Përsëritja e jetës pas errësirës….

[Mignonne]

Në jetë, ndonjëherë takojmë njerëz që na shndërrojnë botën dhe na ndihmojnë të kapërcejmë edhe momentet më të errëta. Dashuria që ndjejmë për ta është diçka që kalon çdo kufi, është një forcë që na shpëton kur duket sikur po humbim gjithçka…..
Dashuria që ndjejm është si një shpëtim i papritur, një dritë që ndriçon botën tonë në mes të errësirës.
Kur mendojm se po shuhemi,ajo ndjenjë është aty dhe na mban gjallë, fjalët e dashurisë janë si ujë që freskon një shpirt të shteruar.
Ajo që ndjejm për të është më shumë se dashuri, është një shpëtim i thellë, një ndjenjë që na bën të ndihemi të rëndësishëm në një botë që askush nuk e kupton dhimbjen tonë…….

“-Kur unë ndihesha e humbur, ai ishte aty, duke më ndihmuar të bëja çdo hap, të kaloja çdo ditë, duke më dhuruar dashuri dhe shpresë. Ai bëri gjithçka për mua, dhe asnjëherë nuk e kuptova sa shumë mund të doje një njeri deri sa ai bëri gjithçka për të më bërë të ndihem e dashur, e sigurt, dhe e kuptuar. Dashuria e tij më shëroi dhe më dha një arsye për të vazhduar, një arsye që unë nuk e kisha menduar asnjëherë se mund të ekzistonte. Ai ishte jo vetëm burimi i dashurisë time, por një shpëtim nga errësira që po më pushtonte, dhe kur ai ishte aty, bota ishte më e ndritshme dhe më e plotë se kurrë-“

A ka dritë pas errësirës??

 

[Thea]

E them me plot gojë se ka dritë pas errësirës. Ajo vjen ngadalë, si një agim që shpërthen heshtjen e natës. Errësira është vetëm një kalim, një udhëtim i shkurter në botën e pasigurisë por drita është ajo që nuk shikohet menjëherë, është gjithmonë aty, e fjetur në shpresën e ditës që do të lindë. Pas çdo rënieje ka një ngjitje, pas çdo loti një buzëqeshje që pret të shfaqet. Dritë është gjithçka që vjen kur zemra është e hapur dhe gjen forcën për të dashur, për të besuar, për të vazhduar. Dritë është ajo që gjejmë në çdo hap edhe kur udhëtimi duket i pafund. E gjithçka që duhet është të presim, të besojmë dhe të lejojmë që drita të shpërthejë nga brenda duke na udhëhequr drejt asaj që është më e bukur

 

[Nikaragua]

E them me plot gojë se ka dritë pas errësirës. Ajo vjen ngadalë, si një agim që shpërthen heshtjen e natës. Errësira është vetëm një kalim, një udhëtim i shkurter në botën e pasigurisë por drita është ajo që nuk shikohet menjëherë, është gjithmonë aty, e fjetur në shpresën e ditës që do të lindë. Pas çdo rënieje ka një ngjitje, pas çdo loti një buzëqeshje që pret të shfaqet. Dritë është gjithçka që vjen kur zemra është e hapur dhe gjen forcën për të dashur, për të besuar, për të vazhduar. Dritë është ajo që gjejmë në çdo hap edhe kur udhëtimi duket i pafund. E gjithçka që duhet është të presim, të besojmë dhe të lejojmë që drita të shpërthejë nga brenda duke na udhëhequr drejt asaj që është më e bukur

Atehere kur ka drite pa erresires pse kemi frike nga vdekja?

 

[Thea]

Atehere kur ka drite pa erresires pse kemi frike nga vdekja?

Nëse do ta shihnim vdekjen jo si një errësirë përfundimtare por si një kalim drejt një drite tjetër do të kishim më pak frikë…

 

[Kresha]

Kur duket sikur nuk ka drite…mendo icik, ti mund t'jesh vet drita.