I/e fundit qe poston fiton

[daniel00]

 

[Thea]

Ai e ka zakon t’i hiperbolizojë gjërat duke i kthyer edhe situatat më të vogla në drama të mëdha

 

[daniel00]

Ai është i ndjeshëm dhe ka pasiguri për mënyrën si priten fjalët e tij

 

[Thea]

Ehe

 

[Mignonne]

Na ishte dikur….

 

[Thea]

Seç na ishte

 

[daniel00]

Na ishte një djalë që donte një princeshë të një mbretërie të largët.
Ai thjesht e kishte parë në ndonjë ceremoni të kalonte me karrocën e saj dhe madje as kishte arritur të ndeshte shikimin e saj që e mbante ulur ose të humbur në horizont pa fiksuar diçka të caktuar.
Princesha dukej e mbyllur në kullën e saj edhe pse ishte e lirë të lëvizte dhe djali i shkruante letra që nuk ia dërgonte kurrë sepse do ishte një guxim i tepruar prej tij.
Derisa një ditë ia gjetën letrat dhe e arrestuan..

 

[Thea]

Pse ndryshove

 

[daniel00]

Guardianët kur e morën vesh historinë e tij e përqeshën e tallën dhe e lanë të dergjet në qeli. Të burgosurit e tjerë me shpirtra të rrënuar e ëndrra të thyera e bindnin që të hiqte dorë se sa më shpejt të bëhej si ata aq më pak do të vuante. Por djali edhe në qelitë e errëta ku nuk arrinte asnjë rreze shihte diellin në sytë e princeshës. Kujtimi i atyre ditëve të ngrohta që e kishte parë të kalonte rrezellitëse, pompoze, me elegancë, me aq shumë zbukurime, e rrethuar mes ornamentesh, dantellash e lulesh. Ajo kishte parë gjithë jetën vendet më të bukura, veprat më të bukura të artit për të ishin bërë orendi shtëpie, dhe përkundrazi për djalin vetëm ajo ishte pamja më e bukur, kujtimi që e mbante të gjallë.
Emrin e saj e kishte thërritur me qindra herë, e kishte njohur në mendjen e tij, i ishte prezantuar, i kishte treguar për jetën e tij dhe ajo çuditërisht nuk e kishte larguar me mospërfillje por e kishte dëgjuar dhe ai përhumbej në historitë e çdo ditë ku ajo i fliste, i përgjigjeje me butësi, e ftonte ta ndiqte dhe ai e kishte të vështirë ta besonte por nuk i mbetej më asgjë për të besuar sepse ai nuk besonte më tek askush. Besimi për të rrëfyer ndjenjat e tij e kishte sjellë aty ku ishte, i lënduar.
Por një ditë princesha dëgjon për këtë të dënuar dhe kërkon ta shohë. Ajo urdhëron ta çojnë tek ai dhe megjithë kundërshtimet dhe skandalin që do të krijonte një takim i tillë ajo vendosi ta takonte e maskuar me mantelin e saj të errët e me kësulë mbuluar.
Kur u gjend para tij dhe e uli kësulën flokët e saj u derdhën në supet e saj mrekullueshëm dhe me shkëlqimin si të ishin gërshetuar me margaritarë të vegjël drite që në atë qeli ishte shumë e pakët. Djali ishte dergjur për një kohë të gjatë dhe nuk i besonte realitetit por e mendonte një ëndërr dhe i foli përzemërsisht e me guxim, sikur ta priste atë vizitë. Ashtu siç ajo vinte me ëndrrën më të ëmbël të çdo mbrëmjeje.
Ai i tregonte për dashurinë e tij që e çonte në ndjesi të papërshkrueshme dhe ajo vetëm e dëgjonte, nuk reagonte. Mundi më i madh i tij ishte të gjente fjalët që përmbanin gjithë ndienjën.
E prapë i bëhej e pamundur sepse i ngelej më shumë që e digjte në kraharor dhe atëherë ajo i vinte dorën në buzë si për ta bërë të heshtte e të qetësohej, të merrte frymë.
Ndonjëherë ajo pohonte lehtë me kokë, ndoshta e mallëngjyer por ai nuk e dinte.
Por sa më e vërtetë që i bëhej prania e saj aq më shumë e tmerronte, sepse e gjithë kjo ishte e papritur. Ishte i përfshirë tërësisht pa asnjë lloj kontrolli, pa një zonë sigurie, i frikësohej fundit dhe i druhej zemërthyerjes sepse jeta e tij sido që të ishte nuk kishte më kuptim pa të.

 

[Thea]

Përralla për fëmijë

 

[daniel00]

Përralla për fëmijë

Nuk e di! Mua më pëlqeu! Aq sa u përfshiva pak padashur

 

[Thea]

 

[Vesë]

Prap nuk paska fituar @daniel00 me gjithe keto perpjekje maksimale dhe angazhim te palodhur lol

 

[Thea]

As s'ka për të fituar

 

[daniel00]

 

[Vesë]

As s'ka për të fituar

Ne te gjithe e kemi kuptuar kete gje por jo dhe ai, jo dhe ai…

 

[daniel00]

Prap nuk paska fituar @daniel00 me gjithe keto perpjekje maksimale dhe angazhim te palodhur lol

Kam gjithë jetën përpara. Lodhem, përtërihem, vazhdoj përsëri. Më pëlqen kështu

 

[Thea]

Ne te gjithe e kemi kuptuar kete gje por jo dhe ai, jo dhe ai…

Kur ta kuptojë ai jam bërë

 

[daniel00]

Kur ta kuptojë ai jam bërë

Po rëndësi ka të mbetemi bashkë, lufta e trëndafilave

 

[TroubLE]

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Prano cookie-t e palëve të treta