Kur e mendoj veten në adoleshencë them sa budallaqe paskam qenë.
Sigurt e kur të plakem do them sa budallaqe paskam qenë në rini.
Po për të jetuar nuk ka një guidë.
Ndonjëherë dikujt i vjen jeta më e lehtë dhe "paraziton" kafeneve,duke postuar nëpër rrjete sociale.
Dikush tjetër është i detyruar të punojë 12 orë në ditë,larg fëmijëve,me zemër në dorë dhe me mendjen pas sepse ka kaq shumë shpenzime vetëm për ata.
Askush nuk është perfekt,as ti,as unë,as tjetri,e rëndësishme është të përmirësojmë veten për hir të familjes në rradhë të parë e më pas për shoqërinë.
Mbase pak lëmsh po ishte një mendim casti ?