Astrologjia është një art i lashtë por edhe shumë i diskutueshëm i parashikimit të fatit. Dëshmia e parë e tij daton që mijëra vite më parë në Mesopotami. Por shekujt e përparimit shkencor nuk kanë ndikuar në hijeshinë e saj, dhe as nuk e kanë zbehur interesin ndaj saj.
Ende sot shumë njerëz ende besojnë dhe mbështeten tek aftësitë e supozuara profetike të astrologjisë. Por pse kaq ka ende shumë interes mbi parashikimet dhe profilet e karaktereve, edhe nëse dihet që ato nuk kanë asnjë bazë shkencore?
Dhe ai i besojnë vërtet ata që e lexojnë? Përgjigja mund të ketë të bëjë me nevojën për të përcaktuar personalitetin tonë dhe të të tjerëve, si dhe me mënyrën se si ne e perceptojmë realitetin, duke modeluar mbi të një pjesë të pritshmërive tona.
Pak histori
Babilonasit ishin të parët që besonin ka një lidhje me midis yjve në qiell dhe ngjarjeve këtu në Tokë. Dëshmia e parë për këtë është libri “Enuma Anu Enlil”, ku ndeshen përpjekjet e para për të interpretuar ngjarjet qiellore të ndara në 4 kategori të mëdha, secila e lidhur me një Perëndi babilonase.
Në kohët e lashta Universi ishte një mister absolut, dhe të gjitha manifestimet e tij – si kometat apo eklipset – shkaktonin frikë tek njerëzit, pasi ato interpretoheshin si dëshmi e një vullneti më të lartë, si shenja të ngjarjeve pozitive ose negative, që do të ndodhnin në të ardhmen.
Brenda pak shekujsh, astrologjia u përhap në rajonin e Mesdheut. Në shekullin III Para Krishtit grekët nisën të parashikojnë jo vetëm rrjedhën e ngjarjeve, por edhe fatin e çdo njeriu bazuar në pozicionet e planetëve (Horoskopi). Edhe pse që atëherë ka kaluar shumë kohë, edhe sot pozicioni i yjeve dhe planetëve në momentin e lindjes, mund të ndikojë në jetën e secilit prej nesh.
Nuk e besoj…por gjithsesi e ndjek!
Që planetët ndikojnë në karakterin dhe personalitetin e njerëzve, ky është një besim shumë më i pranuar sesa pretendimi se një formë e së ardhmes mund të lexohet tek yjet. Pjesa më e madhe e “klientëve” të Horoskopëve, përbëhet nga njohës të rastësishëm kureshtarë ose jo.
Por cili është sekreti i suksesit të astrologjisë, edhe tek ata që nuk e besojnë vërtet? Dhe si
ka mundësi që edhe nëse nuk besoni në të, nuk e shmangni asnjëherë leximin e tij kur e ndeshni diku? Psikologët që e studiojnë këtë dukuri, thotë se “njohja” e një personi përmes karakteristikave që i atribuohen përgjithësisht shenjës së tij astrologjike, është diçka shumë qetësuese.
Pra pse të përpiqemi aq shumë të analizojmë dhe kuptojmë tjetrin, kur mjafton një profil i thjeshtë zodiakal, për të mësuar se cilin kemi përballë? Efekti “sigurues” është i pranishëm, edhe kur lexojmë karakterin tonë sipas yjeve.
Ndoshta kjo ndodh për shkak të një natyre të caktuar përgjithësuese. Që një personalitet të “vishet” nga njerëz të ndryshëm, kjo gjë duhet të tregohet domosdoshmërisht me një gjuhë
të paqartë, por jo shumë përgjithësuese për të pasur pamjen e një profili personal, në të cilin mund të identifikohet secili prej nesh.
Ndryshon puna kur personazhi ynë përshkruhet nga një mik apo një i njohuri ynë. Ndodh shpesh që ka aq shumë mospërputhje, saqë ndonjëherë mund të acarohemi. Ndoshta sepse një mik mund të jetë shumë më i saktë, dhe më i përpiktë se sa një astrolog.
Besimi i verbër që kanë shumë njerëz ndaj Horoskopit dhe planeve yjore, shpjegohet nga psikologët me nevojën për të përcaktuar personalitetin e vetes dhe të tjerëve, një në mënyrë që të sigurojmë qetësinë. Por e bëjmë këtë duke përdorur kritere të ndryshme nga ato të zakonshmet
rofilet e shenjave të Zodiakut, nuk kanë asnjë lidhje me arsyen.
Kur na gënjen mendja
Dhe në rast se ndonjëherë na duket sikur horoskopët gjejnë diçka, sipas psikologëve kjo ndodh sepse na “gënjen” mendja. Në fakt, disa studime mbi perceptimin kanë sugjeruar se si mendja jonë e interpreton dhe përshtat me situatën tonë sipas çdo informacioni që mbledh. Prandaj kur dëgjojmë fjalët e një astrologu apo horoskopin në një gazetë, ne do të priremi të kuptojmë në mënyrë të pandërgjegjshme të gjitha ato deklarata, që mund të përshtaten më mirë me situatën tonë, duke i kujtuar vetëm më vonë ato.
E njëjta gjë ndodh edhe me profecitë mbi të ardhmen e njerëzimit. Nëse sjellim ndërmend disa nga personazhet më të njohura të astrologjisë, prej tyre mbahen mend vetëm ato që “gjetën”, duke harruar gjithçka tjetër, sipas një mekanizmi të përzgjedhjes së kujtimeve.
Për shembull, astrologia Xhin Dikson kujtohet në SHBA për një parashikim që ndodhi: vdekjen e presidentit Xhon F.Kenedi gjatë mandatit të tij. Por pak njerëz kujtojnë gabimet e saj po aq të bujshmearashikimi se të parët parë që do të zbarkonin në Hënë do të ishin
rusët, dhe se kura për të gjitha format e kancerit do të zbulohej në vitin 1967.
Sipas disa studimeve, përqindja e rasteve kur një astrolog mund të jetë i saktë në parashikimin e tij, është e ngjashme me rezultatin që do të arrihej duke hamendësuar.
Një planet “plot pritshmëri”
Por ka edhe një arsye tjetër pse duket sikur horoskopët funksionojnë ndonjëherë. Kjo varet nga fakti që ata që i besojnë në mënyrë të pandërgjegjshme, do të sillen në një mënyrë që i bën ato të realizohen.
Në fakt, predispozicioni psikologjik ndikon tek mënyra jonë e të jetuarit të situatave, në një masë të tillë që është nganjëherë në gjendje të modifikojë realitetin. Është mekanizmi përmes të cilit psikologu Riçard Uajzmen shpjegon edhe fatin. Ata që ndihen fatkeq, presin që të trajtohen keq nga të tjerët.
Për pasojë rezultati do të jetë një sjellje mbrojtëse dhe inatçore, gjë që do të prodhojë antipati tek të tjerët. Pra shumë ndryshe me atë që quhet “fat”. Diçka e ngjashme ndodh edhe me astrologjinë. Për të përmbushur një parashikim, mjafton që ta besosh atë.
Në rast se një vajzë lexon në horoskop se mashkulli i saj ideal i përket shenjës së Ujorit, kur ta takojë një të tillë, ajo do të ndihet më e fortë, më e qetë nga pashmangshmëria e lindjes së një ndjenje, dhe do të jetë në gjendje të shfrytëzojë maksimalisht cilësitë e saj të joshjes dhe simpatisë, duke rritur kësisoj shanset e saj për të pasur sukses.
Përkthyer dhe përshtatur nga CNA.al
Ende sot shumë njerëz ende besojnë dhe mbështeten tek aftësitë e supozuara profetike të astrologjisë. Por pse kaq ka ende shumë interes mbi parashikimet dhe profilet e karaktereve, edhe nëse dihet që ato nuk kanë asnjë bazë shkencore?
Dhe ai i besojnë vërtet ata që e lexojnë? Përgjigja mund të ketë të bëjë me nevojën për të përcaktuar personalitetin tonë dhe të të tjerëve, si dhe me mënyrën se si ne e perceptojmë realitetin, duke modeluar mbi të një pjesë të pritshmërive tona.
Pak histori
Babilonasit ishin të parët që besonin ka një lidhje me midis yjve në qiell dhe ngjarjeve këtu në Tokë. Dëshmia e parë për këtë është libri “Enuma Anu Enlil”, ku ndeshen përpjekjet e para për të interpretuar ngjarjet qiellore të ndara në 4 kategori të mëdha, secila e lidhur me një Perëndi babilonase.
Në kohët e lashta Universi ishte një mister absolut, dhe të gjitha manifestimet e tij – si kometat apo eklipset – shkaktonin frikë tek njerëzit, pasi ato interpretoheshin si dëshmi e një vullneti më të lartë, si shenja të ngjarjeve pozitive ose negative, që do të ndodhnin në të ardhmen.
Brenda pak shekujsh, astrologjia u përhap në rajonin e Mesdheut. Në shekullin III Para Krishtit grekët nisën të parashikojnë jo vetëm rrjedhën e ngjarjeve, por edhe fatin e çdo njeriu bazuar në pozicionet e planetëve (Horoskopi). Edhe pse që atëherë ka kaluar shumë kohë, edhe sot pozicioni i yjeve dhe planetëve në momentin e lindjes, mund të ndikojë në jetën e secilit prej nesh.
Nuk e besoj…por gjithsesi e ndjek!
Që planetët ndikojnë në karakterin dhe personalitetin e njerëzve, ky është një besim shumë më i pranuar sesa pretendimi se një formë e së ardhmes mund të lexohet tek yjet. Pjesa më e madhe e “klientëve” të Horoskopëve, përbëhet nga njohës të rastësishëm kureshtarë ose jo.
Por cili është sekreti i suksesit të astrologjisë, edhe tek ata që nuk e besojnë vërtet? Dhe si
ka mundësi që edhe nëse nuk besoni në të, nuk e shmangni asnjëherë leximin e tij kur e ndeshni diku? Psikologët që e studiojnë këtë dukuri, thotë se “njohja” e një personi përmes karakteristikave që i atribuohen përgjithësisht shenjës së tij astrologjike, është diçka shumë qetësuese.
Pra pse të përpiqemi aq shumë të analizojmë dhe kuptojmë tjetrin, kur mjafton një profil i thjeshtë zodiakal, për të mësuar se cilin kemi përballë? Efekti “sigurues” është i pranishëm, edhe kur lexojmë karakterin tonë sipas yjeve.
Ndoshta kjo ndodh për shkak të një natyre të caktuar përgjithësuese. Që një personalitet të “vishet” nga njerëz të ndryshëm, kjo gjë duhet të tregohet domosdoshmërisht me një gjuhë
të paqartë, por jo shumë përgjithësuese për të pasur pamjen e një profili personal, në të cilin mund të identifikohet secili prej nesh.
Ndryshon puna kur personazhi ynë përshkruhet nga një mik apo një i njohuri ynë. Ndodh shpesh që ka aq shumë mospërputhje, saqë ndonjëherë mund të acarohemi. Ndoshta sepse një mik mund të jetë shumë më i saktë, dhe më i përpiktë se sa një astrolog.
Besimi i verbër që kanë shumë njerëz ndaj Horoskopit dhe planeve yjore, shpjegohet nga psikologët me nevojën për të përcaktuar personalitetin e vetes dhe të tjerëve, një në mënyrë që të sigurojmë qetësinë. Por e bëjmë këtë duke përdorur kritere të ndryshme nga ato të zakonshmet
rofilet e shenjave të Zodiakut, nuk kanë asnjë lidhje me arsyen.
Kur na gënjen mendja
Dhe në rast se ndonjëherë na duket sikur horoskopët gjejnë diçka, sipas psikologëve kjo ndodh sepse na “gënjen” mendja. Në fakt, disa studime mbi perceptimin kanë sugjeruar se si mendja jonë e interpreton dhe përshtat me situatën tonë sipas çdo informacioni që mbledh. Prandaj kur dëgjojmë fjalët e një astrologu apo horoskopin në një gazetë, ne do të priremi të kuptojmë në mënyrë të pandërgjegjshme të gjitha ato deklarata, që mund të përshtaten më mirë me situatën tonë, duke i kujtuar vetëm më vonë ato.
E njëjta gjë ndodh edhe me profecitë mbi të ardhmen e njerëzimit. Nëse sjellim ndërmend disa nga personazhet më të njohura të astrologjisë, prej tyre mbahen mend vetëm ato që “gjetën”, duke harruar gjithçka tjetër, sipas një mekanizmi të përzgjedhjes së kujtimeve.
Për shembull, astrologia Xhin Dikson kujtohet në SHBA për një parashikim që ndodhi: vdekjen e presidentit Xhon F.Kenedi gjatë mandatit të tij. Por pak njerëz kujtojnë gabimet e saj po aq të bujshme
arashikimi se të parët parë që do të zbarkonin në Hënë do të ishinrusët, dhe se kura për të gjitha format e kancerit do të zbulohej në vitin 1967.
Sipas disa studimeve, përqindja e rasteve kur një astrolog mund të jetë i saktë në parashikimin e tij, është e ngjashme me rezultatin që do të arrihej duke hamendësuar.
Një planet “plot pritshmëri”
Por ka edhe një arsye tjetër pse duket sikur horoskopët funksionojnë ndonjëherë. Kjo varet nga fakti që ata që i besojnë në mënyrë të pandërgjegjshme, do të sillen në një mënyrë që i bën ato të realizohen.
Në fakt, predispozicioni psikologjik ndikon tek mënyra jonë e të jetuarit të situatave, në një masë të tillë që është nganjëherë në gjendje të modifikojë realitetin. Është mekanizmi përmes të cilit psikologu Riçard Uajzmen shpjegon edhe fatin. Ata që ndihen fatkeq, presin që të trajtohen keq nga të tjerët.
Për pasojë rezultati do të jetë një sjellje mbrojtëse dhe inatçore, gjë që do të prodhojë antipati tek të tjerët. Pra shumë ndryshe me atë që quhet “fat”. Diçka e ngjashme ndodh edhe me astrologjinë. Për të përmbushur një parashikim, mjafton që ta besosh atë.
Në rast se një vajzë lexon në horoskop se mashkulli i saj ideal i përket shenjës së Ujorit, kur ta takojë një të tillë, ajo do të ndihet më e fortë, më e qetë nga pashmangshmëria e lindjes së një ndjenje, dhe do të jetë në gjendje të shfrytëzojë maksimalisht cilësitë e saj të joshjes dhe simpatisë, duke rritur kësisoj shanset e saj për të pasur sukses.
Përkthyer dhe përshtatur nga CNA.al
