Ditari i "forumit"

[Rrelse]

Ahhh vērtet ??oo @Rrelse aman shko takoje Arditin për mua??? ..
( Mendova se ka ndjek andrren time për psikologji )??

E kam taku
Është shumë pordhac live?

 

[Noah]

E kam taku
Është shumë pordhac live?

E vertet ?

 

[UJKU]

une dua te takoj rrelse

 

[Melooo]

E kam taku
Është shumë pordhac live?

Vërtet ????? edhee kyyy ????

 

[Ersaa]

Hey mirebmrema ditar nga sa kohe qe nuk i shprehemi njeri-tjetrit, dhe ti e di motivin qe kjo nuk eshte nga periudhat me te mira per mua! E di qe kam arrit aty ku godasim fundin dhe jemi te vetedijshem per kete, ne fillojme te ndiejme turp per personin qe jemi bere dhe per dobesine qe na mundon. Ne priremi te izolojme veten, te shtypim emocionet tona, kemi ate ndjenjen e pafuqise dhe e bindim veten te vazhdojme ne ate gjendje, se nje zgjidhje alternative nuk ekziston. Ne realitet ekziston nje zgjidhje alternative, dhe ne e kuptojme ate ne momente kthjelltesie ndoshta naten, ne shtrat, duke u perpjekur te flem, kur detyrohesh te jesh me veten tende .Zgjidhja me e thjeshte, por te cilen ne nuk e konsiderojme, sepse do te ishte turp te ndajme ultesite tona, te cilat ndajne vetem sukseset, jo deshtimet. Do te ishte nje poshterim te tregosh veten te dobet, sepse ligji qe me i forti mbijeton eshte ne fuqi. Do te ishte nje goditje shume e rende per EGO tone, te kerkosh ndihme. Por jo. Jo, sepse duhet guxim i madh per te kerkuar ndihme, duhet force e madhe per te qene i pambrojtur jo i dobet , duhet nje deshire e jashtezakonshme te duash te permiresosh dhe te kapercesh nje moment te veshtire, duhet besim pakrahasimet per te pare dike ne sy dhe per te thene "nuk po e bej vetem, mendoj se kam nevoje per ndihme". Duhet nje dashuri e jashtezakonshme per veten qe un sot nuk e kam e me eshte zvanitur qe nuk di as ku! Nejse ditar sa shume qenkam zgjatur, te pershendes nese humbas per kohe te gjata nuk eshte faji jot.
Gjithsesi see you soon ?

 

[Imp4ct]

6 Nentor 2020.
I dashur ditar! Sot kam humbur 5 loje ludo e sme ka dashur hic zari.

 

[.]

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Prano cookie-t e palëve të treta

Ka dit qe jane me diell
Ka dit te vrenjtura, me shi, me rrufe.
Por, cdo dite ne e shohim ashtu sikur ndjehemi ne qenien tone, pa cka se jemi egoiste dhe fajin ja vendosim kohes, stineve, jetes.
Une i dua ditet dhe stinet njesoj, sepse nga çdonjera marr ate qe me duhet per tu ndjere bukur.
Per tu ndjere Une?

 

[Melooo]

Hey erdha unë ????
E di po mendoja të vendosja një emer, ??tani nuk e di , se si ta vendos poor do ta mendoj ..
Duket sikur je miku im më i mirë dhe je i vetmi që nuk mërzitesh me mua ?,sot jam edhe e lumtur por edhe e mërzitur se dij pse ..
E di ndonjhër kam nevoj të flas me dikë aq shumë gjëra por nuk do e bëja se do mërziteshin dhe do largoheshin..
Tani duket sikur mu bllokuan mendimet dhe për një moment ngela..
Sot nuk bëra diçka ndryshe nga ditët e tjera, lexova librin 60 faqe nga libri, tani doja ta lexoja por nuk isha mirë, dhe nuk futesha dot në botën e tij, ndaj e lash...
Ahaaha i bëra @Zap nji premtim ngaqë humba tek ludo por nk e kam realizuar akoma..
E di ndonjhër më duket se jeta me disa njerëz tregohet e vrazhdë, se di ndoshta dhe më duket mua..
Jam shum e mërzitur në fakt sepse nuk e nisa masterin ktë vit,shumë???se edhe sikur të punoj ktë vit, se di a do mundem..
Gjithmon më thon që shtri këmbët aq sa ke jorganin ,, por ëndrrat e mija dhe dëshirat e mija jan shum mē shum se aq..
Ndaj kam frik se do mbesin thjesht ëndrra, por nuk e dua ktë, do luftoj që ti realizoj pak nga pak, por përveçse kohës është dhe kosto..
Ditari im, miku im më i mirë, thon që kur je keq shpirtërisht të shkruash atë që ndjen të ndihmon të jesh pak më mirë, vërtet fonksionon..
Unë po ik për sonte ???
Faleminderit shumë, do rishkruhemi bashkë sërish ??..

 

[Borjan]

nuk kam shkruar ndonjeher ditar as me ka pelqyer te mbaj dicka te till.
sot teksa shfletoja mendimet ne koke , me doli buzeqeshja jote fytyra jota . nuk e di nuk duket normale por ja qe ndodhi , e habitshme un nuk di te tallem ose te ve ne loje dike qe dua , te them, mire ma bere po e them se ndoshta pendohem me mbrapa qe nuk e thash , sot eshte data 10 nentor , per ty oret muajt datat vitet do te vazhdojn mu ktu do me ngeli akrepi ora 13.49. nje pjes e jetes sot ?

 

[...]

Me lejoni qe mendimet e mija qe I hedh ne ditar te rrine sdua askush ti lexoje prandaj e quhet ditar

 

[Rrelse]

Të kam flutur në supe...


Ka ditë që jepem.e tëra pas punës...i jepem.aq fort saqë harroj për të bërë ndryshimin e së shtypurit në fletë dhe së pushuarit në momente të caktuara..

Ndonjëherë dalldisem.e tëra pas poezive, muzikës në kufje dhe fotografisë në përgjithësi...

Ndonjëherë harroj ekzistencën time, skam.motiv, dëshirë, dashuri, fuqi, jetë, frymëmarrje, e më pas rikthehem i buzëqesh fort jetës duke e përzuzur me buzëqeshjen time...

Ka dhe nga ato momentet që më merr malli për natyrën time " çun harami"....për jetën e vegjëlisë...vrapimit pas pulave, deleve, kuajve, përqafimit të gjyshërve, për atë botën e Haidit( film vizatimor)....


Ja kështu symbyllasi kalon e gjithë jeta ime, herë e kthej në retrospektivë e herë iki shumë larg me makinën e kohës, ama TI je në mënyrë sistematike pjesë e imja...

Shume njerez vetequhen bamires , kur falin gjera qe ato vete nuk i duan ....por ti më ke falur gjënë më të çmuar, më të shtrenjtë, më të bukur, " shpirtin"..

Jam gjithë kohës me ty, në ëndrra, mendime, në zemër, në shpirt, në përqafime, në këngë, në poezi, në filma kudo e kurdo..

Larishi ka thënë:
Njeriu duron me lehtësi vetëm një dhimbje, kjo është dhimbja e tjetrit...por unë të them mos lejo që një grindje e vogël të plagosë e shkatërroje nje dashuri të mirë....e mos më fal.dhimbje..

Unë të kam.puthur shpirtin edhe në.rastet kur sjemi bashkë , je kudo me mua, e të kam.flutur mbi supe...

Rri me mua ose merrmë me vete,nëse jo mos fluturo më në qiellin tim...

 

[.]

Dashuri, ku je more?
Heren e fundit erdha tek ty, doja te te thoja lamtumire, e bera nje shkrim te gjate nderkohe qe teshtija nga pluhuri qe te kish zene,por gjithesesi nuk munda ta postoj,e fshiva bashke me trishtimin dhe melankoline dhe ika...
Ishte qetesi ne dhomen tende te rrefimit. Ishin faqet e tua virtuale qe nxisnin kreativitetin tek une. Ishte urtesia jote qe me ngjallte deshiren per te manifesutar me ane te germave ate dellin e brendeshem prej nje shkrimtare amatore.
Ika e te lashe por koken e kam mbajtur pas. Kam ardhur ama ne pamundesi per te shkruar. Sepse ti ishe kendi im, ishe deguesi im me i mire per vete faktin qe degjoje ate qe kisha une nevoje te shpreh dhe jo ate qe kishe deshire ti te dije, si shumica e atyre qe me njohin mua. Dhe ty te perdhosen, te bene pis, hodhen zhul mbi shkronjat e mija, te ndoten me pisllikun qe u rrjedh nga veshet. Dhe ajo qe ma vrau deshiren te hidhem prap ne krahet e tua ishte fakti qe askush nuk te mbrojti, as ty, as shkornjat e mija, si pjese te vetes. Askujt nuk iu be vone, madje as atyre qe e kishin per detyre ta benin. Edhe keshtu dashuria jone platonike u pengua nga ata qe jane pa shpirt, kazerma bosh, shtepi te braktisura, nga ata qe ku shkelin e bejne pis, nga ata qe ku prekin i vene flaken e djegin gjithcka. Ama rrjedhen e dashurise sime per ty, pasjonin dhe flaken e deshires sime nuk e ndalen dot askush. Ti do jesh gjithmone miku me i mire i nje vajze e une do jem krenare gnithmone per ty.
Megjithate une nuk do ta ve drynin kurre! Sepse je pjese e imja. Dhe ne nje te ardhme apo te larget, diku dikur do te shihemi,degjohemi e lexohemi, atehere kur askush nuk do kete mundesine ose guximin te vere qofte edhe nje gisht mbi ty. E une prap do te rrefej trishtimin ose gezimin e ti do me degjosh pa u lodhur plot kureshtje e do me japesh keshilla te heshtura e une do ndjehem mire.
Uroj qe ti sherbesh me frymezim nje Lori qe do vije pas meje, nje Lori me te forte, nje Lori qe e do dhe respekton lirine dhe te drejtat e vetes dhe te te tjereve po aq e me shume se une. Dhe mbi te gjitha nje Lori qe do te dije te jete e paprekshme, nje Lori qe nuk do i lere shans askujt ta sulmoje me pisllek.
Do te shihemi, me shprese.?

Sa bukur i ke pikturuar ndjenjat ne fjale?

 

[.]

Zakonisht i rri larg sherrosjes dhe grindjes, me fjalë. Qëndroj e ftohtë, indiferente dhe shumë-shumë këpus ndonjë frazë ironike. Ama, kur më kërcet keq damari, di të them se, as veten time po ta kisha përballë s’do ta kurseja...
Miqtë që më njohin, ma lexojnë në fytyrë këtë nervin e çakërdisur (që rraaaallë më zë), porse s’bëjnë hiçgjë për t’i shpëtuar...
Më duan!

Pikerisht, sepse njerezit qe na njohin shpirtin keshtu na duan?
Dhe kjo bote u be kerrme qe kur njerezit pertojne te njohin e duan shpirtra?

 

[.]

Nejse se eshte gjynaf sinqerisht ti harxhosh bojen tastieres me disa persona. Humbje kohe

Pikerisht!
Shume humbje kohe?

 

[.]

"Mengjesi erdhi i dehur nga ftohtesia e dimrit qe sapo ka hedhur vellon mbi trupin e tokes, mbushur me insekte"
Ndersa une, qava dhe qesha duke pire nje kokteil stinesh ne mengjesin tim?

 

[Ersaa]

Hello hello ditar me duket mua apo bota,ambienti, njerzit po ndryshojn cdo dite qe po kalon?!
Pak kohe me pare pata nje bisede qe me beri te ndihem ne siklet e pavend. Nje bisede midis dy personave qe e njohin njeri-tjetrin per nje kohe te gjate, te cilet i njohin pikat e forta dhe te dobeta, ngritjet dhe uljet, planet e se ardhmes dhe gabimet e se kaluares. Per shkak se bukuria e lidhjeve te ketij lloji eshte siguria qe ata ju transmetojne, bindja se edhe nese nje termet arrin per te tronditur jeten e tyre perkatese, ajo lidhje mbetet ne kembe, e qendrueshme, krenare dhe e pademtuar.
Ndoshta, megjithate, tani i them vetes se nuk eshte e pademtuar ne ate kohe. Kjo kalon dhe rrjedh dhe sheh njerrzit qe jetojne duke ndryshuar, rritur, zhvilluar bindje te reja, braktisin ato te vjetrat. Dhe nese rastesisht, e gjithe kjo ndodh pa nje ritem, dhe ndodh keshtu qe te keni ate bisede qe ju ben te ndiheni jo rehat ne ate moment, ka nje arsye.
Ndjeva sikur isha lene pas, sikur te isha akoma e lidhur me idete qe kishim te perbashketa dhe qe tani nuk ishin me. Sikur te kisha qendruar e lidhur me nje person qe nuk ekziston me, Dhe nuk dua askend per kete, sepse jeta eshte ne levizje te vazhdueshme, por me nje melankoli akute shikoj ne te kaluaren dhe i them vetes ta le te shkoje.
Duhet te le pas ritualet e vjetra, traditat qe nuk me pasqyrojne me, zakonet qe nuk me bejne me te ndihem mire, leshoj te kaluaren qe nuk eshte me, por edhe njerezit që ishin pjese e saj por qe nuk jane me ne perputhje me vlerat dhe besimet e mia. E le te shkojn..... ika tani por mendoj qe shume shpjet do rikthehem?

 

[.]

Hello hello ditar me duket mua apo bota,ambienti, njerzit po ndryshojn cdo dite qe po kalon?!
Pak kohe me pare pata nje bisede qe me beri te ndihem ne siklet e pavend. Nje bisede midis dy personave qe e njohin njeri-tjetrin per nje kohe te gjate, te cilet i njohin pikat e forta dhe te dobeta, ngritjet dhe uljet, planet e se ardhmes dhe gabimet e se kaluares. Per shkak se bukuria e lidhjeve te ketij lloji eshte siguria qe ata ju transmetojne, bindja se edhe nese nje termet arrin per te tronditur jeten e tyre perkatese, ajo lidhje mbetet ne kembe, e qendrueshme, krenare dhe e pademtuar.
Ndoshta, megjithate, tani i them vetes se nuk eshte e pademtuar ne ate kohe. Kjo kalon dhe rrjedh dhe sheh njerrzit qe jetojne duke ndryshuar, rritur, zhvilluar bindje te reja, braktisin ato te vjetrat. Dhe nese rastesisht, e gjithe kjo ndodh pa nje ritem, dhe ndodh keshtu qe te keni ate bisede qe ju ben te ndiheni jo rehat ne ate moment, ka nje arsye.
Ndjeva sikur isha lene pas, sikur te isha akoma e lidhur me idete qe kishim te perbashketa dhe qe tani nuk ishin me. Sikur te kisha qendruar e lidhur me nje person qe nuk ekziston me, Dhe nuk dua askend per kete, sepse jeta eshte ne levizje te vazhdueshme, por me nje melankoli akute shikoj ne te kaluaren dhe i them vetes ta le te shkoje.
Duhet te le pas ritualet e vjetra, traditat qe nuk me pasqyrojne me, zakonet qe nuk me bejne me te ndihem mire, leshoj te kaluaren qe nuk eshte me, por edhe njerezit që ishin pjese e saj por qe nuk jane me ne perputhje me vlerat dhe besimet e mia. E le te shkojn..... ika tani por mendoj qe shume shpjet do rikthehem?

Je brilane ne gjithesi?
Te kam shume xhan dhe te uroj shendet dhe cdo te mire e te bukur qe do zemra jote?

 

[Ersaa]

Je brilane ne gjithesi?
Te kam shume xhan dhe te uroj shendet dhe cdo te mire e te bukur qe do zemra jote?❤

Edhe un ty ti stimo tanto per la persona dolce che sei?

 

[...]

Di ditar qe: Jeta vret...
Njerezit lendojne...
Cdo gje, sado e bukur t'jete, heret a vone mbaron...
Endrrat shpeshhere ngelin vetem aq, dhe asgje me teper,
Deshirat bien ne kundershtim me realitetin...
Personat që jepnin jetën për ty, ti s'mund të bësh diçka për të kthyer jetën e tyre
Cdo njeri, sado i mire t'jete, lendon dhe lendohet,
zhgenjen dhe zhgenjehet, genjen dhe genjehet...
Cdo fillim e ka nje fund...
Fjalet e thena i mer era...
Premtimet thyhen lehte...
Askush nuk eshte i pazëvendësueshëm "mike"
Gjithcka ne te cilen besoje, ne nje sekond te vetem, zhduket...
Ka momente ne t'cilat do doje t'ktheje kohen pas,
per t'patur edhe nje here lumturine e asaj puthjeje, e atij perqafimi, e atij casti magjik ku je ndjere vetvetja, i gezuar, me boten nen kembet e tua...
Keshtjellat e thurura plot lumturi dhe sinqeritet nuk ekzistojne ...
Dashurite e medha si ne perralla, me nje fund t'lumtur, mbeten aty, ne perralla, jo ne kete bote ...
Por ndonjehere, duhet te jetojme, edhe pa dashur.
Keshtu i dashur ditar mos me gjyko lutem

 

[NOUR]

Ditar keq puna spo na i varin grat ?na ka dal boja ? duhet te behemi me te heshtur te nderrojm emer e tua lypim grave privat se keshtu spo na hec ??!