- Regjistruar më
- Tetor 26, 2020
- Mesazhe
- 7,274
- Pëlqime
- 14,503
Nga një grua e mençur
Unë nuk jam më duke pritur për një rast të veçantë; unë djeg qirinjtë më të mirë në ditë të zakonshme.
Nuk pres më që shtëpia të jetë e pastër; E mbush me njerëz që e kuptojnë se edhe pluhuri është i shenjtë.
Nuk pres më që të gjithë të më kuptojnë;
Thjeshtë, nuk është detyrë e tyre.
Nuk pres më që të jetë koha e duhur; koha gjithmonë është - tani.
Unë nuk jam më duke pritur për bashkëshortin që do të më kompletojë; jam mirënjohëse që jam kaq e ngrohtë dhe e butë.
Nuk pres më një moment të qetë; zemra ime do gjejë qetësinë kur t’i vijë koha.
Unë nuk pres më që bota të jetë në paqe; lëshoj gjërat dhe frymoj paqe brenda dhe jashtë.
Nuk jam më duke pritur të bëj diçka të mirë; të jem zgjuar për të mbajtur kokrrën time të rërës, është e mjaftueshme.
Nuk jam më në pritje të njohjes;
E di që vallëzoj në një rreth të shenjtë.
Nuk pres më të humbas këpucën tjetër; e humba dhe mbijetova.
Nuk jam më në pritje të faljes.
Mendoj, mendoj.
~ Mary Anne Perrone "
E publikuat në National Catholic Reporter
15 dhjetor, 2006
Besoj se shumica nga ne mund të gjejmë veten në pikat më lartë.
Unë nuk pres më .... të më ndriçojë rrugën shkëlqimi i Hënës; jam mësuar të eci edhe nëpër erësirë ....
Po ju?
Diskutim të këndshëm ?
Unë nuk jam më duke pritur për një rast të veçantë; unë djeg qirinjtë më të mirë në ditë të zakonshme.
Nuk pres më që shtëpia të jetë e pastër; E mbush me njerëz që e kuptojnë se edhe pluhuri është i shenjtë.
Nuk pres më që të gjithë të më kuptojnë;
Thjeshtë, nuk është detyrë e tyre.
Nuk pres më që të jetë koha e duhur; koha gjithmonë është - tani.
Unë nuk jam më duke pritur për bashkëshortin që do të më kompletojë; jam mirënjohëse që jam kaq e ngrohtë dhe e butë.
Nuk pres më një moment të qetë; zemra ime do gjejë qetësinë kur t’i vijë koha.
Unë nuk pres më që bota të jetë në paqe; lëshoj gjërat dhe frymoj paqe brenda dhe jashtë.
Nuk jam më duke pritur të bëj diçka të mirë; të jem zgjuar për të mbajtur kokrrën time të rërës, është e mjaftueshme.
Nuk jam më në pritje të njohjes;
E di që vallëzoj në një rreth të shenjtë.
Nuk pres më të humbas këpucën tjetër; e humba dhe mbijetova.
Nuk jam më në pritje të faljes.
Mendoj, mendoj.
~ Mary Anne Perrone "
E publikuat në National Catholic Reporter
15 dhjetor, 2006
Besoj se shumica nga ne mund të gjejmë veten në pikat më lartë.
Unë nuk pres më .... të më ndriçojë rrugën shkëlqimi i Hënës; jam mësuar të eci edhe nëpër erësirë ....
Po ju?
Diskutim të këndshëm ?