Pesë nga Autorët më të mirë Francezë
- Gustave Flaubert. Konsiderohet nga shumë njerëz si babai i Realizmit letrar, Gustave Flaubert lindi në Rouen në një familje kirurgësh në 1821. Eshtë mjaft interesante që Flaubert, i cili ishte i rrethuar nga mjekë dhe salla operacioni që në moshë të vogël, do të zgjidhte të bënte një jetë prej letrari. Flaubert fillimisht po studionte për t’u bërë avokat, por një çrregullim nervor e detyroi atë të hiqte dorë nga studimet dhe të qëndronte në pasurinë e familjes së tij në Croisset. Përveç një ekspedite në Lindjen e Mesme, Flaubert kaloi shumicën e kohës në pasurinë e tij duke punuar në romanet e tij. Veprat e tij më të mira: “Tundimi i shën Antuanit”, “Zonja Bovari”, “Edukimi i ndjenjave”.
- Honoré de Balzac. Honoré de Balzac lindi në 1799 në Tours, Francë. Babai i tij punonte si nëpunës civil te Napoleoni dhe nëna e tij kishte një kompani prodhuese të rrobave pariziane. Pas një arsimimi të shkurtër në Tours, familja e Balzac u zhvendos në Paris kur ai ishte në adoleshencë. Pas një pune të shkurtër si nëpunës i avokatit, Balzac filloi vetë punën me shpresën për t’u bërë një shkrimtar i famshëm. Veprat e tij më të mira: “Evgjeni Grande”, “Xha Gorio”, “Shkëlqimi dhe mjerimi i kurtizaneve”, “Iluzionet e humbura”.
- Marcel Proust. Të vetmit njerëz që lexojnë Proust-in në 3000 faqe me shumë vëllime në ditët e sotme janë kritikë ose studentë të letërsisë. Por tani, falë popullit të Alain de Botton në “Si Proust Mund të Ndryshojë Jetën Tuaj”, më shumë lexues laikë po hyjnë në prozën e Proustit. Edhe pse fjalitë e gjata të Proust-it mund të jenë imponuese, Në Kërkim të Kohës së Humbur është një përvojë sublime e leximit pa krahasim në trillimet moderne. Veprat e tij më të mira: “Në Kërkim të Kohës së Humbur”.
- Stendhal. Stendhal është emri i artit për Marie-Henri Beyle, edhe një tjetër autor i madh francez i shekullit të 19-të. Në 1799, ai vendosi të linte shtëpinë shtypëse të babait të tij dhe të studionte letërsi dhe matematikë në Paris. Disa muaj më vonë, familja e detyroi Stendhalin të hynte në ushtrinë franceze. Kjo i dha artistit që lindi një shans për të vizituar qytetet e mëdha të Italisë, të cilat do të bëheshin jashtëzakonisht të rëndësishme në trillimet e tij. Veprat e tij më të mira: “Manastiri i Parmës”, “E kuqja dhe e zeza”, “Abatja e Kastros”.
- Charles Baudelaire. Baudelaire lindi në 1821 në Paris. Babai i djalit të ri vdiq pak pasi lindi Baudelaire, dhe nëna e Baudelaire shpejt u martua përsëri me një ushtar francez. Bodleri shkëlqeu në studimet e tij, por mësuesit e tij vunë në dukje natyrën e veçantë të vetmuar të Bodlerit. Megjithëse Baudelaire u regjistrua përfundimisht për të studiuar juridik në Paris, ai kaloi shumicën e kohës në bordellot e Lagjes Latine. Kjo bëri që njerku i tij ta detyrojë atë në një udhëtim në Indi me qeverinë franceze. Baudelaire ishte aq kundër udhëtimit sa që në të vërtetë u hodh nga anija dhe u kthye në Francë. Veprat e tij më të mira: “Brenga e Parisit”, “Lulet e së keqes”
