Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Note: This feature may not be available in some browsers.
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
Ka edhe te gjalle te pa shprese.mbi të gjitha është shpresa... dikë shpresa për jetë më të mirë, dikë tjetër shpresa për botën e përtejme, dikë tjetër shpresa për dashuri... etj etj .... pra emërues i përbashkët i të gjithëve është shpresa, ajo që dallon në çka apo tek kush... sepse ai që humb shpresën humb dhe jetën... prandaj thonë shpresa vdes e fundit, sepse vetëm të vdekurit i vdes shpresa, ai që është gjallë patjetër ka shpresë...
Nëse e shikon nga këndi filozofik dhe psikologjik, është e pamundur të jetojë dikush që s'ka shpresë... S'ka shembull të gjallë e të pashpresë... Ka plotë në depresion, pesimist, me pak shpresa... Por atij që i përfundon shpresa i përfundon dhe jeta, fatkeqësisht plotë herë duke vrarë vetën... ?Ka edhe te gjalle te pa shprese.
Une besoj se njeriun e mban gjalle shpirterisht KUJTIMI, i cili formohet ne baze te assj cka ben ne jete dhe asaj cka le pas kur nuk jeton me.
Ndersa materialisht, fizikisht, ka shume arsye qe e mbajne gjalle njeriun, jam dakord qe shpresa eshte njera prej tyre, por edhe vetevleresimi apo forma te tjera te motivacioni jane po aq te rendesishme para se te shkosh tek shpresa, qe sipas mendimit tim eshte nje akt-gjendje truri MESHIRUESE OPTIMISTE.
Me shume e kam perceptuar si karakteristik e njerezve te dobet.
Shpresa eshte gjendje mendore, sigurisht pozitive, por ka edhe njerez qe e kane ne plan te dyte apo se kane fare ne llogari shpresen, dmth nuk jetojne me idene ”ishalla me mire...” apo ”Zoti para e ne pas”, apo mendime te tjera si keto. Une personalisht e shikoj si nje gjendje meshiruese, kur njeriut i mbaron arsyetimi apo fuqia, fillon shpreson. Se di, ndoshta duhet te meditoj me thelle, sepse ne thelb ne nuk jemi qenie te pa thyeshme, dhe pikerisht atehere vendosemi perpara zgjidhjes per te shpresuar apo jo, por kjo nuk mjafton te ndryshosh fatin.Nëse e shikon nga këndi filozofik dhe psikologjik, është e pamundur të jetojë dikush që s'ka shpresë... S'ka shembull të gjallë e të pashpresë... Ka plotë në depresion, pesimist, me pak shpresa... Por atij që i përfundon shpresa i përfundon dhe jeta, fatkeqësisht plotë herë duke vrarë vetën... ?
Hmmm kemi përkufizim të ndryshëm për shpresën, ndoshta... Shpresa nuk është thjeshtë ideja e pritjes për diçka më të mirë, por është dritëz përbrenda zemrës që e ka secili. Kjo dritëz të jep arsye për të provuar, për të marr shkaqe, për të vepruar. Për ta ilustruar, le të themi se dikush punësohet, kryen një punë, për të marr një pagë në fund të muajit. Ajo që i jep shkasë të punojë është paga, apo shpresa se do të paguhet në fund. Kështu është me çdo gjë, secilin veprim që e kryen, shpreson në arritjen e një rezultati. Edhe ditët që i kalon duke jetuar, pra e mban vetën në jetë, shpreson të arrish diçka. Ndonjëherë aq i madh bëhet dëshpërimi dhe pikëllimi sa që nuk arrin ta kuptosh çka shpreson, por thella brenda teje, shpreson diçka. Kjo pritje e jotja quhet shpresë, në atë se si e kuptoj unë shpresën. Pra, me apo pa veprim, vetëm duke e mbajtur vetën tënde në jetë, është për shkak të një pritjeje, një rezultati... Kjo pritje, mund të jenë si rezultat i një angazhimi/veprimi/pune që e bënë, por pa marr parasysh shkaqet, përsësri është pritje, e cila ndryshe quhet shpresë.Shpresa eshte gjendje mendore, sigurisht pozitive, por ka edhe njerez qe e kane ne plan te dyte apo se kane fare ne llogari shpresen, dmth nuk jetojne me idene ”ishalla me mire...” apo ”Zoti para e ne pas”, apo mendime te tjera si keto. Une personalisht e shikoj si nje gjendje meshiruese, kur njeriut i mbaron arsyetimi apo fuqia, fillon shpreson. Se di, ndoshta duhet te meditoj me thelle, sepse ne thelb ne nuk jemi qenie te pa thyeshme, dhe pikerisht atehere vendosemi perpara zgjidhjes per te shpresuar apo jo, por kjo nuk mjafton te ndryshosh fatin.
View attachment 112456
Te kuptoj por mendoj qe ke perkufizuar me shume ate qe une e quaj MOTIV.Hmmm kemi përkufizim të ndryshëm për shpresën, ndoshta... Shpresa nuk është thjeshtë ideja e pritjes për diçka më të mirë, por është dritëz përbrenda zemrës që e ka secili. Kjo dritëz të jep arsye për të provuar, për të marr shkaqe, për të vepruar. Për ta ilustruar, le të themi se dikush punësohet, kryen një punë, për të marr një pagë në fund të muajit. Ajo që i jep shkasë të punojë është paga, apo shpresa se do të paguhet në fund. Kështu është me çdo gjë, secilin veprim që e kryen, shpreson në arritjen e një rezultati. Edhe ditët që i kalon duke jetuar, pra e mban vetën në jetë, shpreson të arrish diçka. Ndonjëherë aq i madh bëhet dëshpërimi dhe pikëllimi sa që nuk arrin ta kuptosh çka shpreson, por thella brenda teje, shpreson diçka. Kjo pritje e jotja quhet shpresë, në atë se si e kuptoj unë shpresën. Pra, me apo pa veprim, vetëm duke e mbajtur vetën tënde në jetë, është për shkak të një pritjeje, një rezultati... Kjo pritje, mund të jenë si rezultat i një angazhimi/veprimi/pune që e bënë, por pa marr parasysh shkaqet, përsësri është pritje, e cila ndryshe quhet shpresë.
Në këtë kontekst, nëse arrita të jem i qartë mjaftueshëm, është e paimagjinueshme të jetojë dikush, ta mbajë vetën në jetë, dhe njëkohësisht të jetë PA SHPRESË...
Sa e bukur luljaShpresa eshte gjendje mendore, sigurisht pozitive, por ka edhe njerez qe e kane ne plan te dyte apo se kane fare ne llogari shpresen, dmth nuk jetojne me idene ”ishalla me mire...” apo ”Zoti para e ne pas”, apo mendime te tjera si keto. Une personalisht e shikoj si nje gjendje meshiruese, kur njeriut i mbaron arsyetimi apo fuqia, fillon shpreson. Se di, ndoshta duhet te meditoj me thelle, sepse ne thelb ne nuk jemi qenie te pa thyeshme, dhe pikerisht atehere vendosemi perpara zgjidhjes per te shpresuar apo jo, por kjo nuk mjafton te ndryshosh fatin.
View attachment 112456
Gjithsesi mendoj që më shumë pajtohemi, se sa që nuk pajtohemi dhe dallimi më shumë është terminologjik se sa konceptual... E kam vetëm një pyetje, motivi për punë është paga, si e quan pritjen për futjen në xhep të pagës? Unë e quaj shpresë, s'ka të bëjë me mëshirë, thjeshtë është pritja normale e një rezultati të një pune...Te kuptoj por mendoj qe ke perkufizuar me shume ate qe une e quaj MOTIV.
Psh. Motivi i punes eshte paga-financa, nese punon me shprese per tu paguar, pra me idene qe edhe mund te mos paguhesh, atehere kjo nenkupton qe nuk varet nga ty, te paguhesh apo jo, dhe ketu shpresa mer forme meshirimi(te lesh veten ne dore te dikujt apo dickaje tjeter), te shpresosh.
Gjithsesi te kuptova. ?
Gjithsesi mendoj që më shumë pajtohemi, se sa që nuk pajtohemi dhe dallimi më shumë është terminologjik se sa konceptual... E kam vetëm një pyetje, motivi për punë është paga, si e quan pritjen për futjen në xhep të pagës? Unë e quaj shpresë, s'ka të bëjë me mëshirë, thjeshtë është pritja normale e një rezultati të një pune...
.Veprat ?
E kam vetëm një pyetje, motivi për punë është paga, si e quan pritjen për futjen në xhep të pagës? Unë e quaj shpresë, s'ka të bëjë me mëshirë, thjeshtë është pritja normale e një rezultati të një pune...
??Pritja dhe shpresa nuk jane e njejta gje ?
Une pres autobusin cdo dite, po e di qe vjen. Edhe paga po ashtu e presim cdo muaj por e dime qe do na kaloje ?
Se perndryshe vallai po te ishte dhe paga me shprese nga neser sdo gjeje me njeri ne pune.
Shpresa me teper lind kur ne fakt ajo cka do apo pret ka pak gjasa te ndodhe. Dhe duke mos pasur shume shanse behesh me shume shprese se do zoti do behet me mire etj etj. E keshtu shpresa te mban gjalle edhe ne jeten mizerje ....
Pas shpreses ne fakt fshihet vete natyra njerezore, instikti qe cdo qenie e gjalle ka. Ky instikt eshte per jetese e mbijetese deri ne sekonden e fundit.
Ata qe flitet se humbin shpresen, dhe per pasoje i japin fund jetes jane me teper njerez qe kane tejkaluar ne nje faze jo te shendetshme nga ana psikollogjike dhe veprimi i tyre eshte jashte llogjikes dhe instikteve natyrale te tij.
Pra nuk eshte thjesht humbja e shpreses sepse shpresen apo optimizmin e humbasin shume njerez, por ka te bej me nje "mosfunksionim" normal te psikes njerezore. Ka kush vret veten, ka kush vret dike tjeter, ka kush ben veprime te tjera nga me te cmendurat, ka dhe kush thjesht perfundon ne ndonje psikiatri.
You can control a structure that you can use to use your theme wide or narrow.
You can control the layout of the forum list in a grid or ordinary listing style structure.
You can control the structure where you can open/close images in the grid forum list.
You can get rid of the crowded view in the forum by closing the sidebar.
You can make it more useful and easier to access by pinning the sidebar.
You can use the radius at the corners of the blocks according to your taste by closing/opening it.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.