Këshilla e Gandit se si të dilni fitimtarë nga një debat
Jeta e Mahatma Gandit është plot me histori dhe anekdota rreth përballjes me të tjerët që përmbajnë shumë mençuri. Në fakt, ky njeri u bë i famshëm dhe hyri në histori si i pari që foli për një “luftë” jo të dhunshme.
Thuhet, për shembull, se një herë ishte ulur në tavolinë pranë një profesori nga Universiteti i Londrës. Profesori i tha: “A e di se derri dhe zogu nuk mund të hanë bashkë?”. Gandi u ngrit në këmbë dhe tha: “Mos u shqetëso profesor, unë po fluturoj larg”.
Qëllimi i një diskutimi apo debati nuk duhet të jetë fitorja, por përmirësimi.
Gandi pothuajse gjithmonë arrinte të ikte me argumente. Ai e bënte atë me aq hir dhe zgjuarsi, saqë gjithmonë linte gjurmë. Në vend që të fitonte debatin, ai donte të jepte një mësim duke e ekstrapoluar atë nga situata në fjalë. Pra, si të ndiqni këshillat e Gandit për të triumfuar në një argument?
Mos jini egoistë dhe debatoni në mënyrë konstruktive
Sipas Gandit, një problem duhet vëzhguar nga të gjitha këndvështrimet, përfshirë atë të kundërshtarit. Duke ndjekur këtë parim, pasi shkatërroi monopolin e industrisë së tekstilit britanik, ai u shfaq në çdo fabrikë për të kërkuar falje për pushimet nga puna që kishte shkaktuar.
Ai dallohej edhe për faktin se gjithmonë thellohej në secilën temë. Ai nuk kishte thjesht një pamje sipërfaqësore të botës. Ai lexonte, studionte, konsultohej. E gjithë kjo e lejoi të zhvillonte një mendim solid për çdo çështje. Pa dyshim, kjo është një këshillë e shkëlqyer për të adresuar çdo debat.
Trajnoni forcën fizike dhe durimin
Gandi mendonte se forca e trupit kontribuonte në mënyrë vendimtare për të fuqizuar edhe mendjen. Ai gëzonte një formë të mirë fizike, e cila i lejonte të përballonte dhe të kapërcejë kohë të vështira me një aftësi të mahnitshme shëruese. Stërvitja e trupit sjell temperament, konsolidim të vullnetit dhe vetëkontroll.
Durimi, nga ana tjetër, është trajnimi i mendjes. Gandi thoshte se një mur ndërtohet tullë pas tulle. Dhe çdo pjesë duhet të shtohet në një moment të saktë. Durimi është një karakteristikë e mendjeve më të forta. Të mos i nënshtrohesh impulsivitetit është thelbësore nëse dëshiron të jesh i suksesshëm, veçanërisht në një debat.
Të jesh empatik me të tjerët, të kuptosh emocionet e tyre
Gandi predikonte ide me rëndësi universale. Parimet e tij nuk ishin rezultat i një pikëpamjeje të njëanshme, përkundrazi. Idetë dhe lufta e tij kishin të bënin me mbarë njerëzimin. Doktrina e tij para së gjithash përfshinte popullin e tij, por ishte frymëzuar nga vlerat universale.
Gandi rezervonte një vend të veçantë për emocionet. Doktrina e tij nuk ishte thjesht ideologjike. Ai u përpoq të kuptonte pozicionin e kundërshtarëve të tij dhe mori parasysh atë që ata mund të ndjenin. Për këtë arsye, qindra mijëra njerëz e ndoqën dhe e admiruan edhe pse nuk e ndanin kauzën e tij. Të fitosh një përballje nuk do të thotë domosdoshmërisht të asgjësosh kundërshtarin.
Përdorni gjuhë të thjeshtë dhe jini transparentë
Thjeshtësia e të folurit është një element që karakterizon të gjithë liderët e mëdhenj. Ata nuk flasin për admirim, por për t’u kuptuar. Dhe mënyra më e mirë për ta kuptuar veten është të përdorni një gjuhë të thjeshtë që çdokush mund ta kuptojë.
Do të quhej populizëm nëse pas tij do të fshiheshin interesa. Megjithatë, nëse fjalët e thjeshta nuk fshehin të vërtetat e fshehura, ato arrijnë në zemrat e njerëzve. Një fjalim i vërtetë ka fuqi të madhe bindëse. Ai gjithashtu ngjall respekt të madh. Një diskutim verbal fitohet në këtë mënyrë: me argumente të thella, të shprehura në mënyrë të thjeshtë dhe pa gënjeshtra.
Mbështetuni te vetja dhe këmbëngulni
Gandi mori përsipër të siguronte vetë kripën, të bënte rroba dhe të bënte objekte të tjera të përditshme. Ai e bëri vetë-mjaftueshmërinë një mënyrë për të ndërtuar lirinë. Ai e dinte se lidhjet e varësisë bazoheshin jo aq në faktet e mëdha, por në gjërat e vogla. Dhe e sulmoi të keqen në rrënjë.
Gandhit iu deshën 55 vjet që India të arrinte pavarësinë, ëndrrën e tij më të madhe. Ai e bëri atë në mënyrën e tij: pa përdorur dhunën. Ai u përball me mijëra vështirësi përpara se t’ia dilte. Vështirësi të çdo lloji, madje edhe konflikte me veten. Thellë brenda, ai e dinte se këmbëngulja është çelësi i çdo dere dhe i suksesit.
Suksesi i Gandit ishte një triumf i shpirtit dhe për këtë ai la gjurmë. Mësimi i tij më i madh është se mund të fitosh një përballje pa e asgjësuar kundërshtarin. Në këtë mënyrë, nuk ka humbje, është një mënyrë e sigurt në të cilën fitojnë të gjithë, edhe nëse nuk është ajo që do të donin. / bota.al
