Kur njeriu eshte i dashuruar.....

[Mignonne]

Ka inspirim,motivim,arsye,shtyse,cdo gje rreth tij/saj behet me e leht per tu menaxhuar.

 

[centos]

ju shtohen problemet ?

 

[Aşk]

HAll me vete eshr e ajo me mir vetem si bos ???

 

[Anisa]

E ka zemren plote ?

 

[Irini]

Kur njeriu eshte i dashuruar me djallin, meson ferrin.

E ndersa eshte i dashuruar me njeriun e duhur, ploteson zemren, frymen, driten e syve, jeten dhe gjen paqen e arsyen me motivin me te bukur pse jeton, i cili behet mendimi i pare dhe i fundit i diteve?
Pra, vendos universin brenda nje zemre?

 

[Niko]

Ndjen kenaqesi ne shpirt

 

[Mignonne]

Ndjen force dhe dobesi

 

[Niko]

i mbushet stomaku me flutura

 

[...]

Kur eshte i dashuruar ....thjesht gjithe bota duket vetem nje person

 

[TopBoy]

Kur njeriu eshte i dashuruar, mer per skoti

 

[Klodii]

I ka syte vetem te dashuria e tije nuk ja ndjen se cka pereth ?

 

[...]

Ndjenjat ja fal vetem atij personi ...dhe bota eshte vetem e juaja ...

 

[Blue_butterfly]

Kur njeriu dashuron te pamunduren e ben te mundur!
Trishtimin ne force , trishtimin ne lumturi!

 

[shkupjane]

Ku di un un jamm dashuru nje her jam djeg sdi tani ca o dashuria?

 

[anza]

Vepron pa tru

 

[Mia]

Bota duket ndryshe, zemra rreh më shpejt, mendimet janë më të ëmbla, dhe çdo moment merr një kuptim të ri

 

[Youu]

Sa nisa, pritni

 

[daniel00]

Bie në paqe me botën, sheh bukurinë tek çdo gjë të cilën më pas tenton ta përvetësosh e t'ia dhurosh asaj.
Mëson frymëmarrjet e saj, heshtjet, mëson ta duash për së largu pa guxuar që të prishësh harmoninë e saj.
Ajo çelet vetë atëherë kur ka dëshirë, kur është çasti i saj, të takon të mësosh ligjësitë e saj, të dëgjosh zërin e shpirtit të saj që gurgullon ëmbël mes gjesteve, mes fjalëve që ndoshta as të janë drejtuar.
Habitesh me lirshmërinë që ajo ka, ke gjithë kohën për të admiruar natyrën e saj sa të pavarur aq edhe të paepur teksa i jep reliev dhe kufinj botës që i përket vetëm asaj.
Ajo po ashtu befason me spuntot energjike që spërkasin ajrin me hare dhe lojërat e fjalëve krijojnë aventura ditësh pranverore ku ti buzëqesh pa ditur as ku hedh këmbët me pasigurinë dhe për drejtim vetëm atë, tërheqjen hipnotike në të cilën rrëmbehesh për ta ndjekur.
Ajo është në elementin e saj, çapkëne, e hedhur dhe mbresëlënëse.
Ti e ndjen veten gjithmonë një hap prapa, në disfavor, me frikën se do rrëzosh e do shkelësh atë që ajo i jep larmi dhe forma.
Përpiqesh ta arrish, si një iluzion i kthyer në realitet, si një dëshirë e mishëruar dhe e plotësuar tek hijeshia e saj.

 

[Bubulina]

Ca ben

 

[Bad-Boy]

Vec budalliqe