Nëse mendja jote do ishte një dhomë, si do dukej ajo?

[Mignonne]

Nëse do të mund të shikoje brenda mendjes tënde, çfarë do të gjeje? Do të ishte një dhomë e pastruar dhe e organizuar, apo e mbushur me librat e lënë hapur, ide që fluturojnë si të çmendura dhe një kaos që reflekton të gjitha mendimet e tua? A do të kishte ngjyra të gjalla, dritë të fortë, apo do të ishte një dhomë më e errët, ku çdo mendim dhe kujtim do të ishte i fshehur në një qoshe të saj?

 

[Alizz]

Nuk e di , por ajo qe them nese mendja ime do ishte nje dhome , askush sdo jetonte as dhe nje sekonde brenda saj ..

 

[Mignonne]

Nuk e di , por ajo qe them nese mendja ime do ishte nje dhome , askush sdo jetonte as dhe nje sekonde brenda saj ..

me e frikshme dhe kaotike se e imja?

 

[Alizz]

me e frikshme dhe kaotike se e imja?

Nuk di ta them ..
Por eshte .. Po perpiqem te dal dhe une prej saj ..
E di qe mpret 5sa me dere hap

 

[Mignonne]

Nuk di ta them ..
Por eshte .. Po perpiqem te dal dhe une prej saj ..
E di qe mpret 5sa me dere hap

hajde zgjatma doren vemi nje xhiro bashke mos te jem vetem

 

[Alizz]

hajde zgjatma doren vemi nje xhiro bashke mos te jem vetem

Na duket si Paris

 

[Mignonne]

Na duket si Paris

vishu bukur te pakten dhe merr libra me vete se si dihet sesa na mbajn aty po lere Eifelin ti hhahahah

 

[Kresha]

Nje hapesire dinamike dhe e ndryshueshme, ku cdo kend ka karakterin e vet.

 

[A2.]

Nëse do të mund të shikoje brenda mendjes tënde, çfarë do të gjeje? Do të ishte një dhomë e pastruar dhe e organizuar, apo e mbushur me librat e lënë hapur, ide që fluturojnë si të çmendura dhe një kaos që reflekton të gjitha mendimet e tua? A do të kishte ngjyra të gjalla, dritë të fortë, apo do të ishte një dhomë më e errët, ku çdo mendim dhe kujtim do të ishte i fshehur në një qoshe të saj?

Nëse do të mund të shikoja brenda mendjes sime, nuk do të gjeja thjesht një dhomë — do të gjeja një bibliotekë të gjallë, ku çdo raft mban fragmente të së kaluarës, ide në zhvillim dhe pyetje që presin përgjigje. Do të kishte vende ku rendi sundon me disiplinë intelektuale, por edhe qoshe ku mendimet lëvizin të lira, si grimca dritë në një rrymë reflektimesh të pafundme. Ngjyrat do të ishin të ndërthurura — herë të ndezura nga pasioni për të ditur, herë të zbehta nga thellësia e meditimit. Nuk do të ishte as errësirë e as dritë absolute, por një penumbër e kuptimtë — si agimi i një ideje që ende nuk është shprehur me fjalë, por që ndriçon horizontin e vetëdijes sime.