Welcome to the forum 👋, Visitor
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
-
PËRSHËNDETJE VIZITOR!
Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.
Shkrime të ndryshme
- Thread starter ALekSa
- Data e fillimit
Ajo la frikën të shkojë
Ajo e lëshoi. Pa një mendim apo një fjalë, ajo u largua nga frika.
Ajo e la frikën. Ajo hoqi dorë nga gjykimet, paragjykimet për vuajtjet e dhimbjet e jetës.
Ajo e la frikën të shkojë nga grumbullimi i mendimeve që vërshonin rreth kokës së saj.
Ajo hoqi dorë nga komiteti i pavendosmërisë brenda saj.
Ajo la të gjitha arsyet 'e duhura'. Plotësisht dhe plotësisht,
pa hezitim apo shqetësim, ajo thjesht e lëshoi frikën të shkojë.
Ajo nuk pyeti askënd për këshilla. Ajo nuk lexoi asnjë libër për të marrë atë vendim para se të lirohej
Ajo nuk i kërkoi shkrimet e shenjta.
Ajo thjesht e lëshoi frikën të shkojë.
Dhe nuk qau më kur i thanë për të sajtën herë nuk je e vetmja.
Ajo i la të gjitha kujtimet që e mbanin prapa.
Ajo la të gjithë ankthin që e pengonte të ecte përpara.
Ajo hoqi dorë nga planifikimi dhe të gjitha llogaritjet se si ta bënte jetën siç duhet.
Ajo nuk premtoi se do ta lëshonte frikën.
Por ja që ndodhi.
Ajo nuk bëri ditar për këtë.
Ajo nuk e shkroi datën e parashikuar në kohëmatësin e saj të ditës.
Ajo nuk bëri asnjë njoftim publik dhe nuk vendosi asnjë reklamë në gazetë.
Ajo nuk e kontrolloi raportin e motit apo nuk e lexoi horoskopin e saj ditor.
Ajo thjesht e lëshoi.
Ajo nuk e analizoi nëse duhet të lirohej.
Ajo nuk i thirri miqtë e saj, as shoqërinë, për të diskutuar këtë çështje.
Ajo nuk bëri një Trajtim Mendjesh Shpirtërore me pesë hapa.
Ajo nuk e thirri linjën e lutjes.
Ajo nuk shqiptoi asnjë fjalë. Ajo thjesht e lëshoi frikën.
Askush nuk ishte pranë saj kur ndodhi.
Dhe pse kishte bërë luftë me shpirtin
Me jetën për të patur dikë pranë vetes atë moment.
Nuk pati duartrokitje apo urime.
Askush nuk e falënderoi dhe nuk e lavdëroi.
Askush nuk vuri re një gjë.
Ashtu si një gjethe që bie nga një pemë, ajo thjesht e lëshoi frikën të shkonte
Nuk kishte asnjë përpjekje. Nuk kishte asnjë luftë.
Nuk ishte mirë dhe nuk ishte keq.
Ishte ajo që ishte, dhe është pikërisht ajo.
Në hapësirën e lëshimit, ajo i la të gjitha...të gjitha...të gjitha.
Një buzëqeshje e vogël i zuri fytyrën.
Një erë e lehtë fryu përmes saj.
Dhe dielli dhe hëna shkëlqenin përgjithmonë në shpirtin e saj, pa patur pranë askënd.
Ja për t'i dhënë vetes dhuratën mê të bukur, lirinë e saj dhe për të lënë frikën të shkojë…
Ka vetëm një fat njeriu në jet .dhe je Ti?
Web
Ajo e lëshoi. Pa një mendim apo një fjalë, ajo u largua nga frika.
Ajo e la frikën. Ajo hoqi dorë nga gjykimet, paragjykimet për vuajtjet e dhimbjet e jetës.
Ajo e la frikën të shkojë nga grumbullimi i mendimeve që vërshonin rreth kokës së saj.
Ajo hoqi dorë nga komiteti i pavendosmërisë brenda saj.
Ajo la të gjitha arsyet 'e duhura'. Plotësisht dhe plotësisht,
pa hezitim apo shqetësim, ajo thjesht e lëshoi frikën të shkojë.
Ajo nuk pyeti askënd për këshilla. Ajo nuk lexoi asnjë libër për të marrë atë vendim para se të lirohej
Ajo nuk i kërkoi shkrimet e shenjta.
Ajo thjesht e lëshoi frikën të shkojë.
Dhe nuk qau më kur i thanë për të sajtën herë nuk je e vetmja.
Ajo i la të gjitha kujtimet që e mbanin prapa.
Ajo la të gjithë ankthin që e pengonte të ecte përpara.
Ajo hoqi dorë nga planifikimi dhe të gjitha llogaritjet se si ta bënte jetën siç duhet.
Ajo nuk premtoi se do ta lëshonte frikën.
Por ja që ndodhi.
Ajo nuk bëri ditar për këtë.
Ajo nuk e shkroi datën e parashikuar në kohëmatësin e saj të ditës.
Ajo nuk bëri asnjë njoftim publik dhe nuk vendosi asnjë reklamë në gazetë.
Ajo nuk e kontrolloi raportin e motit apo nuk e lexoi horoskopin e saj ditor.
Ajo thjesht e lëshoi.
Ajo nuk e analizoi nëse duhet të lirohej.
Ajo nuk i thirri miqtë e saj, as shoqërinë, për të diskutuar këtë çështje.
Ajo nuk bëri një Trajtim Mendjesh Shpirtërore me pesë hapa.
Ajo nuk e thirri linjën e lutjes.
Ajo nuk shqiptoi asnjë fjalë. Ajo thjesht e lëshoi frikën.
Askush nuk ishte pranë saj kur ndodhi.
Dhe pse kishte bërë luftë me shpirtin
Me jetën për të patur dikë pranë vetes atë moment.
Nuk pati duartrokitje apo urime.
Askush nuk e falënderoi dhe nuk e lavdëroi.
Askush nuk vuri re një gjë.
Ashtu si një gjethe që bie nga një pemë, ajo thjesht e lëshoi frikën të shkonte
Nuk kishte asnjë përpjekje. Nuk kishte asnjë luftë.
Nuk ishte mirë dhe nuk ishte keq.
Ishte ajo që ishte, dhe është pikërisht ajo.
Në hapësirën e lëshimit, ajo i la të gjitha...të gjitha...të gjitha.
Një buzëqeshje e vogël i zuri fytyrën.
Një erë e lehtë fryu përmes saj.
Dhe dielli dhe hëna shkëlqenin përgjithmonë në shpirtin e saj, pa patur pranë askënd.
Ja për t'i dhënë vetes dhuratën mê të bukur, lirinë e saj dhe për të lënë frikën të shkojë…
Ka vetëm një fat njeriu në jet .dhe je Ti?
Web
Faleminderit per pranine tende brilante ne kete temë dhe postimet tua qe i lexoj me njê fryme???
Ohana
Mbretereshe
- Regjistruar më
- Korrik 30, 2022
- Mesazhe
- 4,720
- Pëlqime
- 3,130
Faleminderit ty për vlerësimin
?
Ohana
Mbretereshe
- Regjistruar më
- Korrik 30, 2022
- Mesazhe
- 4,720
- Pëlqime
- 3,130
Më duhet ta pranoj se asnjëherë nuk do të jesh e imja. Është momenti për t’i vënë pikë gjithë kësaj historie, të të shkruaj ty është sikur t’i shkruash asgjësë. Sepse, madje edhe fjalët lodhen, të mos qenura asnjëherë të lexuara apo dëgjuara. Dhe sonte ato janë në zi... Poeti yt ka vdekur.
Charles Bukowski
Charles Bukowski
Shumë e thellë dhe e bukur kjo.?
Bukowski na ka lënë vërtetë një thesar shkrimesh ?
Te dush dike, esht shpetim per te.
Ka njerez n bot qe meren me uecapin e anashkalojne thelbin e asaj ca esht shkrujt
Ta ngjonin perball do habiteshin njejte me dike qe sheh per te paren here!(gazimi sdo kish mates)
Cdo gje ne jet eshte art edhe te duash apo te te duan.
Thjeshte ndonjehere ndodh dhe me njerez te gabuar, ose menyre te gabuar, por qe verberisht e vertetesisht.
Ka njerez qe bejne kontrate me djallin dhe nuk lexojne as uecapin se s'kan zemer me i ndje fjalet.
Njerezit harrojne, apo nuk kuptojne ose nuk duan te kuptojne se dhe fjalet perqafojne?
JO me kot Dant'ja ka shkrujt shekuj me par, per t'i parapri c'do them une e ti.
Por, per te pas rrugen e shtruar.(mora shembull veten, njejte sic mora edhe ty e sic do merja kedo. Vec se te tjeret kerkojn te drejtat e autorit e na hudhin ne gjygj)
Ohana
Mbretereshe
- Regjistruar më
- Korrik 30, 2022
- Mesazhe
- 4,720
- Pëlqime
- 3,130
"... eshte e thjeshte te kuptosh se gjithnje ne kete bote eshte dikush qe pret dike tjeter, qofte ne mes te shkretetires apo ne zemer te qyteteve te medhenj. Dhe kur keta dy njerez takohen, edhe kur veshtrimet e tyre kryqezohen, e gjithe e shkuara dhe e ardhmja tashme s'kane asnje vlere
“Alkimisti", P.Coelho.
“Alkimisti", P.Coelho.
Shume i sakte Paolo ! ?
Ohana
Mbretereshe
- Regjistruar më
- Korrik 30, 2022
- Mesazhe
- 4,720
- Pëlqime
- 3,130
Dy buzë...
Dy buzë të kuqe,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën,
gëzimin ma fikën,
si fantazma hikën
ndër do bota të larta...
Dy buzë si tëpërgjakta,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën
në buzë kur mu njitën
andjet m'i trazuen,
zemrën ma tërbuen,
trurin ma helmuen
e në fund u mërguen...
Dy buzë të kuqe,
bukuri fatale,
të një gruaje stërzane
një pjsë zemre më nxorne,
një pranverë të tanë më morne
dhe gëzimin ma vodhne...
Ato dy buzë të kuqe
dhe dy lote të mija
qenë shenja të dhimbjes,
kur më vrau bukuria,
kur më zu dashunia
e më dogji rinia.
Migjeni
Dy buzë të kuqe,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën,
gëzimin ma fikën,
si fantazma hikën
ndër do bota të larta...
Dy buzë si tëpërgjakta,
dy dëshira të flakta,
që afshin ma thithën
në buzë kur mu njitën
andjet m'i trazuen,
zemrën ma tërbuen,
trurin ma helmuen
e në fund u mërguen...
Dy buzë të kuqe,
bukuri fatale,
të një gruaje stërzane
një pjsë zemre më nxorne,
një pranverë të tanë më morne
dhe gëzimin ma vodhne...
Ato dy buzë të kuqe
dhe dy lote të mija
qenë shenja të dhimbjes,
kur më vrau bukuria,
kur më zu dashunia
e më dogji rinia.
Migjeni
Ohana
Mbretereshe
- Regjistruar më
- Korrik 30, 2022
- Mesazhe
- 4,720
- Pëlqime
- 3,130
"Është dashuri e pamundur" , më thua.
"Është dashuri e pamundur" , të them.
Por zbulon se buzëqesh nëse më shikon
dhe zbuloj se buzëqesh kur të vështroj.
"Netëve" - ti rrëfehesh - "të mendoj".
Të mendoj ditë e natë
dhe pyes veten nëse më mendon,
kur unë jam duke menduar për ty.
Shoqëria, rregullat, detyrat ...
por dridhesh kur t'i shtrëngoj duart.
"Më mirë të lumtur apo më mirë të "kornizuar" ? të pyes
Dhe buzëqeshja jote ndriçon ditën,
duke i ndryshuar veshje çdo mendimit tim.
"Kjo dashuri është e mundur" , të them.
"Kjo dashuri është e mundur" , më thua.
Sesto Properzio
"Është dashuri e pamundur" , të them.
Por zbulon se buzëqesh nëse më shikon
dhe zbuloj se buzëqesh kur të vështroj.
"Netëve" - ti rrëfehesh - "të mendoj".
Të mendoj ditë e natë
dhe pyes veten nëse më mendon,
kur unë jam duke menduar për ty.
Shoqëria, rregullat, detyrat ...
por dridhesh kur t'i shtrëngoj duart.
"Më mirë të lumtur apo më mirë të "kornizuar" ? të pyes
Dhe buzëqeshja jote ndriçon ditën,
duke i ndryshuar veshje çdo mendimit tim.
"Kjo dashuri është e mundur" , të them.
"Kjo dashuri është e mundur" , më thua.
Sesto Properzio
