Personalisht nuk do arrija dot ta falja. Per karakterin tim eshte shume e rende per tu gelltitur.
Mendoj qe rroli i prinderve eshte i rendesishem per formimin e vete femijes. Dhe nese do ta beja faqen bygythe dhe mos ta ndaja partneren per hir te femijes, femija do me shihte perdite te vrare, te shkaterruar. Nuk do te mund te isha dot ai babi shembull. Nuk do te mund t’i dhuroja dot femijes tim me te miren time. As nenes se femijes nuk do mund ti dhuroja dot me kurr as dashuri e as respekt. Femija do shikonte dy prinder te akullt, pa ndjenja. Do shikonte vazhdimisht dy prinder qe zien, dy prinder qe nuk duhen. Dy orinder qe nuk kan respekt per njeri tjetrin. Nuk do doja qe femija im te rritej perdite duke pare keto skena. Do doja qe femija te kishte shembullin me te mire te prinderve dhe te ishte krenar per ta. Do doja qe dhe femija neser pasneser te zhvillonte karakter te fort, dhe jo te ulte koken e t’i kthente bygythen cdo sfide qe te jep jeta. Tradhetit ndodhin. Njerezit gabojne. Kjo gje duhet pranuar. Eshte e vertete qe ka dhe njerez qe permirsojne. Personalisht do isha shume here me i lumtur ta ndaja partneren, te ruaja karakterin tim, te mbaja rraporte korrekte me femijen, t’i dhuroja dashuri e ngrohtesi prinderore, t’i qendroja prane ne cdo rast, t’i plotesoja cdo kusht, dhe t’i percillja vlerat e mija me te mira.