Mbrëma ditar
Nuk më ka ndodhur asgjë e keqe për momentin por as ndonjë gjë e bukur..
U bënë ditë që mekanizmat e ' emocioneve ' nuk punojnë më.
S' më bën asgjë përshtypje.
Vallë çne??
Mos janë efektet e karantinimit këto?
Me siguri, ndryshe nuk ka spjegim ?
Diku nga dreka më shkruan një kushërirë( të lutem Dor , nesër ka burri im ditëlindjen. Më sajo ndonjë dedikim).
U përpoqa në të gjitha mënyrat por nuk ia dola dot.
Më vinin aq shumë mendime e prapë dy fjalë nuk i lidha dot.
Kështu jam unë, pa e ndjerë diçka nuk shkruaj dot.
Ajo çfarë kam ndjerë këto ditë o ditar , ka qenë vetëm ndjesia e fobisë.
Kam një shpirt që kërkon të bëjë një potere të madhe por po pret momentin e duhur.
Kam lexuar me vëmëndje çdo gjë, nga më konspirativet deri tek aludimet.
Ajo çfarë kam ' admiruar' tek vetja këto ditë, ka qenë mos lënia pas dore e vetes.
Ia kam kryer të gjitha vetes pa neglizhencë e këtë e them pa modesti.
Të të them natën e mirë?
Që here tjetër të kem.çfarë të them.
Zot më jep.shëndet e durim?.