Çfarë po bëni në këto momente?

[bambie]

Sa pashe unazen u lumturova pastaj pashe qe qeshe thashe sduhet te kem pritshmeri ne jete

meqe do baje propozim mar ku jeto ti @Youu -je

 

[shkupjane]

Avazin o jetView attachment 173977

Daja si paske te shtremta gushtat I oaske regullu

 

[shkupjane]

View attachment 173989

Qy serisht 2 veta xix modhe a xix vogel kete radh

 

[Albaa]

and movie time

 

[Youu]

meqe do baje propozim mar ku jeto ti @Youu -je

Anes detit

 

[Youu]

and movie time

Titulli?

 

[Aes Sedai]

Po shoh La Brea

 

[Albaa]

Titulli?

une horror movie sonte

 

[Youu]

une horror movie sonte

Horror Per christmas , qofsh ti qe je

 

[Kresha]

Qy serisht 2 veta xix modhe a xix vogel kete radh

Biznis diqka per pun

 

[Bubulina]

Po me vjen gjum
Pertoj te hek make upin

 

[TrouBL3-7]

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Prano cookie-t e palëve të treta

 

[Claa]

 

[Niko]

sapo u zgjova po pij kafe

 

[Mia]

Ecje

 

[Niko]

kafee

 

[daniel00]

Ecje
View attachment 174127
View attachment 174128

Sa bukur deti! Zhurma e dallgëve mbështjell me një fëshfërimë si një shtrojë e argjendtë që davaritet në rërën e njomë. Aty ku hedh hapat ti, në harmoninë e ekzistencës tënde. Në ecejake, e humbur në mendime dhe imagjinatë, ti kërkon atë që i përgjigjet shpirtit tënd, atë që rezonon ëmbël dhe butë sipas natyrës tënde e cila bashkohet me bukurinë e natyrës dhe pështjellohen, marrin e japin mes tyre në një ndërveprim mallëngjyes.

 

[Aes Sedai]

Dit e lir sot. Qetesi. I shijoj.

 

[Niko]

Gati me dal

 

[Mia]

Sa bukur deti! Zhurma e dallgëve mbështjell me një fëshfërimë si një shtrojë e argjendtë që davaritet në rërën e njomë. Aty ku hedh hapat ti, në harmoninë e ekzistencës tënde. Në ecejake, e humbur në mendime dhe imagjinatë, ti kërkon atë që i përgjigjet shpirtit tënd, atë që rezonon ëmbël dhe butë sipas natyrës tënde e cila bashkohet me bukurinë e natyrës dhe pështjellohen, marrin e japin mes tyre në një ndërveprim mallëngjyes.

Kur eci nga deti ndiej një qetësi të veçantë, si një hapësirë ku mendimet e mia ndalojnë dhe shpirtit i jepet mundësia të qetësohet. Dallgët që shuhen në breg më kujtojnë se çdo moment ka një fillim dhe një mbarim por pas çdo valëje ka gjithmonë një të re, një mundësi të dytë. Ndjej se shpesh të humbësh në mendime është mënyra më e mirë për të gjetur atë që kërkon dhe ndoshta përgjigjet nuk janë diçka që mund t’i shoh menjëherë por janë gjithmonë aty, në heshtjen që ndjek pas zhurmës. Të eci pranë detit është si të marr një frymë të thellë, të hap zemrën për të pranuar gjithçka që është e bukur, e thjeshtë dhe e vërtetë në botën që më rrethon