Sa lumturi ndjej kur lexoj endrrat tuaja aq edhe trishtim.
Mu desh te shisja fara ne stadjum kur isha 6 vjeç, kur isha 8 e rrita biznesin, shisja edhe banane me arke ne ane te rruges, fal tyre bleva pc tim te pare ne moshen 16 vjeçare, por ishte teper vone...
Shpesh ulesha te shikoja Nils Holgerson, paten Aka, paten Martin dhelpren Smire (apo se kishin kshu ato o
@Albert ?), gostine e lejlekut, arushin qe kerkonte babain, etj, isha teper i ritur per ti treguar, dukesha si nje femije i vonuar, megjithate ja dola te kisha edhe une nje femijeri hibride.
Gjithsesi tani qe kthehem ne kohe dhe kujtoj te dielat e pazakonta kur shisja lepirese ne shkallet e teatrit te kukullave, vjedhurazi hidhja nje sy nga fundi i shfaqes kur portjeria e linte vendin e punes. Atje u njoha me Kasandren, aktoren qe luante Borebardhen. Dilte perhere e fundit nga teatri, dhe nje here, me pa ne sy, une shtanga, dhe krejt papritur dora mu zgjat vetvetiu per ta qerasur mr nje lepirese. Krejtesisht naiv dhe i pa fajshem, pasi kisha vetem 1500 kontakte msn ne ate kohe, dhe me ate pafajesi i kerkova njehere te me interpretonte shtrigen.
Pjesen tjeter te perralles e tregojme per festa... ?