- Regjistruar më
- Dhjetor 9, 2024
- Mesazhe
- 4,043
- Pëlqime
- 1,294
Qetësia është kur ndalon së ndjekuri dhe i lë gjërat të të gjejnë. Po, edhe dashuria, edhe lumturia, edhe çelësat që ke humbur.
Qetësia është një frymëmarrje e thellë para se të përgjigjesh.
Sepse midis frymës që hyn dhe frymës që del, gjithmonë ka vend për pak mençuri.
Qetësia është një mesazh që nuk e kontrollon një mijë herë.
E ke shkruar, e ke dërguar. Pjesa tjetër nuk varet nga ty.
Qetësia është një udhëtim pa nxitim.
Është të shikosh nga dritarja pa numëruar ndalesat, pa pyetur se kur do të mbërrish.
Qetësia është një kafe që pret të pihet.
Nuk ikën, nuk këmbëngul. Të pret, ngrohtë, siç ndodh me gjërat e bukura.
Qetësia është një përqafim që zgjat më shumë se ç'duhet.
Dhe në fund e kupton se ishte e nevojshme pikërisht ajo kohë më shumë.
Qetësia është një ditë pa njoftime.
Asnjë bip, asnjë tringëllimë, vetëm zhurma e hapave të tu që shkojnë nuk e di se ku.
Qetësia është një pikë që gërmon gurin.
Ajo nuk ngutet, nuk bën zhurmë, por gjithmonë fiton.
Qetësia është kur shikon detin dhe deti shikon brenda teje. Dhe ju e kuptoni njëri-tjetrin, pa thënë asgjë.
Qetësi do të thotë të heqësh dorë nga gjërat që të ndrydhin fort.
Edhe këpucët e ngushta, edhe marrëdhëniet e pakëndshme, edhe ai mendim që të rëndon.
Qetësia është të dish të thuash "Do ta mendoj nesër" pa u ndjerë në faj.
Sepse nesër është një ditë e bukur, edhe nëse ende nuk e di.
Qetësia është zëri i atij që di të presë.
Nuk ngre zërin, nuk shqetësohet. Të vjen si një frymë dhe të ndryshon ditën.
Qetësia është kur ndalon së nxituari një përqafim.
Dhe rri brenda derisa të shkrihesh, derisa të bëhesh një copëz e asaj zemrës tjetër.
Qetësia është arti për të mos prishur momentin e duhur me nxitimin e gabuar.
Si përshembull një puthje e dhënë shumë herët, ose një ëndërr e lënë përgjysmë.
Qetësia është vetëdija se dielli lind gjithmonë. Edhe pas një nate të gjatë, edhe nëse nuk e sheh, ai është aty.
Qetësia është të ecësh pa vendmbërritje.
Sepse ndonjëherë nuk ke nevojë të mbërrish, mjafton të shkosh.
Qetësia është një libër që lexohet ngadalë.
Faqe pas faqeje, me sytë që humbasin nëpër presje.
Qetësia është të dish se rruga e drejtë është ajo ku ndihesh vetvetja.
Dhe nëse sforcohesh shumë, ndoshta je në drejtimin e gabuar.
Qetësia është guximi për të thënë "jo sot".
Dhe të mos kesh nevojë të shpjegosh përse.
Qetësia është të kesh besim.
Tek vetja, te koha, te fakti që në fund çdo gjë bie në vendin e vet. Edhe paqja, edhe vetja.
Qetësia është një frymëmarrje e thellë para se të përgjigjesh.
Sepse midis frymës që hyn dhe frymës që del, gjithmonë ka vend për pak mençuri.
Qetësia është një mesazh që nuk e kontrollon një mijë herë.
E ke shkruar, e ke dërguar. Pjesa tjetër nuk varet nga ty.
Qetësia është një udhëtim pa nxitim.
Është të shikosh nga dritarja pa numëruar ndalesat, pa pyetur se kur do të mbërrish.
Qetësia është një kafe që pret të pihet.
Nuk ikën, nuk këmbëngul. Të pret, ngrohtë, siç ndodh me gjërat e bukura.
Qetësia është një përqafim që zgjat më shumë se ç'duhet.
Dhe në fund e kupton se ishte e nevojshme pikërisht ajo kohë më shumë.
Qetësia është një ditë pa njoftime.
Asnjë bip, asnjë tringëllimë, vetëm zhurma e hapave të tu që shkojnë nuk e di se ku.
Qetësia është një pikë që gërmon gurin.
Ajo nuk ngutet, nuk bën zhurmë, por gjithmonë fiton.
Qetësia është kur shikon detin dhe deti shikon brenda teje. Dhe ju e kuptoni njëri-tjetrin, pa thënë asgjë.
Qetësi do të thotë të heqësh dorë nga gjërat që të ndrydhin fort.
Edhe këpucët e ngushta, edhe marrëdhëniet e pakëndshme, edhe ai mendim që të rëndon.
Qetësia është të dish të thuash "Do ta mendoj nesër" pa u ndjerë në faj.
Sepse nesër është një ditë e bukur, edhe nëse ende nuk e di.
Qetësia është zëri i atij që di të presë.
Nuk ngre zërin, nuk shqetësohet. Të vjen si një frymë dhe të ndryshon ditën.
Qetësia është kur ndalon së nxituari një përqafim.
Dhe rri brenda derisa të shkrihesh, derisa të bëhesh një copëz e asaj zemrës tjetër.
Qetësia është arti për të mos prishur momentin e duhur me nxitimin e gabuar.
Si përshembull një puthje e dhënë shumë herët, ose një ëndërr e lënë përgjysmë.
Qetësia është vetëdija se dielli lind gjithmonë. Edhe pas një nate të gjatë, edhe nëse nuk e sheh, ai është aty.
Qetësia është të ecësh pa vendmbërritje.
Sepse ndonjëherë nuk ke nevojë të mbërrish, mjafton të shkosh.
Qetësia është një libër që lexohet ngadalë.
Faqe pas faqeje, me sytë që humbasin nëpër presje.
Qetësia është të dish se rruga e drejtë është ajo ku ndihesh vetvetja.
Dhe nëse sforcohesh shumë, ndoshta je në drejtimin e gabuar.
Qetësia është guximi për të thënë "jo sot".
Dhe të mos kesh nevojë të shpjegosh përse.
Qetësia është të kesh besim.
Tek vetja, te koha, te fakti që në fund çdo gjë bie në vendin e vet. Edhe paqja, edhe vetja.