premtuan perjetesi, te njejtat buze qe nuk levizen per asnje fjale ndjese.
Dhe me dhembi, jo per plagen qe po hapte, por per besimin qe m'u dogj para syve, si nje leter qe digjet ne nje flake te nxehte.
Çdo fjale, çdo kujtim qe ndertuam, u kthye ne hi brenda nje fryme.
Ishte nje dhimbje qe nuk matet me fjale, nje boshllek që nuk mbushet.
Atehere e kuptova se ndonjehere dhimbjet me te medha nuk vijne nga te huajt, por nga ata qe njehere i quajte shtepi.
?!
- Regjistruar më
- Maj 3, 2020
- Mesazhe
- 29,113
- Pëlqime
- 23,620
Ka dite kur nuk e di nese kam nevoje per nje perqafim,apo thjesht dua te goditem nga nje makine.
Nuk di nese dua dike qe te me mbaje, te me thote se gjithcka do te jete ne rregull, apo nese thjesht dua qe kaosi te ndaloje, edhe nese do te thote dicka te pariparueshme.
Pesha e gjithckaje eshte shume e rende, dhe pyes veten nese dhimbja e qendrimit eshte me e keqe se mpirja e arratisjes.
Nuk dua te ndihem keshtu, por ndonjehere eshte e veshtire te dallosh nese dua ngushellim apo dua te zhdukem.
Perpiqem te kontrolloj veten, te kujtoj arsyet per te vazhduar, por ne dite si keto, gjithcka ngatrrrohet dhe thjesht deshiroj qe gjithcka te MBAROJE.
Nuk di nese dua dike qe te me mbaje, te me thote se gjithcka do te jete ne rregull, apo nese thjesht dua qe kaosi te ndaloje, edhe nese do te thote dicka te pariparueshme.
Pesha e gjithckaje eshte shume e rende, dhe pyes veten nese dhimbja e qendrimit eshte me e keqe se mpirja e arratisjes.
Nuk dua te ndihem keshtu, por ndonjehere eshte e veshtire te dallosh nese dua ngushellim apo dua te zhdukem.
Perpiqem te kontrolloj veten, te kujtoj arsyet per te vazhduar, por ne dite si keto, gjithcka ngatrrrohet dhe thjesht deshiroj qe gjithcka te MBAROJE.
