- Regjistruar më
- Gusht 8, 2020
- Mesazhe
- 67,327
- Pëlqime
- 37,636
Ka ditë kur ndjejmë mungesë… por jo të dikujt tjetër. Të vetes.
Të asaj që qeshte më shpesh. Që besonte më fort. Që kishte ëndrra e nuk lodhej t’i ndiqte.
Ka çaste kur shohim jetën tonë nga larg, si një spektator i heshtur, dhe pyesim:
“Ku jam unë në gjithë këtë?”
Nuk flas për rolet që kemi, por për veten e pastër që ndoshta e kemi harruar diku në rrugë.
Mungesa më e rëndë, është kur nuk mungon askush tjetër… përveç vetes sate.
Po ti… a të ka ndodhur ndonjëherë të ndjesh se je larguar nga vetja jote? Dhe si e ke rigjetur, nëse e ke rigjetur ndonjëherë?
Të asaj që qeshte më shpesh. Që besonte më fort. Që kishte ëndrra e nuk lodhej t’i ndiqte.
Ka çaste kur shohim jetën tonë nga larg, si një spektator i heshtur, dhe pyesim:
“Ku jam unë në gjithë këtë?”
Nuk flas për rolet që kemi, por për veten e pastër që ndoshta e kemi harruar diku në rrugë.
Mungesa më e rëndë, është kur nuk mungon askush tjetër… përveç vetes sate.
Po ti… a të ka ndodhur ndonjëherë të ndjesh se je larguar nga vetja jote? Dhe si e ke rigjetur, nëse e ke rigjetur ndonjëherë?
