Qellimi i jetes nuk eshte me gjet veten tane, por asht me e ndertu veten tande shpirtnisht ne lidhje me cka te rrethon, sepse jeta asht e thjeshte
per me u jetu nderkohe ne e bajme te komplikume, ajo asht e cmendur nderkohe ne e bajme logjike.
Qellimi i jetes asht me u mundue me kuptu qellimin e universit, te ekzistences per me arrit dimensionin e peste.
I sigurte se vetem dy here do jetojme, e para kur kemi lind dhe e dyta kur te vdesim, gjate diteve ne vazhdim thjeshte do ekzistojme.
Qellimi i jetes asht edhe me lane pas harten tande te ADN,
edhe pse kjo sot po bahet gjithmone e pamundur sepse viruset e sotem ndikojne edhe ne prishjen e ADN trashiguese.
Qellimi asht po ashtu te vdesesh ne kambe dhe jo ne gjunje.
Qellimi per familjen dhe detyrat e perditeshme qe kemi ndaj njerezeve te dashur une i jap per scontato.
Njeriu nuk e din:
- kush asht ?
- nga vjen ?
- pse ka ardhe ?
- ku do shkoje ?
Qellimi mbi qellimet asht me dhane pergjigje ktyne pyetjeve.