Mora zemrën dhe trurin në duar dhe i pashë ashtu siç ishin – të lodhur, të thyer, por ende duke mbajtur brenda një dritë të vogël që nuk ishte shuar. I mbajta me kujdes, duke premtuar se do t’i ndreqja, dalëngadalë, pa presion dhe pa gjykim. Fillova me zemrën, duke i dhënë gjithë ngrohtësinë që ajo kishte harruar, duke ia kujtuar ritmin e saj natyral, të lirë nga frikërat dhe brengat. Pastaj kalova te truri, duke pastruar çdo errësirë që e mbyste, duke e çliruar nga pesha e mendimeve të tepërta dhe duke i dhënë hapësirë të marrë frymë.
Kur ndjeva se isha gati, ngrita sytë dhe të pashë ty… Ai ishte aty, duke më parë me atë vështrimin e tij të qetë, që gjithmonë më thotë pa fjalë se unë jam e mjaftueshme ashtu siç jam. Në atë moment, e kuptova se dashuria e tij kishte qenë gjithmonë aty, duke më dhënë forcë edhe kur unë ndihesha më e dobët se kurrë. Ai nuk më ka kërkuar kurrë të jem perfekte, vetëm të jem unë, edhe kur jam e thyer, edhe kur jam duke u ndrequr.
Me ty o jetë pranë, ndjej se nuk jam vetëm. Kur përpiqem të mbledh copëzat e mia, ti më kujton se s’ka rëndësi sa kohë më duhet, sepse ti do të jesh aty, duke më mbështetur. Dashuria e jote nuk është një barrë, as një shpëtimtar i detyruar – është një forcë që më ndihmon të rilind, që më kujton se jam më shumë sesa frikërat e mia.
E di që rruga përpara nuk është e lehtë. Do të ketë ditë të errëta, momente kur do të ndihem sikur jam kthyer mbrapa. Por tani kam një arsye më shumë për të ecur përpara. Unë dua të jem më e fortë për veten time, por edhe për ty, sepse ti meriton të shohë atë që jam duke u bërë – një version më i qetë dhe më i lumtur i vetes sime. Me ty bejb , çdo sfidë është më e lehtë për t’u përballuar, sepse e di që ti nuk do të më lësh kurrë vetëm.
Kështu, duke mbajtur zemrën dhe trurin tim të ndrequr në duar, zgjedh të jetoj me guxim dhe dashuri. Jo vetëm për veten, por edhe për ne të dy, sepse kjo dashuri është ajo që më jep krahë për të vazhduar. Bashkë, jemi më të fortë, dhe kjo është gjithçka që më duhet.
Të dua .. @FantiSpathi
Kur ndjeva se isha gati, ngrita sytë dhe të pashë ty… Ai ishte aty, duke më parë me atë vështrimin e tij të qetë, që gjithmonë më thotë pa fjalë se unë jam e mjaftueshme ashtu siç jam. Në atë moment, e kuptova se dashuria e tij kishte qenë gjithmonë aty, duke më dhënë forcë edhe kur unë ndihesha më e dobët se kurrë. Ai nuk më ka kërkuar kurrë të jem perfekte, vetëm të jem unë, edhe kur jam e thyer, edhe kur jam duke u ndrequr.
Me ty o jetë pranë, ndjej se nuk jam vetëm. Kur përpiqem të mbledh copëzat e mia, ti më kujton se s’ka rëndësi sa kohë më duhet, sepse ti do të jesh aty, duke më mbështetur. Dashuria e jote nuk është një barrë, as një shpëtimtar i detyruar – është një forcë që më ndihmon të rilind, që më kujton se jam më shumë sesa frikërat e mia.
E di që rruga përpara nuk është e lehtë. Do të ketë ditë të errëta, momente kur do të ndihem sikur jam kthyer mbrapa. Por tani kam një arsye më shumë për të ecur përpara. Unë dua të jem më e fortë për veten time, por edhe për ty, sepse ti meriton të shohë atë që jam duke u bërë – një version më i qetë dhe më i lumtur i vetes sime. Me ty bejb , çdo sfidë është më e lehtë për t’u përballuar, sepse e di që ti nuk do të më lësh kurrë vetëm.
Kështu, duke mbajtur zemrën dhe trurin tim të ndrequr në duar, zgjedh të jetoj me guxim dhe dashuri. Jo vetëm për veten, por edhe për ne të dy, sepse kjo dashuri është ajo që më jep krahë për të vazhduar. Bashkë, jemi më të fortë, dhe kjo është gjithçka që më duhet.
Të dua .. @FantiSpathi
