Si do te ishte forumi pa mua?

[Mignonne]

On top pa asnje ndryshim

 

[Albaa]

pa pik kenaqsie per te lexu

 

[Kalimtari]

sic ka qene

 

[Albaa]

per bukuri pa er veze pa byzylycka

 

[Kalimtari]

per bukuri pa er veze pa byzylycka

po flasim per veten apo per tjetrin lart? se une po flisja per vete me larte

 

[Luna]

Pa tik tokist

 

[Kalimtari]

Pa tik tokist

 

[Los_lokios]

Me nje user me pak por qe do i dilte rroga nfund mujit illoj shefit

 

[Bad-Boy]

Pa endrren e çdo vjerre

 

[Ravioli]

-1

 

[Los_lokios]

Mesa duket bosh paskeni ra ne lluke guith

 

[Thea]

Pa chit chat

 

[daniel00]

Pa shkrime të gjata

 

[Mignonne]

Pa shkrime te bukura

 

[Mignonne]

Me me shume aktivitet dhe hare

 

[daniel00]

Me me shume aktivitet dhe hare

Po pse ti i ndalove këto ? Ti sjell aktivitet dhe hare.

 

[Mignonne]

Po pse ti i ndalove këto ? Ti sjell aktivitet dhe hare.

Thua ti por realiteti nuk eshte ashtu.
Shpesh njerzit jane me te prirur te pelqejn gjerat pa limit,ndersa un virtual real dua dhe jam e njejta.

 

[daniel00]

Thua ti por realiteti nuk eshte ashtu.
Shpesh njerzit jane me te prirur te pelqejn gjerat pa limit,ndersa un virtual real dua dhe jam e njejta.

Për mua ti je shumë e pranueshme brenda kufinjve të tu gjithçka është e matur dhe e peshuar mirë. Kurse shkrimet pa limit, pa fillim e krye, as unë nuk i kuptoj e as e gjej veten tek ato. Më duket një dëshirë për të folur si për të maskuar një nevojë më të thellë për të shpërqëndruar veten nga gjëra më të rëndësishme për vetë personin. Një lloj dehje me fjalë që gjithësesi nuk nxjerrin dot atë që kanë në shpirt por mundohen ta mohojnë e ta largojnë veten nga realiteti. Mua më pëlqen si ty, të jemi real edhe pse në virtualitet.

 

[Mignonne]

Për mua ti je shumë e pranueshme brenda kufinjve të tu gjithçka është e matur dhe e peshuar mirë. Kurse shkrimet pa limit, pa fillim e krye, as unë nuk i kuptoj e as e gjej veten tek ato. Më duket një nevojë për të folur si për të maskuar një nevojë më të thellë për të shpërqëndruar veten nga gjëra më të rëndësishme për vetë personin. Një lloj dehje me fjalë që gjithësesi nuk nxjerrin dot atë që ke në shpirt por mundohen ta mohojnë e ta largojnë veten nga realiteti. Mua më pëlqen si ty, të jemi real edhe pse në virtualitet.

Dhe e till do mbes gjithe jeten.

 

[daniel00]

Dhe e till do mbes gjithe jeten.

Gjithashtu, ndaj e dua praninë tënde, se më bën të ndihem normal në mes të një kakofonie zërash që shpesh nuk thonë asgjë, sepse për mua diçka që nuk del nga shpirti, as ka vlerë të shkruhet.