- Regjistruar më
- Shkurt 19, 2020
- Mesazhe
- 3,767
- Pëlqime
- 3,898
Një baba çoi të birin në pyll, ia lidhi sytë me një shami dhe e la të vetëm.
I riu duhet të rrinte ndenjur mbi një trung gjithë natën pa e hequr shaminë deri kur rrezet e diellit ta lajmërojnë që erdhi mëngjesi. Nuk mundet dhe nuk duhet t'i kërkojë kujt ndihmë. Nëse i mbijeton natës i tëri dhe i bëri, do të bëhet burrë.
Nuk mund ta rrëfejë përvojën e tij as te shokët apo te ndokush tjetër, se çdo i ri duhet të bëhet burrë i vetëm.
Djali u tmerrua ashiqare, dëgjoi tinguj të çuditshëm përreth vetes. Ka patjetër shtazë të egra rrotull tij. Mbase edhe njerëz të rrezikshëm të cilët mund t'i bëjnë keq. Era fryn me furi gjatë gjithë natës dhe e tund trungun ku është ulur, por ai vazhdoi të rrinte duke bërë gajret, pa e hequr shaminë nga sytë.
Tekembramja, është i vetmi shteg që të bën burrë!
Më në fund, pas asaj nate të tmerrshme, doli dielli dhe e hoqi shaminë nga sytë. Kështu vërejti se i ati kishte qëndruar brinjë tij. E kishte përgjuar dhe mbrojtur të birin gjithë natën nga çdo kanosje.
I ati ishte aty, edhe pse i biri nuk e dinte. Edhe në natën më të tmerrshme, edhe në terrin me të çulltë, në vetminë më të plotë, edhe kur nuk e vëren asnjëherë, një djalë nuk është kurrë i vetëm!
I riu duhet të rrinte ndenjur mbi një trung gjithë natën pa e hequr shaminë deri kur rrezet e diellit ta lajmërojnë që erdhi mëngjesi. Nuk mundet dhe nuk duhet t'i kërkojë kujt ndihmë. Nëse i mbijeton natës i tëri dhe i bëri, do të bëhet burrë.
Nuk mund ta rrëfejë përvojën e tij as te shokët apo te ndokush tjetër, se çdo i ri duhet të bëhet burrë i vetëm.
Djali u tmerrua ashiqare, dëgjoi tinguj të çuditshëm përreth vetes. Ka patjetër shtazë të egra rrotull tij. Mbase edhe njerëz të rrezikshëm të cilët mund t'i bëjnë keq. Era fryn me furi gjatë gjithë natës dhe e tund trungun ku është ulur, por ai vazhdoi të rrinte duke bërë gajret, pa e hequr shaminë nga sytë.
Tekembramja, është i vetmi shteg që të bën burrë!
Më në fund, pas asaj nate të tmerrshme, doli dielli dhe e hoqi shaminë nga sytë. Kështu vërejti se i ati kishte qëndruar brinjë tij. E kishte përgjuar dhe mbrojtur të birin gjithë natën nga çdo kanosje.
I ati ishte aty, edhe pse i biri nuk e dinte. Edhe në natën më të tmerrshme, edhe në terrin me të çulltë, në vetminë më të plotë, edhe kur nuk e vëren asnjëherë, një djalë nuk është kurrë i vetëm!