Nje përbindësh me sy të gjelbër që tallet me ushqimin me të cilin ushqehemi. Ky ushqim është zemra dhe shpirti i atyre që vuajnë: xhelozia është fjalë për fjalë një ndjenjë komplekse dhe e përdredhur dhe që përballet me dashuri, zemërim, humbje, zili dhe pasiguri. Një përzierje e fuqishme dhe ndonjëherë vdekjeprurëse, e aftë të helmojë mendimet dhe madje të shkaktojë impulse të dhunshme nga rezultati tragjik, siç tregon kronika e viteve të fundit me frekuencë dramatike. Dhe për të mos rënë viktimë e kësaj ndjenje, ka shumë për të bërë, edhe pse nuk bëhet fjalë akoma për ndonjë strategji dhe terma të përcaktuar.
Le të mësojmë ta njohim - Xhelozia është një impuls i thellë që del nga dhimbja, zemërimi dhe ndjenja e zhgënjimit që përjetojmë kur zbulojmë ose dyshojmë se objekti i dëshirave tona ndjen tërheqje për një tjetër dhe jo për ne. Kjo është një ndjenjë e pahijshme, për të cilën shpesh ndihemi fajtorë, veçanërisht nëse na shtyn në veprime që nuk do t?i toleronim nëse kryhen kundër nesh, për shembull duke spiunuar përmbajtjen e mesazheve elektronike ose telefonave celularë. Megjithatë, është një ndjenjë universale, të cilën e kemi përjetuar të gjithë në jetë, madje që fëmijë, duke rivalizuar vëllain dhe motrën.
Arma për ta luftuar atë - E para dhe më e lehta është besimi. Ne duhet të mësojmë t?u besojmë të tjerëve, të paktën derisa të kemi prova të caktuara ose prova të qarta të gënjeshtrës. Kjo do të thotë, mbi të gjitha, që nuk duhet të fusim hundët tona në sferën private të tjetrit, përtej asaj që na është kërkuar në mënyrë eksplicite. Ndërsa studiuesi Karl Krauss shkroi "xhelozia është një lehje qensh që tërheq hajdutët". Shkurtimisht, mund të jetë pikërisht ndërhyrja jonë e panevojshme për të nxitur praninë e tradhtisë. Hapi i dytë është besimi në vetvete: kemi gjithçka që duhet për t'u dashuruar dhe për ta bërë partnerin tonë të lumtur.
Shumë filozofë mendojnë se xhelozia nuk ka gjë të përbashkët me dashurinë dhe se njeriu që është xheloz ndaj partnerit të tij nuk e dashuron me të vërtetë këtë. Xhelozia, sipas këtyre filozofëve, është vetëm shprehje e ndjenjës së pronësisë ku njeriu e sheh partnerin si pronë të tij, të cilën nuk do t'a humbasë. Pra të dashurosh dikë është t'a lësh atë në rrugën e tij. Por sipas studimeve më të fundit xhelozët nuk duhet të ndjejnë turp që janë të tillë. Profesori i psikolgjisë në Universitetin Austin në Texsas David Buss thotë: "Xhelozia nuk është diçka e padobishme, si mund të mendojnë shumë vetë, përkundrazi përgjatë historisë së zhvillimit të njeriut, xhelozia është zhvilluar si një mekanizëm mbrojtës i lidhjes bashkëshortore. Xhelozia ka lindur si një mjet mbrojtës ndaj kanosjes së pabesnikërisë dhe lënies. Duke njohur këto kanosje njeriu fiton një zgjuarsi të ndjenjave dhe të mëson se si të sillesh"
Perceptoni temen qarte dhe jo me sarkazem?
Kush shanë është i ? "trim/e do thosha"?
Le të mësojmë ta njohim - Xhelozia është një impuls i thellë që del nga dhimbja, zemërimi dhe ndjenja e zhgënjimit që përjetojmë kur zbulojmë ose dyshojmë se objekti i dëshirave tona ndjen tërheqje për një tjetër dhe jo për ne. Kjo është një ndjenjë e pahijshme, për të cilën shpesh ndihemi fajtorë, veçanërisht nëse na shtyn në veprime që nuk do t?i toleronim nëse kryhen kundër nesh, për shembull duke spiunuar përmbajtjen e mesazheve elektronike ose telefonave celularë. Megjithatë, është një ndjenjë universale, të cilën e kemi përjetuar të gjithë në jetë, madje që fëmijë, duke rivalizuar vëllain dhe motrën.
Arma për ta luftuar atë - E para dhe më e lehta është besimi. Ne duhet të mësojmë t?u besojmë të tjerëve, të paktën derisa të kemi prova të caktuara ose prova të qarta të gënjeshtrës. Kjo do të thotë, mbi të gjitha, që nuk duhet të fusim hundët tona në sferën private të tjetrit, përtej asaj që na është kërkuar në mënyrë eksplicite. Ndërsa studiuesi Karl Krauss shkroi "xhelozia është një lehje qensh që tërheq hajdutët". Shkurtimisht, mund të jetë pikërisht ndërhyrja jonë e panevojshme për të nxitur praninë e tradhtisë. Hapi i dytë është besimi në vetvete: kemi gjithçka që duhet për t'u dashuruar dhe për ta bërë partnerin tonë të lumtur.
Shumë filozofë mendojnë se xhelozia nuk ka gjë të përbashkët me dashurinë dhe se njeriu që është xheloz ndaj partnerit të tij nuk e dashuron me të vërtetë këtë. Xhelozia, sipas këtyre filozofëve, është vetëm shprehje e ndjenjës së pronësisë ku njeriu e sheh partnerin si pronë të tij, të cilën nuk do t'a humbasë. Pra të dashurosh dikë është t'a lësh atë në rrugën e tij. Por sipas studimeve më të fundit xhelozët nuk duhet të ndjejnë turp që janë të tillë. Profesori i psikolgjisë në Universitetin Austin në Texsas David Buss thotë: "Xhelozia nuk është diçka e padobishme, si mund të mendojnë shumë vetë, përkundrazi përgjatë historisë së zhvillimit të njeriut, xhelozia është zhvilluar si një mekanizëm mbrojtës i lidhjes bashkëshortore. Xhelozia ka lindur si një mjet mbrojtës ndaj kanosjes së pabesnikërisë dhe lënies. Duke njohur këto kanosje njeriu fiton një zgjuarsi të ndjenjave dhe të mëson se si të sillesh"
Perceptoni temen qarte dhe jo me sarkazem?
Kush shanë është i ? "trim/e do thosha"?
?
