Sa i gjatë është harrimi.....

[Thea]

Harrimi është një udhëtim që zgjat aq sa zgjasin kujtimet që duam të lëmë pas

 

[Alizz]

Sa vete jeta ..
Asgje dhe askush nuk harrohet … Thjeshte koha zbeh cdo gje .

 

[Thea]

Ka gjëra që harrohen shpejt, si një ëndërr e turbullt në agim, dhe të tjera që qëndrojnë pezull në mendje, si një melodi e harruar, që kthehet papritur me një fjalë, një aromë, një vend

 

[Albaa]

aq sa dhe e gjat ishte ndjesia

 

[shkupjane]

Shume

 

[Mignonne]

deri ne frymen e fundit

 

[Alizz]

Thënia “Sa e shkurtër dashuria, sa i gjatë harrimi” përmban një analizë të thellë të natyrës së ndjenjave njerëzore, veçanërisht lidhur me dashurinë dhe pasojat që ajo lë. Ajo thekson kontrastin mes intensitetit të ndjesisë së dashurisë dhe kohës që na duhet për të përballuar dhe shëruar pas humbjes.

Dashuria, e shkurtër në kohë: Dashuria është shpesh një ndjenjë që ndizet shpejt, me pasion, entuziazëm dhe dëshirë për t’iu afruar dikujt. Kur ndihesh i dashuruar, ajo është një flakë që ndriçon çdo cep të jetës, dhe mund të duket sikur koha kalon shpejt. Por kjo shkurtësi mund të ndodhë për shumë arsye: mund të jetë një dashuri kalimtare, një lidhje që nuk ka mundur të mbijetojë për shkak të ndryshimeve, distancës, ose rrethanave të tjera që nuk janë nën kontrollin tonë. Në këtë kuptim, dashuria ndonjëherë është e shpejtë, e pasur, por e brishtë.

Harrimi, i gjatë dhe ngadalshëm: Megjithatë, kur dashuria ndërpritet, dhimbja e saj mund të zgjasë shumë më gjatë. Harrimi është një proces që kërkon kohë, përpjekje dhe shpesh shumë përpjekje për t’u përballuar me humbjen. Ky “harrim” mund të përfshijë kujtime, emocione të pambyllura, dhe pasiguri për të ardhmen. Ai është një proces që na kërkon të lëmë pas ato që kemi dashur, të shërojmë plagët dhe të rimarrim forcën për të vazhduar.

Kundërthënia: Ka një kundërthënie të thellë në këtë thënie, sepse dashuria, e cila mund të jetë e shpejtë dhe intensive, lë pasojat që janë më të vështira dhe më të ngadalta për t’u shëruar. Ka shumë njerëz që mund të përjetojnë dashuri të thella dhe të bukura, por kur ato mbarojnë, ndjehen të shkatërruar dhe të humbur, si një plagë që nuk shërohet menjëherë. Kjo është një pjesë e natyrës njerëzore që ndodhet mes pasionit dhe dhimbjes që ndjek pas tij.





Në përfundim, thënia është një reflektim mbi kalueshmërinë e ndjenjave dhe përpjekjet që kërkon jetesa me kujtimet dhe dhimbjen. Ajo nënvizon se, ndërsa dashuria mund të jetë e shpejtë dhe e shkurtër, procesi i harrimit është më i gjatë, duke theksuar pasojat e thella që lë pas një lidhje të brishtë.

 

[FantiSpathi]

Mendoj qe cdo gje varet nga zhgenjimi, sa me i madh te jete, me i shpejt eshte dhe harrimi, sidomos kur zhgenjimin pres tij/saj e ke per te disaten here.