Çfare ju mungon nga e kaluara/femijeria?

[Rrelse]

@Treni_Punes lol

 

[Anabela]

Yyyyyhaaaaaa aq shume gjona saaaaa qeliiiiiiiii sa tokaaaaaaaaa sa gjif bota me mungojne.

 

[Rrelse]

Kur smerr " erë nga jeta".

 

[Dibrani]

Kur kam dalur në TVSH (Emisioni i fëmijëve 2007) ?

 

[Guns_N_Roses]

Caracat

Hahahahhahaha ka bo like @Ariela qe para nje jave ja msova un ca ishim caracat hahaha

 

[Rrelse]

Për buk me sheqer

 

[Anabela]

E me vaj ullini siper ???

 

[Rrelse]

E me vaj ullini siper ???

Po

 

[Juno]

Cdo gje, naiviteti,bota e femijes etj

 

[MaYaDa]

Shoku klases

 

[Iva]

Shpullat???

 

[Alea]

Duke lujt me femijet e mohalles e u besha pis rrobat eh tash ku te ik te fshihem nga mami ??

 

[Rrelse]

Pikërisht kështu:
Teksa shoh filmat shqiptarë, rrëmbyeshëm kthehem mbrapa në kohë, me ato cfarë kam jetuar në fëmijërinë time... Shpesh, mendoj ndoshta sa mirë do të kishte qenë të kisha lindur ne ate “kohen e filmave”, kur njerëzit flisnin, dëgjoheshin, komunikonin e ndërvepronin... Ne atë kohën kur njerëzit mjaftoheshin me gjërat materiale që kishin, ama dinin të ndanin, kur një vakt dreke nuk mund ta quaje të përfunduar po nuk more një filxhan vaj tek komshiu apo po nuk i dhe një pjesëz buke...
Kur njerezit ndërvepronin, kishin një jetë sociale dhe cdo fund dite prisnin e përcillnin të afërm e familjarë... Mbaj mend gëzimin e papershkrueshëm kur afronte shkolla dhe ato pak gjera qe blinim, i qarkullonim në gjithë lagjen shtëpi më shtëpi duke i treguar njëri tjetrit e duke ndarë gëzimin... Kur ndërronim edhe rrobat me shoqet ama asnjë nuk ta punonte pas kraheve. Kur shtepia gumëzhinte ngë të afermit e fëmijet dhe të gjithë ndjenin afeksionin e ngrohtesinë e ambjentit familjar...Kur të gjithë ishin “njerëz” dhe nuk kishte konkurencë.
Sa shume domethënie kishte ai aksioni komunitar i lagjes, kur ndanim rolet dhe përgjegjësite dy muaj para festave të fundvitit, kush do mblidhte kartonat, arkat, kush do merrej me sistemimin e tyre dhe ne cilën shtëpi do ti mbanim. Deri sa mbrëmjen e shumëpritur “përformonim” për gjithë lagjen duke ndezur zjarrin e madh e duke shtuar gëzimin...
Atëhere ndjenim qe po kishte festa, kishte njerëz... Sot shoh në shoqerinë tonë një krisje te fortë, kur krizën e emigracionit nuk e shkakton situata ekonomike, sa c’eshte faktor kriza e vlerave. Kur njerezit jane lidhur kaq shume brënda nyjes së.tyre, sa nuk shohin dot përtej saj dhe kjo sjell izolimin e tyre social, mungesën e shoqërizimit, kohëzionin shoqëror dhe ul vete-kofidencën e secilit individ. Sot të gjithë duan të ikin jo sepse nuk po ushqehen dot, por mungon shpirtërorja, marrëdheniet e humanizmi... Në qytetet e vogla akoma vazhdojmë ta njohim komshiun ama të afërmeve ju ka humbur adresa, kur as pangopshmëria financiare, nuk po arrin mjaftueshmërinë njerëzore. Kur sot te afërmit kalojnë në.rrugë dhe kthejnë kokën, ishalla nuk thyejnë kokën shkallëve duke ec me vrap mjafton mos me te taku...
Ne qytetet e mëdha, komshinjtë njihen vetem në rastet e katastrofave natyrore, kur “e keqja” na ben bashkë...
Ama ,vetëm e mira mund dhe duhet të.bejë bashkë,
Jo termeti, jo zjarri...
Sot kemi 30 pale rroba, por nuk kemi njerëz, nuk ka humanilitet....
Këta të fundit, si tja bejme te gjenden???

 

[Mmogli]

Dashnoret i befsha tëmën isha i adhurushem nga gocat kur isha i vogel

 

[Juno]

Buka me gjalp e reqel

 

[Juno]

E gjeta sekretin e dashurise @Sara
/me nuk i ndahet gjalpit me reqel

 

[R]

1 kur lushim me kopaca
2 kur shkonim me vjedh

 

[Passion]

Fotografi.

S'kam!
Njehere mbaj mend qe erdh fotografi,e bente 30 l fotografia.

Un e ca tjere s'kishim lek.

Rrinim si fakira.

 

[Zana]

Innocence & purity

 

[Bjondina &E]

MAMI IM.