- Regjistruar më
- Dhjetor 12, 2024
- Mesazhe
- 1,390
- Pëlqime
- 558
Copeza te vogla dedikimesh per njerezit e tu te zemres, per anetare te forumit dhe jo vetem . Merre zemren dhe trurin ne dore,e hidhe ne shkronja .. Cfare rezultati do jete?! Po e nis une !
- "Një lloj pasigurie, sepse i duket sikur koha është e kufizuar e do të ketë një fund të trishtë" , kjo fraze me beri te lekundesha . Ishte vertete nje shuplake qe per nje moment me solli ne vete .Ne fakt pergjigja qe dhashe ishte "Merr kepucet e mia dhe bej rrugen qe bera une" . Kuptova qe ne nje moment serish ishte nje justifikim , per tmos pranuar ate realitet qe tashme quhet shkuar. Serish per te disaten here une u fsheha si nje frikacake mbas te shkuares duke mos pare te tashmen ,e duke mos enderruar per te ardhmen. Nder vite e kam mesuar veten duke jetuar keshtu, e duke thene une nuk di te jetoj ndryshe.. Sepse dikur gjeta forcen ta marr ate Alizz nga toka , e ta beje te ece serish , te buzeqesh serish, te jetoje serish.
Deri 3 muaj me pare.
Aty kuptova qe Alizz ka qene fasade.Alizz ska buzeqeshur. Alizz ska ecur , ajo kishte mbetur ne vend . Gjersa u gjenda perball tij. E perball tij ishte ajo zemra e thyer,copezat qe kurr nuk u ngjiten, ishte ajo buzeqeshje qe tentonte te dilte nga shpirti por nuk mundeshe,ishte ai shikim kur nen ze thoshte "Te lutem me shpeto" ..
E nderkohe para te tjereve , eshte ajo femer qe qendron e forte , ajo moskokecarsja, madje dhe arrogante dhe e patakt . Eshte maska qe e ndertoi per vite me rradhe , e ia hoqi per disa minuta ne njeri i vetem.
E c'armatosi me te gjithe armatimet qe i kishte vene para vetes,e i nxorri ne pah femijen qe kurre nuk u rrit.
Me perkedheli lehte shpirtin dhe zemren , me dha forcen qe ta perqafoj veten time pa armatimet qe i kisha vene.
Me beri te qesh me shpirt, me beri te kuptoj qe te duash do te thote "te kujdeset dhe te keshilloje si nje vella , te qeshe me ty si nje shok , e te dashurohet me ty cdo dite si nje i dashur e ne nje te ardhme si nje bashkeshort".
Pertej frazes qe me personifikon "Asgje nuk zgjat pergjithmone" , mund te them sot , ndoshta jeta nuk eshte pergjithmone ,ndoshta nuk e dime ca na rezervon e nesermja e ardhmja por ajo qe di te them sot ,une dua sado pak veten , e kjo fale teje Neno .
Fale teje une jam nje njeri me i mire .
Nuk dua te bej premtime te medha , por di te them qe me ty , per ty deri diten qe ti do duash !
Dhe po e mora trurin dhe zemren dhe i bera bashke, e sot jam e lumtur !
- "Një lloj pasigurie, sepse i duket sikur koha është e kufizuar e do të ketë një fund të trishtë" , kjo fraze me beri te lekundesha . Ishte vertete nje shuplake qe per nje moment me solli ne vete .Ne fakt pergjigja qe dhashe ishte "Merr kepucet e mia dhe bej rrugen qe bera une" . Kuptova qe ne nje moment serish ishte nje justifikim , per tmos pranuar ate realitet qe tashme quhet shkuar. Serish per te disaten here une u fsheha si nje frikacake mbas te shkuares duke mos pare te tashmen ,e duke mos enderruar per te ardhmen. Nder vite e kam mesuar veten duke jetuar keshtu, e duke thene une nuk di te jetoj ndryshe.. Sepse dikur gjeta forcen ta marr ate Alizz nga toka , e ta beje te ece serish , te buzeqesh serish, te jetoje serish.
Deri 3 muaj me pare.
Aty kuptova qe Alizz ka qene fasade.Alizz ska buzeqeshur. Alizz ska ecur , ajo kishte mbetur ne vend . Gjersa u gjenda perball tij. E perball tij ishte ajo zemra e thyer,copezat qe kurr nuk u ngjiten, ishte ajo buzeqeshje qe tentonte te dilte nga shpirti por nuk mundeshe,ishte ai shikim kur nen ze thoshte "Te lutem me shpeto" ..
E nderkohe para te tjereve , eshte ajo femer qe qendron e forte , ajo moskokecarsja, madje dhe arrogante dhe e patakt . Eshte maska qe e ndertoi per vite me rradhe , e ia hoqi per disa minuta ne njeri i vetem.
E c'armatosi me te gjithe armatimet qe i kishte vene para vetes,e i nxorri ne pah femijen qe kurre nuk u rrit.
Me perkedheli lehte shpirtin dhe zemren , me dha forcen qe ta perqafoj veten time pa armatimet qe i kisha vene.
Me beri te qesh me shpirt, me beri te kuptoj qe te duash do te thote "te kujdeset dhe te keshilloje si nje vella , te qeshe me ty si nje shok , e te dashurohet me ty cdo dite si nje i dashur e ne nje te ardhme si nje bashkeshort".
Pertej frazes qe me personifikon "Asgje nuk zgjat pergjithmone" , mund te them sot , ndoshta jeta nuk eshte pergjithmone ,ndoshta nuk e dime ca na rezervon e nesermja e ardhmja por ajo qe di te them sot ,une dua sado pak veten , e kjo fale teje Neno .
Fale teje une jam nje njeri me i mire .
Nuk dua te bej premtime te medha , por di te them qe me ty , per ty deri diten qe ti do duash !
Dhe po e mora trurin dhe zemren dhe i bera bashke, e sot jam e lumtur !
