Koha që do të doja - Fabio Volo

[daniel00]

Jam bir i nje babai te pa lindur kurre . E kuptova duke vezhguar jeten e tij . Nga ajo qe kujtoj , nuk mbaj mend asnjehere te kem pare kenaqsine ne syte e tij , pak pelqime , mbase asnje gezim .
Kjo me ka ndaluar gjithmone ta shijoj plotesisht timen , jete . Si mundet ne fakt qe nje bir te jetoje te veten nese i ati nuk e ka jetuar te tijen ? Dikush ja del , por eshte gjithesesi e lodhshme . Eshte nje ofiçine me ndjenja faji qe punon me gjithe kapacitetin .


Babai im eshte gjashtedhjete e shtate vjeç , eshte i dobet dhe i ka floket gri . Gjithmone ka qene nje burre plot me force , nje punetor . Por tani , eshte i lodhur , i keputur , i plakur . Eshte zhgenjyer nga jeta . Kaq i zhgenjyer sa kur flet per te , shpesh perseritet . Duke e pare ne kete gjendje shkakton ne mua nje ndjesi te forte mbrojtjeje . Me frikeson , me vjen keq , do te doja te beja diçka per te , do te doja ta ndihmoja ne ndonje menyre . Dhe ndjehem keq sepse me duket se nuk bej asnjehere mjaftueshem , qe nuk jam asnjehere mjaftueshem.


Shpesh , sidomos ne vitet e fundit , e verej . E veshtroj me vemendje dhe zakonisht perfundon qe mallengjehem pa nje arsye te vlefshme , perveç atij lemshi te brendshem qe ndjej qe prej gjithmone dhe qe me mban te lidhur me te .
Kemi pasur nje marredhenie te veshtire dhe e jona eshte ajo lloj dashurie qe vetem ai qe ka pasur kurajon per tu urryer qe mund ta njohe .
Ajo dashuri e vertete , e fituar , e djersitur , e kerkuar , e luftuar per te . Per te mesuar qe ta dua me eshte dashur te bej xhiron e botes . Dhe sa me shume largohesha prej tij , me shume ne te vertete po afrohesha me te . Bota eshte rrumbullake .


Ka qene nje periudhe e gjate ne te cilen nuk kemi folur . Dhe te mos flasesh me nje prind do te thote te kesh gjunjet e dobet , do te thote te kesh nevoje papritur te ulesh per nje çast . Jo sepse te merren mendet , por sepse te dhemb stomaku . Babai im ka qene gjithmone dhimbja ime e barkut . Per kete fillova ta dua vertete vetem pasi arrita te vjell te gjithe zemerimin tim , urrejtjen time dhe dhimbjen time , meqenese shume nga keto ndjesi mbanin emrin e tij .
Kur isha i vogel doja te luaja me te , por puna e tij e çonte perhere larg .E mbaj mend mbi te gjitha ne dy situata : kur behej gati per te shkuar ne pune , ose kur pushonte i rraskapitur nga puna . Ne çdo rast duhej te prisja : une per te vija gjithmone me pas .


Babai im gjithmone me ka ikur , dhe akoma sot eshte keshtu . Me pare e merrte tutje puna , tani dalengadale po ma merr koha , nje kundershtare me te cilen nuk mund te krahasohem , me te cilen nuk mund te konkuroj . Per kete , tani , jetoj te njejten ndjesi pamundesie qe perjetoja femije .
Sidomos ne vitet e fundit , çdo here qe e shoh e kuptoj qe eshte gjithmone e me shume i plakur , dhe ngadale , dite pas dite , e ndjej se me rreshket nga duart . Dhe tashme nuk me mbetet gje tjeter vetem te shtrengoj fort majat e gishtave te tij .


Ne moshen tridhjete e shtate vjeçare , duke e pare kete burre te palindur kurre , me vjen ne mendje fraza qe Marlon Brando e kishte ngjitur ne dhome :"Nuk je duke jetuar nese nuk e di qe po jeton". Akoma sot pyes veten çfare mund te bej per te . Edhe pse sot e shoh te brishte , te pambrojtur , te plakur , edhe pse tashme dukem me i forte se ai , ne realitet e di qe nuk eshte keshtu . Eshte gjithmone me i forte se une . Gjithmone ka qene . Sepse atij i mjafton nje fjale qe te me lendoje . Perkundrazi , edhe me pak se aq : nje fjale e pathene , nje heshtje , nje frike . Nje shikim i hedhur menjane , une mund te çirrem e te shkundem per ore , te kaloj ne te shara , ndersa atij per te me shtrire ne toke i mjafton nje shtremberim , i bere me cepin e buzes .


Nese ne jeten prej te rrituri ai ka qene dhimbja e barkut tim , si femije ishte perdredhja ime e qafes . Sepse beja gjithmone çdo gje me koken e kthyer nga ai , drejt nje shikimi te tij , nje fjale te tij , nje pergjigjeje te thjeshte . Por reagimi i tij ishte me nxitim : nje krehje e shkurter flokesh , nje kapje e lehte faqeje , vizatimi qe kisha bere per te , qe e vendoste shpejt ne faqe te dollapit . Nuk mund te me jepte asgje me shume sepse jo vetem babai im nuk i ka kuptuar ndonjehere dhimbjet e mia , nevojat e mia dhe deshirat e mia , por nuk ka kuptuar as te vetat . Nuk ka qene kurre i mesuar te shprehe ndjenjat , t'i marre ne konsiderate . Per kete them qe nuk ka jetuar vertete ndonjehere . Sepse eshte shmangur menjane .


Mbase per kete arsye edhe une me trashesi nuk e kam pare kurre si nje njeri qe mund te kishte deshira , frikera , endrra .
Perkundrazi , jam rritur pa menduar qe ishte nje person : ishte thjesht babai im , sikur ky fakt ta perjashtonte se ishte si gjithe te tjeret . Vetem duke u bere i madh dhe duke harruar per nje çast qe isha biri i tij kuptova si eshte realisht , dhe e njoha . Do te kisha dashur te isha i madh qysh ne vegjeli per te folur me te si burri me burrin , keshtu mbase do te kishim mundur te gjenim nje zgjidhje per problemet tona , nje rruge te ndryshme per ta pershkuar sebashku . Ndersa , tani qe kam kuptuar shume gjera mbi te , kam ndjesine qe kam arritur vone . Qe kam pak kohe .


Tani, ndersa e veshtroj , kam sigurine e plote qe di gjera per tim ate qe as ai nuk i dyshon . Kam mesuar te shikoj dhe te kuptoj ate qe fsheh brenda dhe qe nuk eshte ne gjendje te nxjerre jashte vetes .
Ketij burri per vite i kam kerkuar dashuri ne menyre te gabuar . Kerkova tek ai ate qe nuk ishte . Nuk shihja , nuk kuptoja , dhe tani paksa me vjen turp . Dashuria qe me jepte ishte e fshehur ne sakrificat e tij , ne kufizimet , ne oret e pafundme te punes dhe ne zgjedhjen per tu ngarkuar me te gjitha pergjegjesite . Po ta shikoje mire nuk ishte as zgjedhje , mbase ajo ishte jeta qe te gjithe kishin bere para tij .


Babai im eshte bir i nje gjenerate qe ka marre mesime te qarta dhe esenciale : te martohesh , te besh femije , te punosh per familjen . Nuk kishte argumenta te ndryshme nga keto per t'i bere pyetje vetes , vetem role te percaktuara me pare . Eshte njesoj sikur te ishte martuar dhe te kishte bere nje bir pa e pas deshiruar asnjehere vertete . Jam bir i nje burri qe ka qene thirrur nga jeta nen arme , per te luftuar nje lufte private : jo per te shpetuar nje komb por per te shpetuar familjen e tij . Nje lufte e bere jo per te fituar , po per te dale llogaria , per te mbijetuar . Per te vazhduar perpara .


E dua babain tim . E dua me gjithe qenien time . E dua kete burre qe kur isha i vogel nuk e dinte asnjehere sa vjeç isha .
E dua kete burre qe akoma sot nuk arrin te me perqafoje , qe akoma sot nuk arrin te me thote :" te dua fort"
Ne kete jemi te njejte . Kam mesuar prej tij . As une nuk arrij ta bej kete .

 

[daniel00]

1 Qepeni gjithmone i prishur

Kam lindur ne nje familje te varfer . Nese do te duhej te permblidhja ne pak fjale çfare do te thote per mua te jem i varfer , do te thoja qe eshte te jetoj si nje trup pa krahe perpara nje tavoline te mbushur plot .

Nuk njoh varferine qe shihet shpesh ne televizion , ate te njerezve qe vdes urie dhe nuk ka asgje . Une njoh varferine e atij qe zoteron diçka , te atij qe ka çfare te haje e ka edhe nje çati mbi koke , nje televizor , nje makine . Varferine e atij qe mund te hiqet se nuk e ka . Eshte nje varferi plot me objekte , por edhe me skadime . Ne kete lloj varferie je me fat dhe i pafat ne te njejten kohe : ka qe jane me mire se ty dhe ka qe jane me keq . Por eshte gjithesesi turp , eshte faj , eshte tredhje e vazhdueshme .

Pastaj ankth , pasiguri e gjithçkaje : eshte zemerim i mbytur , eshte te ulesh gjithmone koken . Nuk je aq i varfer sa te mos kesh rroba veshur , por rrobat qe mban shpesh te nxjerrin lakuriq dhe tregojne sekretin tend . Mjafton nje arrnim per te thene kush je . Eshte nje mendim i vazhdueshem qe te mbush trurin dhe nuk le hapesire per asgje tjeter , mbi te gjitha per asnje lloj bukurie , sepse bukuria nuk eshte funksionale , nuk eshte e nevojshme . Eshte nje lluks qe nuk te perket .


Shpesh jeton nje jete ne dukje normale ne syte e te tjereve , por ne realitet je subjekt i nje ligji te ndryshem : atij te kufizimit . Dhe dalengadale meson te genjesh . Kjo lloj varferie eshte genjeshter . Genjeshtra here te medha , e here te vogla . Meson te thuash qe telefoni i shtepise eshte i prishur , ne fakt ta kane stakuar ; qe nuk mund te dalesh per darke se ke nje angazhim ; qe makinen ja ke dhene dikujt , ne fakt nuk ke paguar siguracionin ose nuk ke parate per ta mbushur me benzine .

Behesh ekspert ne artin e te genjyerit dhe mbi te gjitha ne ate te pershtatshmerise : arti i te riparuarit , i arrnimit , i ngjitjes , i nguljes se gozhdave . Kjo lloj varferie eshte qepeni i prishur qe e mban lart duke futur poshte mekanizmit nje cope kartoni , qe nese rastesisht del , qepeni bie ne çast si nje gijotine .
Eshte pllaka qe mungon ne banje , eshte vrima poshte lavamanit qe tregon pertej tubat , eshte milingona ne cepin e dollapit te bukes . Eshte sirtari qe te mbetet ne dore kur e hap . Eshte dera e dollapit qe per ta mbyllur duhet ta ngresh . Jane prizat e korentit qe varen sepse kur heq spinen dalin nga muri , dhe per t’i futur prape brenda duhet te rregullosh dy kapeset e tyre anesore prej hekuri te dhembezuara .
Eshte tapiceria qe ngrihet ndermjet ngjitjeve . Eshte njolla e lageshtires ne kuzhine , me bojen qe fryhet si paste , dhe ato re te vogla te ftojne aq shume sa duhet te luftosh kunder tundimit qe te marresh shkallen per te hypur e per t’i bere te plasin . Jane karriget qe u del ngjitja dhe behen te rrezikshme tu ulesh siper .


Eshte nje varferi e bere nga objekte qe mbahen nga ngjites dhe shirita ngjitesi , qe kane nevoje per nje sirtar plot me vegla per te riparuar nje realitet qe bie copa ngado . Gjithçka eshte e paqendrueshme , gjithçka eshte e thyeshme dhe ne pritje te momenteve me te mira . Por keto objekte te arrnuara , ne fakt , me pas zgjasin gjithe jeten . Asgje nuk eshte me jetegjate se sa nje gje provizore .


Hera e pare qe degjova babain tim te thore ‘’ jam nje deshtak’’ nuk mundesha te kisha idene me te vogel se cfare do te thoshte . Isha teper i vogel . Kur e tha , ne bar kishin ardhur zoterinj per te marre me vete gjera . Aty mesova nje fjale tjeter : ‘’ sekuestrim’’ . Qe atehere , çdo rast qe te panjohur hynin ne bar apo ne shtepi dhe merrnin nje objekt , une nuk pyesja me asgje . Sepse , megjithese nuk dija , kuptoja . Dhe une , femije , mesoja . Per shembull , nuk dija arsyen , por kuptoja se ishte per faj te atyre personave qe makina e babait tim ishte ne emer te gjyshit tim , babai i mamase time .
Keshtu thuhej ‘’ ne emer te’’ : nuk kisha idene me te vogel çfare do te thoshte . Nuk dija asgje , por kuptoja gjithçka .


U rrita duke pare babane tim te shkaterrohej ne pune ne tentativen qe te zgjidhte problemet .
Kishte nje bar dhe punonte gjithmone , edhe nese ishte keq . Madje edhe te dielave , kur ishte i mbyllur , kalonte pjesen me te madhe te dites aty brenda duke vene rregull , duke sistemuar , duke pastruar , duke ndrequr .

Nuk kam shkuar kurre per pushime me prinderit e mi . Gjate veres me linin tek gjysherit e mamase qe merrnin me qera nje shtepi ne mal .
Te dielen mamaja ime vinte vetem tek gjysherit per te me takuar dhe me jepte te falat e babait . Nuk kemi as edhe nje fotografi qe te tre sebashku ne ndone vend turistik . Nuk mundeshim te shkonim te gjithe se bashku ne pushime . Nuk ishin parate .


Parate… Kam pare babain tim qe t’i kerkonte hua te gjitheve . Kusherinjve , miqve , komshinjve . E kam pare te poshterohej dhe ta poshteronin . Sa here kur isha femije me ndodhte qe te shkonim ne shtepi te miqve te tij , njerez qe as i njihja, dhe te prisja ne kuzhine . Mbase me gruan e shtepise , ndersa ai shkonte ne nje dhome tjeter te fliste me mikun . Zonja e panjohur me pyeste nese deshiroja ndonje gje dhe une thoja gjithmone jo . Nuk flisja shume , isha gjithmone ne siklet dhe te gjithe me dukeshin gjigant. Ne fund te fundit besoj se ishte e njejta pershtypje qe kishte babai im .


I kerkoi para te gjitheve , vertete te gjitheve . Edhe mua , qe ishe femije . Nje dite erdhi ne dhomen time per te me pare sepse kisha ethe . Isha keq , por isha i lumtur sepse mamaja ime sapo me kishte thene qe arsyeja e temperatures ishte se po behesha i madh : sapo te me kishte kaluar , do te isha me i gjate .

« E di , baba , qe kur te sherohem do te jem rritur ? Do te behem i madh si ti ? »

« Sigurisht , edhe me i madh se une. »

Perpara se te dilte nga dhoma mori kursimet e mia , nje hipopotam roze . Me tha se do i i fuste parate ne banke . Me bindi duke me thene qe do te m’i kishte kthyer me shume kur t’ja kisha kerkuar mbrapsht .
Me kohen kuptova se si ishin vertete gjerat per sa i perket kursimeve qe kisha dhe u ndjeva i tradhetuar , i mashtruar . Mesova menjehere qe te kem pak besim ndaj te rriturve , per kete jam rritur me nje brishtesi perbrenda qe ishte e detyruar te maskohej si force . Nuk kam pasur prane nje figure te forte qe te me bente te ndjehesha ne siguri , qe te me bente te ndjehesha i mbrojtur . Shume njerez , duke u rritur , vene re se ai gjigant qe eshte babai nuk eshte me pas aq i fuqishem . Une e zbulova qe femije .

Si te gjithe edhe une do te kisha dashur ta konsideroj babain tim si te pathyeshem , por ajo ide per mua zgjati pak.


Babai im punonte , punonte , punonte . E mbaj mend si e zinte gjumi ne tavoline duke pare lajmet . Koka i binte perpara ngadale deri ne nje goditje finale , e zgjonte . Shikonte perreth per te marre vesh se ku ishte dhe per kuptuar nese une dhe mamaja ime e kishim pare . Te gjithe kete xhiro patrullimi e bente duke levizur gojen sikur te ishte duke u pertypur . Siç bejne lopet .

Une e veshtroja dhe shikoja , perpara perplases , leshimet e vogla te kokes dhe prisja qe te vinte ajo e forta . Dhe qeshja . Kur e kuptonte qe po e shikoja ate dhe qe kisha vene re gjithçka , me buzeqeshte dhe me shkelte syrin . Une isha i lumtur . Sa here me shkelte syrin , mbase fshehtas nga mami , me bente te ndjehesha kaq i afert me te : me dukej nje gje vetem per ne , dy burrat . Atehere mundohesha qe t’ja shkelja edhe une por meqenese nuk isha i zoti , i mbyllja te dy syte . Ose e mbyllja vetem njerin duke perdorur gishtin .

Cdo here shpresoja qe te ishte fillimi i nje miqesie te re mes nesh , me intime . Qe me ne fund te kishte vendosur te luante pak me shume me mua dhe qe te me merrte gjithmone me vete . Isha aq i lumtur sa kembet qe vareshin nga karrigia fillonin te shkonin perpara dhe mbrapa . Sikur te notoja ne ate ndjesi . Ne fakt jo , afersia mbaronte aty . Pasi kishte ngrene ngrihej per te shkuar per t’u marre me gjera te vogla , ose per tu kthyer qe te punonte . Une isha i vogel dhe nuk kuptoja , thjesht mendoja se nuk me donte , qe nuk deshironte te rrinte me mua .


Tentativat e mia per te terhequr vemendjen e tij dhe dashurine e tij deshtonin gjithmone . Me mamane time ja dilja , me te asgje . Kur thoja ndonje gje argetuese ajo qeshte , me bente komplimenta , me perqafonte dhe une ndjeja se kisha nje fuqi te madhe : mund t’i ndryshoja humorin , mund ta beja te qeshte . Me te kisha superfuqite . Kurse , me babain tim , nuk funksiononte . Nuk arrija ta beja per vete.


Me kujtohen shume mire disa gjera te bukura qe ka bere per mua dhe me mua . Si atehere kur mamaja ime u shtrua ne spital per nje nderhyrje te vogel dhe gjyshja ime erdhi per te jetuar tek ne per te na ndihmuar . Gjyshja flinte nga dhoma ime , ndersa une rrija ne krevatin e madh me te . Ne ato dite , ne mengjes , perpara se te zbriste ne bar per te punuar , me pergatiste mengjesin me puding vaniljeje . Me kujtohet biles edhe se si ishte e shtruar tryeza .

Apo si ajo e shtuna qe shkuam une , ai dhe mamaja ime per te ngrene ne piceri . Ishte hera e pare qe dilja per te ngrene darke me ta . Mamaja ime tha :

« Po te henen , kur te vije punonjesi i firmes se ujit per te marre parate , si t’ja bejme ? ».

« Nuk e di , do ta mendojme neser » ju pergjigj ai .

Ndersa shkonim drejt picerise , babai im me vuri mbi shpatullat e tij . Me mbahet mend shume mire gjithçka . Ne fillim me mbante nga duart , me pas me mbajti nga kembet dhe une i vija duart mbi koke duke u mbajtur nga floket . Me kujtohet akoma ajo ndjesi . Ishte shume i gjate . Zemra ime asnjehere nuk kishte rrahur aq shume . Ate mbremje nuk e di çfare e kishte gjetur , por ishte babai im . Ishte madje ai qe me preu picen . Te vetmen here ne gjithe jeten e tij . Ishte i kendshem , qeshte me fjalet e mia . Edhe mamaja ime qeshte . Ate mbremje ishim nje familje e lumtur . Mbi te gjithe ai . Mbase njeriu qe pashe ate mbremje eshte babai im i vertete . Ose , te pakten , ai qe do kishte qene pa gjithe ato probleme te tij .

Duke u kthyer per ne shtepi ne makine , duke qendruar ne kembe pas tyre , ndermjet dy sediljeve , mendoja se do te kisha dashur qe ajo mbremje te mos mbaronte kurre . Prandaj thashe :

« Kur te arrijme ne shtepi a mund te rri edhe pak zgjuar me ju ? ».

Me pas , ama , me zuri gjumi ne makine .
Mengjesin tjeter ishte si gjithmone . Ishte e diele . Mamaja ne kuzhine , babai ne bar per te sistemuar .

« Sonte a shkojme prape per te ngrene pica ? »

« Jo , kete mbremje do rrime ne shtepi. »

 

[daniel00]

2 Ajo

Ajo iku dy vjet me pare , apo dje mbreme , ose mbase kurre , nuk e di . Kur nuk je me , me personin qe do te doje te ishe , mendimi per te , te hyn ne mendje me momentet me te çuditshme . Papritur i mbytur nga kujtime dhe imazhe . Ndodh çdo here kur e tashmja duket se kalon ne jeten tende pa denjuar as per nje shikim , dhe atehere per perfundon qe te jetosh ne cepat dhe rrudhat e diteve te shkuara eshte me e bukur se sa ajo qe po jeton . “I’ll trade all my tomorrows for a single yesterday...” : ‘’ Do t’i shkembej te gjitha te nesermet e mia per nje te djeshme te vetme …’ siç kendon Janis Jopin


Mos te jesh me , me personin qe do te doje , eshte nje zgjatje dore ne erresire per ta kerkuar . Do te thote te zgjohesh ne agim dhe , duke pare anen e saj te shtratit , te ferkosh syte duke shpresuar qe eshte vetem lodhja . Do te thote te hedhesh dy here kripe ne gjelle . Ose mos te hedhesh fare .

Mos te jesh me , me personin qe do te doje , do te thote te besh nga e para : gjithe ato gjera , gjithe ato mendime . Do te thote te pastrosh , te kruash , te heqesh te ngjiturat , te mbledhesh , te rregullosh serisht , te hedhesh . Do te thote te ngulesh gozhda ne mur , ne dru , ne hiç . Do te thote te blesh gjera per te mbushur hapesira bosh . Do te thote te kthehesh mbrapa kur lexon nje liber sepse nuk kap kuptimin e fjaleve dhe , kur e ve re kete , je ne nje pike te historise qe nuk e merr vesh . Do te thote te kthehesh mbrapa edhe me DVD-te , te shtypesh REWIND , sepse nuk kuptove cfare ndodhi .


Mos te jesh me , me personin qe do te doje te rrije , do te thote thjesht te kthehesh mbrapa . Te shikosh mbrapa shume me teper se sa perpara . Eshte nje udhetim qe e ben i mbeshtetur ne parvazin e bashit ( fundit) te anijes , dhe jo pupen e saj ( kreun) .
Mos te jesh me me personin qe do te doje te ishe do te thote qe te mos marresh me ne telefon nga puna per te thene qe je me vonese . Askujt nuk i intereson , askush nuk te pret . Do te thote edhe mos te mundesh te ankohesh nga dita kur kthehesh ne shtepi . Nuk eshte gje e vogel .

Do te thote te kuptosh te gjitha ndryshimet , edhe me te vegjlit , praktiket , ato qe pa nje grua ne shtepi ndodhin : qesja e plehrave mbetet ne shtepi per dite te tera , edhe nese e le para portes se jashtme . Letra higjenike ne banje eshte e mbeshtetur ne toke ose ne kalorifer , kurre ne vendin e vet . Carçafet nuk jane te parfumosur si me pare .
Mbaj mend akoma parfumin e çarçafeve te saj nje prej neteve te para qe fjeta nga ajo . Ne shtepine time ajo ere e mire ka qene vetem kur u be shtepia jone . Tani u kthye qe te ishte shtepia ime dhe ajo mori me vete edhe gjithe aromat e mira .

As heshtjet , qe kur ka ikur , nuk jane me te njejtat . Ndodhnin shpesh ndermjet nesh sepse nje gje e bukur e marredhenies tone ishte qe nuk e ndjenim per detyre te mbanim tjetrin me llafe . Me te , heshtjet ishin te bukura , ishin te rrumbullaketa , te buta dhe mikpritese , ndersa tani jane te parehatshme , te mprehta dhe te gjata . Dhe , nese duhet te jem i sinqerte , per mua deri edhe shume te zhurmshme . Nuk me pelqejne aspak .

Perpara se te njoh ate kisha disa bindje per veten time . Ajo u mundua te me bente te kuptoja se ishin te gabuara dhe me ne fund , pas shume kohe , ja arrita . Mu desh ca , perkundrazi , u desh shume kohe , dhe kur ja arrita ajo kishte ikur tashme .

Me mungon . Nuk kam dashur asnjeren siç kam dashur ate . Tani qe shume gjera i kuptova dhe kam ndryshuar , nuk jam ne gjendje te rri me asnje tjeter . Nuk perputhem me : per ta bere kete , do te kisha nevoje akoma per bindjet e mia te vjetra .
Perfundova ne shtrat pak here me gra te tjera . Dhe atehere kur ka ndodhur , gjithmone me ato qe e marrin me vete edhe kujtimin . Me njeren prej tyre ndodhi madje qe , ndersa ishim te shtrire ne shtrat pa rroba , ndjeva se era e lekures se sa ishte e ndryshme nga ajo me te cilen isha i dashuruar dhe u ndjeva keq . U vesha , duke kerkuar falje , dhe ika .


Ka histori qe zgjasin vite dhe ne keto vite mbase dashurohesh apo zhgenjehesh . Disa nuk duhen me , por qendrojne megjithate bashke . Te tjere vendosin te ndahen , por per ta bere kane nevoje per kohe .

Me pare kerkojne te kuptojne nese jane vertete te sigurte , apo nese eshte vetem nje krize kalimtare . Nese si perfundim binden qe ka mbaruar vertete , duhet prape se prape te gjejne menyren per ta bere , te gjejne fjalet e duhura per te lehtesuar dhimbjen .

Ka njerez qe ne kete pike mund edhe te humbin muaj , ndonjehere madje edhe vite . Ka edhe ndonje qe ka humbur nje jete dhe ate hap nuk e ka bere asnjehere .

Shume nuk arrijne te lene , thjesht sepse nuk dine ku te shkojne , ose sepse nuk arrijne te durojne idene qe jane pergjegjes te dhimbjes se tjetrit . Nje dhimbje e forte , qe mund te ndjeje vetem dikush me te cilin kemi jetuar ne intimitet . Eshte bindja qe nje dhimbje e papritur eshte shume e forte dhe ben demin me te madh sesa nje dhimbje me e vogel , por me racione dite pas dite .

Keto marredhenie ecin perpara edhe nese ai qe do braktiset e ka kuptuar . Sepse preferon te beje sikur nuk po ndodh asgje . Kur asnjeri prej te dyve nuk eshte ne gjendje te perballoje situaten , mekanizmi ngec . Te dy jane te tejkaluar nga pamundesia e vet dhe e tjetrit . Atehere , marrin kohe .
Humbin kohe . Ezaurojne kohen .

Personi qe eshte duke u braktisur gati gjithmone behet me i dashur , me i sjellshem , me pranues ; nuk e kupton se ne kete menyre e perkeqson situaten , sepse çdo lloj personi shume i zbutur e humb bukurine . Me shume vonon , me teper viktima behet e dobet .

Ka edhe qe e shtyjne ndarjen me shpresen qe tjetri te beje nje hap te gabuar , nje rast , qe te tregoje edhe nje dobesi te vogel qe te mund te kapen pas asaj dhe ta perdorin si shkak per te mos u ndjere te pameshirshem .

Ndonjehere edhe kur nuk e doni me tjetrin dhe behet jeta e pamundur per secilin , vazhdohet duke qene xheloz . Dhe nuk braktiseni vetem per te mos lene te tjeret te afrohen .

Jane shume arsyet per te cilat qendrohet bashke . Mbase ne nje histori prej pese vjetesh ishit te dashuruar dhe u deshet vetem per dy , tre , apo kater . Per kete , cilesia e nje historia nuk mund te matet nga kohezgjatja . Nuk ka rendesi sa , por si . Historia me te , zgjati tre vjet dhe une besoja se e kisha dashur per me shume se kater . Mendoja se dashuria ime ishte derdhur pertej kohes se historise sone .

Isha i bindur , deri pak kohe me pare , qe e kisha dashur ne heshtje edhe ne keto dy vjet qe nuk ishte me , me mua . Me pas kam kuptuar qe nuk e doja thjesht sepse nuk isha ne gjendje ta doja . Sepse une kam qene gjithmone nje person i veçuar. Nuk kam provuar asnjehere vertete dashurine , nuk beja gje tjeter vetem sa identifikohesha ne emocionet e dikujt tjeter , siç ben nje aktor me nje personazh . Gjithmone kam qare ne kinema , apo duke pare nje qen qe çalon , ose per nje vdekje , ose per fatkeqsite e degjuara ne lajme . Mbase eshte tipike e atij qe nuk di te dashuroje vertete .


Dashuria ime ne realitet ishte nje recitim . I ndjere , por prape nje recitim . Dhe as nuk e kuptoja qe e beja . Nuk beja gjasme sikur doja me qellimin per te mashtruar . Nuk i thashe ‘’ te dua’’ duke e ditur qe nuk ishte e vertete . Edhe une isha i tradhetuar nga vetvetja , edhe une mendoja se e doja vertete . Dhe ne tre vitet e kaluara bashke , besoja se isha dashuruar pas saj te pakten dy ose tre here .

Ishin ato bindjet e mia te gabuara , ato qe ajo me mesoi t’i zbuloj dhe t’i shoh . Sepse kishte te drejte kur thoshte qe nuk dija te dashuroja . Qe nuk isha ne gjendje ta beja . Qe ngaterroja dashurine me pershtatshmerine .
‘’ Eshte shprehja jote maksimale e dashurise . Ne fakt ngaterron keto dy gjera . Kur pershtatesh , mendon se je duke dashur.’’

Duhet te isha shume i vemendshem me te , sepse e kuptonte gjithçka qe une ndjeja apo beja . Ka femra te cilave mund t’i genjesh : i thua gjera te ekzagjeruara , absurde , qe ngjajne biles edhe qesharake , dhe shikon qe ato ne fakt i besojne . Me te jo . Nese thoja nje gje jo te vertete , edhe pse e pranueshme , me shikonte me nje shprehje sikur te thoshte ‘’po me ke kujton se flet ?’’ ose me qeshte direkt ne fytyre.

Kur me thoshte qe beja ngaterrim ndermjet dashurise dhe pershtatjes , mendoja se e kishte gabim , se ishin thjesht gjera te keqija te thena gjate nje zenke . Ndersa ajo kishte te drejte .

Ajo donte nga mua diçka qe une nuk ishte ne gjendja t’ja jepja , dhe per me shume as arrija ta kuptoja çfare ishte . Une kujtoja madje qe ishin pasiguri te saj , paranoja . Sepse , nese analizoja siç isha , mendoja :’’Nuk jam xheloz , nuk i kerkoj kurre qe te beje ndonje gje qe nuk deshiron , nuk nxehem praktikisht kurre , e le krejtesisht te lire , kur del nuk e pyes as ku shkon , çfare mund te bej me shume se kaq ?’’.

Nuk e kuptoja cfare donte nga une . Me pas gjithçka mu be e qarte . Mu desh ca , por ja arrita ; per fat te keq rezultati i kesaj ngadalsise sime , eshte se ne shtrat , kohet e fundit , i kam kembet e ftohta .

Tani kam ndryshuar dhe , per kete arsye , prej nje muaji rifillova ta kerkoj . T’i telefonoj . Si sot :

« Pershendetje , jam une ».

« E di , tu pergjigja vetem per te te thene qe nuk duhet te me telefonosh me . »

« Por… »

Klik

E kuptova qe e doja dhe qe isha gati per tu kthyer tek ajo . Per t’i dhene gjithçka qe ajo do . Tamam per kete mbeta i tronditur kur Nikola ca dite me pare , duke me folur per te , me dha lajmin .

 

[daniel00]

3 Nje lajm nen ze .

Nese dikush me pyet cfare pune bej , kerkoj te kuptoj nese mund te them ‘’copywriter’’ apo nese duhet te mjaftohem me te pergjithshmen ‘’krijoj reklama’’. Ndonjehere gaboj ne vleresim dhe , pasi kam thene ‘’copywriter’’ shume me pyesin çfare do te thote . Kesaj pyetjeje te mepasshme zakonisht i pergjigjem :’’me paguajne per te thene traplliqe’’ ose , per t’i rene shkurt , them se jam profesionist i lire . Qe eshte pergjigjia qe me pelqen me pak , por mbyll menjehere diskutimin .

Ne periudhat kur nje reklame e bere nga une ka sukses , them : ‘’e ke parasysh spotin ku thone … e pra , e kam menduar une’’.

Si te gjithe redaktoret , punoj ne çift me nje drejtor artistik . Ne rastin tim , kolegu ne fjale quhet Nikola . E jona eshte nje pune krijuese dhe nese ngec mendja mori fund . Per kete ai priti sa te mbaronim fushaten mbi te cilen ishim duke punuar per te me dhene lajmin qe me destabilizoi : e dinte qe nuk do te kisha arritur me te ecja perpara . Nuk e besoja se do te me kishte hedhur ne toke me ato fjale ; edhe pse me duhej ta prisja , ne realitet nuk e imagjinoja qe do e merrja kaq keq .


Megjithate me mire te ishte ai qe te ma jepte lajmin ,Nikola dhe Xhulia , fqinja ime , jane miqte qe frekuentoj me shume ne kete periudhe . Jemi aq te afert sa ne citofon apo ne telefon nuk themi emrin , por vetem ‘’une’’.

Xhulia eshte nje miqesi me e vonshme se sa Nikola . Me te pershtas me mire disa gjendje shpirterore . Ndonjehere kam nevoje siç ndodh me intrumentin . Vetem me femrat arrij te kem ate lloj raporti .

Tamam si nje muzikant , te cilit i jepet intonimi . Xhulia arrin gjithmone te me jape intonimin e duhur . Kurse Nikola eshte ne gjendje qe me nje batute te zbuse situaten krejtesisht dhe me ngre moralin me nje fraze apo me nje gjest . Ne kete eshte i paarritshem . Jam me fat qe kam dy miq te tille .

Xhulia vjen shpesh ne shtepine time ne mbremje ; shume here , ne fakt , me ndodh qe t’i telefonoj dhe nese nuk ka ngrene akoma darke , e ftoj nga une . Eshte bukur te gatuash per vete , shume e bukur te gatuash per te tjeret . Pastaj recetat per dy , perveç se jane me te shijshme , i mbaj mend edhe me mire . Me raste me fton edhe ajo ; ne pune me vjen nje mesazh i saj ne celular : Sonte nga une pilaf me perime ?


Jemi vetem miq , ndermjet nesh nuk ka asgje . Mbase ngaqe kur e takova , ajo , ajo-ja ime , kishte pak qe me kishte lene, dhe Xhulia po dilte nga martesa e saj . Nuk kishte hapesire ne jetet tona …
Heren e pare qe Xhulia erdhi nga une per darke , shkova per t’i trokitur ne dere .

« Erdha te te marr , se jam nje burre me te vjetren. »

Qeshi dhe meqenese nuk ishte gati me futi brenda . Pashe perreth : ishte tamam apartamenti i nje gruaje , i paster dhe me rregull .

Ne fund te mbremjes e shoqerova ne shtepi .

« Po te shoqeroj , nuk kam besim te te le te shkosh ne shtepi vetem ne kete ore. »

Pas rreth nje muaji nga darka jone e pare , une kisha çelesat e shtepise se saj dhe ajo te miat . e mbaj mend si te ishte dje nje nga mbremjet e para te kaluara me Xhulian , ne te cilen u ndjeva ne nje film te Tarantinos . Gjate dites i kisha derguar nje SMS : Peshk ?
Ajo me ishte pergjigjur menjehere , dhe kishte filluar nje shkembim mesazhesh.

Po , por sigurohu qe te jete i fresket , kam nje lloj intolerance , ta shpjegoj pastaj .

Me mire peshk te ngrire ? Shaka . Do qe te gatuaj gje tjeter ?

Jo , me pelqen peshku . Mjafton qe te jete i fresket .

Do shkoj ta peshkoj para se te kthehem ne shtepi .

Dakort , atehere peshk ne nente . Vij ne shtepi , bej nje dush dhe erdha tek ty .

Do te vij te te marr si gjithmone . Mirupafshim , shihemi .

Degjova qe po kthehej rreth tete e gjysmes , ne nente shkova ta merrja .
Ne shtepi ishin pothuajse gati : sallate , pilaf basmati dhe nje krap me patate dhe domate te vogla Pakino .
Hapem veren . Edhe pse hanim peshk preferuam nje vere te kuqe : hapa nje shishe te Monteçukos .

Ajo me tha : « Duhet te te them diçka , por mos u frikeso » dhe nxori nje tub te vogel te verdhe me nje age ne fund . Si te ishte nje shiringe. « Nese ndersa hame peshkun sheh qe filloj te flas keq , t’i shtremberoj fjalet , ose kupton qe nuk jam mire , duhet te heqesh kete kapuçin dhe te me besh nje injeksion . Eshte adrenaline . »

« Cfare po thua , je çmendur ? Po ben shaka , apo jo ?

« Jo , jam alergjike ndaj histamines , ka tek peshku , dhe nese nuk eshte i fresket , ka shume . Prandaj , nese me ndodh qe nuk jam mire , mjafton qe te me besh kete injeksionin . »

« Po perse dreqin nuk me the qe me pare ? Do te beja makarona ose gjoks pule… »

« Sepse me pelqen te ha peshk ne te rralle . Shkoj edhe ha sushi . Vetem se per mase paraprake te lajmeroj qe tani , mbase me vone nuk arrij te shpjegohem mire sepse e kam te veshtire te flas para se te humb ndjenjat . »

« Por jo , jo , jo… Je çmendur , une nuk e dua kete ankth . Tani te bej nje pjate makarona . Kujton se do ha peshk me rrezikun qe te perpelitesh ne toke dhe une qe duhet te te ngul shiringen ne zemer si tek Pulp Fiction ? Une nuk jam Xhon Travolta . Me dridhen kembet vetem kur e them . »

« Nuk duhet te me ngulesh shiringen ne zemer , ben edhe ketu , ne kofshe . »

« Po per mua eshte njesoj , shqetesohem per te prere thonjte , te duket se mundem edhe thjesht te te imagjinoj pertoke duke belbezuar fjale te pakuptueshme dhe une qe te injektoj ne kofshe nje shiringe adrenaline ? »

« Shiko se me ka ndodhur vetem nje here , dy vjet me pare , kur isha ne Amerike . Per kete arsye me kane dhene kete gjene . Hajt , kam ngrene sushi javen e kaluar , po te lajmeroj vetem per çdo rast , por ne te vertete nuk ndodh kurre . Eshte i fresket peshku , apo jo ? »

« Po, eshte i fresket . Por mbase jo siç duhej te ishte , nuk e di , tani jam me paranoja . Syri ishte prej peshku te fresket , ma shkeli syrin dhe me tha : « me ha » . Ishte ne makine njezet minuta , koha per tu kthyer ne shtepi dhe pastaj e shtriva ne furre . »

« Atehere nuk ka problem . »

« Epo… »

E hengrem peshkun .

Cdo tridhjete sekonda e pyesja : « Si je ? Si je ? Si je ? ».

« Nese nuk do ishte i fresket do isha keq tani , prandaj qetesohu . Nuk ndodh asgje . »

« Ti nuk je normale , po pse ha peshk ? »

« Sepse me pelqen. »

E mora tubin e vogel te verdhe dhe ja ktheva . « Te pelqeu darka ? »

« Po. »

« Gjera te tjera qe nuk ha ? Nese te gatuaj gjel deti heren tjeter çfare duhet te bej , te te gjuaj nje supost me llastiqe ? »

« Neser te sjell fleten me gjerat qe eshte me mire mos t’i ha , ushqim konserve , djathra te stazhonuar , domate… Keshtu qe kur te me ftosh do te dish çfare mund te me zgjedhesh . E di , jam e lodhshme. »

« Jo nuk je e lodhshme . Duhet te jem une per ty , mbi te gjitha . »

Pas rreth ca muajsh qe njihja Xhulian organizova nje darke per ta takuar me Nikolen . Tashme ishte shume kurioz per ta pare . Flisja aq shpesh per te sa po behej nje figure mitologjike , nje mister legjendar. Tani jane miq , dhe jane personat qe frekuentoj me shume .

Ka vetem nje gje qe nuk kuptoj per sa i perket afersise me Xhulian . Megjithese ajo me kupton dhe me njeh ne menyre vertete te thelle , gabon gjithmone mbi shijet e mia per çeshtje grash . Ndodh shpesh . Nuk e di sa here me ka thene :’’ Do te prezantoj nje miken time shume te bukur , do te pelqeje me siguri’’. Me pas vinte me miken dhe une mendoja qe me kishte folur per nje tjeter . Nuk mund te ishte ajo .

Biles nje here jo vetem me tha qe ishte e bukur , por qe ishte edhe vajza e duhur per mua’’. Nuk e shpjegoj dot si pati mundur edhe per nje çast te imagjinonte qe ajo vajze te mund te me pelqente .
Kete problem me Nikolen nuk e kam , sepse ai nuk do me thoshte kurre : Kam nje mike per te te prezantuar qe eshte e duhura per ty’’. Maksimumi do thoshte :’’ Kam nje mike per te te prezantuar qe sipas meje te jepet menjehere’’.


Bashke kemi bere edhe ‘’paktin e sirtarit’’. Secili nga ne te tre ka gjera te mbyllura ne nje sirtar qe nuk do te donte kurre qe te hapej . Pakti eshte ne marreveshjen qe , nese njeri prej nesh do te vdiste papritur , te tjeret duhet te hyjne ne shtepine e te ndjerit dhe te zhdukin çfare ka sirtari , per te evituar supriza te pakendshme te afermve . Ne te vertete , edhe pse e kemi quajtur pakti i sirtarit , ne rastin tim dhe te Nikoles eshte thjesht nje kuti , mban me shume gjera …

Ato çfare ka ne sirtarin e Xhulias , jane gjera qe mamaja e saj me mire mos t’i shikoje . ‘’Lojera’’ , siç i quan ajo ,’’ lojera vibruese’’ , siç i quajme une dhe Nikola . Kurse ne sirtarin e Nikoles jane filmimet e tij duke bere dashuri me disa ish-e .Ne sirtarin tim eshte … eh , e leme fare , se eshte me mire .


Mbremjen ne te cilen Nikola me dha lajmin ishte per darke ne shtepine time . Duhej te dilte me Saren , por ne mbasdite ajo e kishte marre ne telefon dhe i kishte thene qe nuk ishte mire . Atehere e ftova per darke . Ndodh shpesh qe te vije te kaloje mbremjen nga une .

Zakonisht hame dhe shikojme nje film . Ne videoteken time personale mund te gjenden filma si : Ishte nje here ne Amerike , Ata djem te mire , Padrinoja , Lufta e madhe , Te panjohurit e zakonshem , Umberto D. , Ishim dashur shume , Beteja e Algjerise , Konformisti , Cifti i çuditshem , Apartamenti , Shtate samurajte , Zonja dhe zoterinj , Manhatan , Ethja e arit .
Ndersa keta zakonisht i shikoj vetem .

Me te shpesh perfundon qe shikojme filma si : Nuk na mbetet veç te qajme , Frankenshtajn i riu , Ndryshe do nxehemi , E quanin Trinitet , Hajde perpara budalla , Zoolander , Borotalko , Pushimet e Krishtelindjes ( i pari ) .


Kur hyri ne shtepi , e pyeta si ishte Sara .

« Me mire , eshte gjithmone keshtu te gjithe muajt . Diten e pare te ciklit eshte e detyruar te rrije ne shtrat nga dhimbja . Vetem se i eshte dashur te nderprese pilulen per pak kohe . Sapo te mundet ta rimarre , nuk do te ndodhe me . »

« Une nuk kam degjuar asnjehere qe nje femer prej gjerave te veta nuk arrin te çohet nga shtrati. »

« Nuk eshte njesoj per te gjitha . Varet . Kur femrat jane kaq keq , gati gjithmone eshte sepse organizmi prodhon pak estrogjen e progesteron dhe ka nje sasi te ulet te serotonines . Me pilulen zgjidhet problemi sepse ndihmon te mos kete diferenca te medha hormonale. »

« Po cfare dreqin di ti per keto gjera ? PO pastaj cfare eshte progesteroni ? Nje kafshe historike qe jeton ne shpella ? Une nuk e kam degjuar asnjehere dhe ti e dike çfare eshte… ou ! »

« Sigurisht qe e di . »

« E pse e di ? »

« Por me fal , dje mbreme Xhorxho ne mbremje na shpjegoi per dy ore , llojet e ndryshme te peshkimit , filispanjes , mekanizmit qe e mbeshtjell , plluskuesit … »

« Cfare do te thuash »

« Qe secili ka pasionet e veta . Une per kallamat e peshkimit nuk di asgje . Por per te tjerat kam studjuar , jam informuar. »

« Cfare ke bere , nje shkolle nate per menstruacionet ? Po cfare dreq pasioni eshte ky ? »

« Sapo te thashe qe jam informuar. Si nje qe eshte i pasionuar pas makinave dhe qe merr vesh nga motorrat . Me fal , po çfare ka te gabuar ? »

« Jo , aman … nuk ka asgje te gabuar , me duket vetem pak e çuditshme qe ti di keto gjera , me shpifet edhe te flas per to… domethene nuk do te me vinte kurre ne mendje te vihem te studioj hormone , pilula , menstruacione dhe , si dreqin quhet , … progesteronin. E vetmja gje qe di mbi menstruacionet eshte qe nese nje grua pi pilulen shpesh , atehere jane me te rregullta , ose qe nese jeton apo rri ne kontakt te ngushte me gra te tjera si tendence pastaj menstruacionet vijne ne te njejten periudhe . Pike. »

« Epo , di vete plot gjera ne krahasim me mestaren… »

« Cfare do te hash ? »

« Me takon mua … a hame makarona ? »

« Pilaf me perime ? »

« Dakort per pilafin . Megjithate… » shtoi Nikola « jo per tu kthyer te ai diskutim , por meqenese e di qe kur ben nje gabim te pelqen te jesh korrekt , desha te te thosha qe the diçka te gabuar mbi pilulen dhe mbi menstruacionet . »

« Cfare ? »

« Nese nje grua merr pilulen , nuk quhen menstruacione. »

« Jo e ? E si quhen ? »

« Hemoragji e perkohshme. Perderisa pilula pengon ovulimin , quhen keshtu . Eshte nje hemoragji.

Mendo qe meqenese nuk jane menstruacione , por vetem humbje qe nuk sherbejne per asgje , ne Amerike kane shpikur pilulen qe t’i heq gati fare. Vijne tre here ne vit : çdo kater muaj dhe jo çdo njezet e tete dite . »

« Po ti me te vertete i je vene te studjosh keto gjera ? Je informuar mbi ciklin menstrual te grave ? »

« Shiko se duket gje e vogel , por nuk eshte ashtu. Grate jane te komplikuara edhe per nje arsye hormonale shume komplekse . Te dish si dhe kur kane ciklin eshte e dobishme per shume gjera. »

« Pershembull ? »

« Pershembull ,ne dy javet e para te ciklit menstrual truri shton lidhjet ne hipokampus me shume se njezet per qind dhe kjo i ben me te zgjuara , me te shpejta , si tendence ne humor me te mire dhe me te qarta . Pastaj vezoret fillojne te prodhojne progesteron duke shkaterruar te gjithe punen qe bene me pare estrogjenet . Pra truri dalengadale behet gjithmone me i avashte.
Progesteroni rreth diteve te fundit te ciklit nderpritet . Eshte sikur organizmit t’i hiqet papritur nje droge qetesuese dhe grate behen me nervoze , te ndjeshme dhe te irritueshme .

Ish-ja ime diteve para ciklit qante edhe duke shfletuar nje reviste : nese shihte nje kelysh qeni te rrotulluar ne leter higjenike nuk arrinte t’i mbante lotet . Te duket se eshte nje gje e vogel te dish keto gjera ?

Nese do te kalosh dy ose tre dite ne det , eshte me mire nese shkon rreth fundit te dy javeve te para : ne fund te dy javeve te dyta rrezikon te zihesh per asgje. »

« Ti nuk je normal . Me thuaj qe nuk eshte e vertete se organizon fundjavat me nje grua duke u bazuar tek ndryshimet e saj hormonale… »

« Jo , por si tendence kerkoj te … »

« Ti ke rifilluar te drogohesh , me thuaj te verteten . »

« Ca te dredhura… bashke me ty , nder te tjera. Me ler te ta them , ti e nenvlereson aspektin biologjik . Mendon vertete qe nuk te duhet te dish se kur gruaja eshte ne periudhen e ovulimit eshte me e ndjeshme ndaj terheqjes se feromoneve mashkullore ? Te duket se eshte diçka e vogel ? Per shembull , nese mua me pelqen njera dhe zbuloj kur ka ovulimin ajo , nuk hedh deodorant . Funksionon . Shiko se edhe ti je i kushtezuar nga hormonet…

Pershembull feromonet femerore nuk i nuhasim sepse perceptohen vetem nga pjesa e thelle e hundes. I kuptojme por nuk i nuhasim . Dhe na terheqin . Feromonet japin informacione gjenetike , nese jane te ngjashme me tonat te largojne , nese jane te ndryshme te terheqin . Ndonjehere te pelqen nje grua , por sapo ndjen eren e saj nuk te pelqen me . Do te thote qe gjenetikisht jeni shume te afert. Ish –ja ime perdorte kete taktike per te gjetur partner dhe funksiononte . Pyete nje femer me te cilen ke konfidenca . »

« Sa kot. »

« Mund te te duket kot , por jane gjera serioze . »

« Megjithate pse te duhet te dish gjithe keto gjera ? Do te thuash se qe kur i di keto ben me shume qef me femrat ? »

« Jo . Nuk besoj . Por kur flas , grate mendojne qe po . »

« Ah , ja pse : nuk permirson performancen , por sherben per t’i bindur . E keto jane argumentet e tua per te kaluar kohen me grate ? Epo , komplimente . »

« Nese tregon qe njeh motorrin , njerezit te hapin kofanon . Kane besim .
Ka verdalle meshkuj qe akoma prekin dhe shkojne me femrat sikur te thyenin asfalt me çekiç pneumatik … ndersa , duke folur per keto gjera , u jep idene e dikujt qe di si te sillet . I ben kurioze , te pakten . Dhe pastaj e di qe mua me pelqen te jem mik i femrave ; dhe sa me pare te shkosh me to , aq me shpejt nis nje raport miqesie te thelle . »

« Pse , pa shkuar me to nuk mund ta kesh miqesine? »

« Eshte me e veshtire . Sido qe te jete me mire te shkosh menjehere ose sa me shpejt te jete e mundur . Ka gjithe ato avantazhe qe ta besh menjehere . »

« Te tipit ? »

« Pf , ne kete moment nuk me vjen ne mendje asgje , por do mendohem dhe do te te bej nje liste. Tani kam uri . A ke ndonje gje te vogel per te ngrene ndersa gatuajme ? »

« Hap frigoriferin . Ka proshute dhe djathera , nese do . »

Nikola u ul ne tavoline dhe nisi te haje proshute dhe mocarela .

« Po ti si ja ben qe e ke dollapin dhe frigoriferin plot ? Kur e ben , pazarin ?

« Duke u kthyer nga zyra . Te pershendes ty , dal dhe bej pazarin. »

« Te kam zili . Une te pershendes ty , dal dhe shkoj per ndonje aperitiv. E di qe ky pilafi eshte darka e pare e nxehte qe prej nje jave ? Prej ditesh , tashme , ushqehem vetem me sallata . Qendroj ne kembe me birra dhe patatina . »



I ra telefoni dhe , duke u pergjigjur me gojen plot , shkoi ne tarrace per te folur .
Perpara se te dilte e pyeta :

« e preferon pilafin me shafran apo me kater djathra ? ».

« Kater djathra ? Si po shkon sot , je sheruar ?

« Po , jam duke u sheruar . »

« Do te preferoja shafranin , por jam i lumtur te shikoj permirsimet e tua . »

« Ngadale ngadale , pa nxitim. »

Pilafi me kater djathra ishte pjata qe ajo bente me mire . Askush nuk ka bere nje pilaf me kater djathra aq te mire sa te sajin . Ne asnje restorant . Per ne ishte nje takim fiks : pilaf me kater djathra dhe tiramisu.

Qe kur me la nuk e kam gatuar dhe ngrene me pilafin me kater djathra . Per kete Nikola mbeti i habitur .

Pasi hyri brenda , i thashe : « Je bere nje pesembedhjete vjeçar me ate telefon qe kur je lidhur me te ».

« Po flisnim per ty . Kam nje gje per te te thene , megjithate … nuk e di . Sara mendon se duhet te ta kisha thene me pare . »

« Eshte shtatezene ? »

« Jo , nuk eshte nje gje qe na perket neve , por ty , domethene jo ty direkt , por … »

« Ti dhe Sara flisni per per gjerat e mia ? Pra ti tashme ke sekrete me te qe me perkasin mua ? Nuk e di nese kete mund te ta fal . »

« Qetesohu , je gjithmone i preferuari im . Megjithate duhet te te them nje gje qe e kisha prej disa ditesh por , meqene sipas meje te dhemb ca ta dish , po kerkoja te gjeja momentin e duhur . Prita qe te mbaronte puna jone , se ndryshe do kishe shkuar per lesh … mbase une ne fakt gabohem dhe kjo gjeja nuk te intereson. »

« Epo mire , hajde , mjaft me keto , me thuaj cfare eshte. »

« Ajo… ajo-ja e jote , ajo qe qekur se jeni lene me ke ndaluar edhe ta quaj me emer … »

« Cfare ka bere ? »

« Per nje muaj e gjysem martohet. »