Një herë teksa Salahudini po luante më fëmijë në lagje -kur ishte i vogël- babai i tij e pa atë dhe e mori nga mesi i fëmijëve, e ngriti lart me duart e tij, - e ai ishte shtatlartë - dhe i tha: “Nuk jam martuar me nënën tënde e as që të ka lindur që ti të luash me fëmijë! U martova me nënën tënde dhe të lindi që nesër të rritesh dhe të çlirosh Mesxhidul- Aksanë!” Pas kësaj, i hoqi duart e tij dhe fëmija ra përdhe. Babai e shikoi atë dhe pa që kishte plagë në fytyrë, e i tha: “A u lëndove që u rrëzove!?;
“U lëndova”- i tha Salahudini. Babai i tha: “E pra, pse nuk po bërtet?!
Salahudin Ejubi i tha: Nuk i ka hije çliruesit të Aksasë që të jetë qaraman!
“U lëndova”- i tha Salahudini. Babai i tha: “E pra, pse nuk po bërtet?!
Salahudin Ejubi i tha: Nuk i ka hije çliruesit të Aksasë që të jetë qaraman!