Duaj sa nuk është vonë!

[Kresha]

Thuhet se një zog mali e kishte dashur shumë një lule të bardhë. Një ditë lulja i thotë se: Ajo nuk mund të dashuronte përderisa ishte e bardhë. Kusht për dashurinë e tyre ishte që lulja e bardh të bëhej e kuqe.
Zogu, ngase e donte tej mase lulen e bardhë, nuk mund të rrinte duarkryq dhe të priste që lulja të ndërronte ngjyrën. Ai fluturojë në degën e një lisi, aty plagosi veten. Plagën e shkaktojë mu në zemër ngase donte që lules ti jap më të mirën që kishte nga vetja e tij.
Ai arriti që t'ia ndryshonte ngjyrën e lules, arriti që ta binte se e donte me të vërtetë dhe se për të ishte në gjendje të jap edhe jetën.
Kur pa ngjyrën e saj të kuqe, lulja u gëzua shumë. Ajo u gëzua sepse tashmë mund ta dashuronte zogun e vogël por edhe u gëzua sepse e kuptojë dashurinë e madhe të zogut për të. Ajo e kuptoj se zogu e donte aq shumë sa ishte në gjendje të sakrifikojë edhe jetën e tij.
"Kështu, fillojë dashuria mes tyre, fillojë jeta e lumtur mes tyre...!"
Më falni, kjo pjesa e fundit ishte një iluzion, një ëndërr dhe një dëshirë e secilit prej nesh ngase, në fakt, mes tyre tashmë kishte përfunduar çdo gjë. Ishte bërë tepër vonë për të filluar një jetë të përbashkët ngase zogu tashmë kishte vdekur.
Miq, mos lejoni që të tjerët të sakrifikohen e as mos sakrifikoni me qëllim askënd vetëm sa për të bindur veten tuaj. Nganjëherë, sakrifica do kushtojë me jetën e dikujt, e rezultatet e arritura nuk do jenë në shërbim të askujt...

 

[Priscilla]

Per nje moment u gezova vertet,por jo,shume histori e bukur e me plot kuptim?

 

[Ohana]

E kuptojmë sa i duam njerëzit kur nuk i kemi më në jetë ?

 

[Mignonne]

E kuptojmë sa i duam njerëzit kur nuk i kemi më në jetë ?

Sepse jemi egoist dhe asnjeher nuk vlersojm ate qe kemi deri ne momentin qe behet e kaluara jon.

 

[Kresha]

E kuptojmë sa i duam njerëzit kur nuk i kemi më në jetë ?

Jo vetem njerezit, por cdo gje me vlere e kuptojme rendesine pasiqe e humbim.

 

[Mignonne]

Thuhet se një zog mali e kishte dashur shumë një lule të bardhë. Një ditë lulja i thotë se: Ajo nuk mund të dashuronte përderisa ishte e bardhë. Kusht për dashurinë e tyre ishte që lulja e bardh të bëhej e kuqe.
Zogu, ngase e donte tej mase lulen e bardhë, nuk mund të rrinte duarkryq dhe të priste që lulja të ndërronte ngjyrën. Ai fluturojë në degën e një lisi, aty plagosi veten. Plagën e shkaktojë mu në zemër ngase donte që lules ti jap më të mirën që kishte nga vetja e tij.
Ai arriti që t'ia ndryshonte ngjyrën e lules, arriti që ta binte se e donte me të vërtetë dhe se për të ishte në gjendje të jap edhe jetën.
Kur pa ngjyrën e saj të kuqe, lulja u gëzua shumë. Ajo u gëzua sepse tashmë mund ta dashuronte zogun e vogël por edhe u gëzua sepse e kuptojë dashurinë e madhe të zogut për të. Ajo e kuptoj se zogu e donte aq shumë sa ishte në gjendje të sakrifikojë edhe jetën e tij.
"Kështu, fillojë dashuria mes tyre, fillojë jeta e lumtur mes tyre...!"
Më falni, kjo pjesa e fundit ishte një iluzion, një ëndërr dhe një dëshirë e secilit prej nesh ngase, në fakt, mes tyre tashmë kishte përfunduar çdo gjë. Ishte bërë tepër vonë për të filluar një jetë të përbashkët ngase zogu tashmë kishte vdekur.
Miq, mos lejoni që të tjerët të sakrifikohen e as mos sakrifikoni me qëllim askënd vetëm sa për të bindur veten tuaj. Nganjëherë, sakrifica do kushtojë me jetën e dikujt, e rezultatet e arritura nuk do jenë në shërbim të askujt...


View attachment 163971

Egzakte.