Ai thotë: Hesht
Ajo thotë: S’du
Kush asht me Ukën?
Kush asht me mu’? ?
LETRAVE PA FJALË
E dashtun Rinë,
Nuk bane dhe ti përjashtim,
poetët kanë ngí me fjalë tanë botën
e vetë mbi dhé t’uritun kanë me vdekë.
Pse nuk ndigjon?
T’kam thanë heshtu, ti s’din
T’kam thanë prit, ti jo e jo.
T’kam thanë sa jemi gjallë
Ti kujton se gjallë jemi veç sot.
Lene lemza si asht tu m’mbytë,
po me fjalët e tua,
mâ zi se milingonat
s’ka gjâ si merret.
M’kanë mbushë kullën,
m’kanë hy n’trup
e s’m’lenë me fjetë.
Nuk e di sa kam me duru.
Letrave tua çka t’u them?
Kam me t’i rujtë përgjigjet kur t’shifena,
pse e ke kalu çdo cak.
A e ndin çka ban?
Tash kan fillu dhe kojshit
tu m’shkel synin dit për dit:
Ukë a ke mujtë? Ukë, si je?
A t’ka pru era ndoj leter t’re?
Rinë, nuk je e vogël mâ,
mos e lsho moj asnji zâ
heshtje asht mos me pingrue,
kurrkush moj mos me t’ndigjue.
Ti as merr vesh, as m’len me t’msue.
T’puth e ndoshta edhe ma shumë,
po unë puthjet nuk i lâ kund
as nper letra, as nper udhë,
se jam burrë, merr vesh? Burrë.
Uka.
LETËR ME PUTHJE PUTHJEVE 9
I dashtun Ukë,
Letra jote e fundit fort m’ka zbavitë
shkrue tan urti, mend e burrni.
Postieri asht krenar per ty
asht kah t’ban krejt nji yll.
Shkon kahdo tu u levdue:
“Ky asht burrë, me mbledhë nji grue”.
Burrat anden me zotsine tande
grate po digjen, dite e nate.
“Uk asht ai nuk ka dyshim
fjala tij nuk bahet dy”.
Ti je ba tash nji legjende
gra e burra po lane mendte.
Emni yt kujtdo i kande
hija jote i ngjan nji andrre.
Unë e di porsi një burrë
ty s’të nget puthja kurrë.
Besa po shumë jam pendue
si me t’puthë ty t’kam guxue.
Buza ime e butë e ngrohtë
buzën tande lehtë ka njomë,
e ka njomë m’kyt stinë lagshtie
e t’ka lanë ty njat lloj shije.
E ti je mor kaq i randë
nuk ke si e duron kyt landë.
Prandaj letrën ta kam shkrue
Prej kësaj puthje me t’sherue.
Çoje doren n’tanden buzë
fshije e hiqe çka kam puthë.
Fshije dorën si t’kam prekë
fshije synin ku jam mekë.
N’kishë t’Shna Pjetrit kam me shku
me u la m’ujë t’beku’.
Kam m’u lut me nji rruzare
me largu kyt ndjenjë mkatare.
Si me t’puthë e përqafu
Si me të dashtë si të du.
Edhe dil i pari m’t’par
se ty s’prek as ujë, as fllad.
Çoje dorën lehtë mbi buzë
tash si janë thanë lutjet,
edhe mbahu porsi burrë
se unë du me t’puthë, puthjet.
Erina Çoku
