Welcome to the forum 👋, Visitor
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
-
PËRSHËNDETJE VIZITOR!
Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.
Posts of the Week
Week of Korrik 12, 2025
Mendime të momentit.....
Biri jam mire erdha vetem te pershendes,jam akoma atje ku te kqm then se jam
Ti si je a je mire
te kam xhan shume mos e harro@Niccolo xemlaaaaa ime jam mire deri tani mos u bej merak,te kam xhan dhe ty
Pastaj doja tju pershendes te gjitheve qe me kan permendur e kujtuar,pervec atyre qe jo
Mendime të momentit.....
Ka nje moment ku njeriu ndalon.
Jo nga lodhja fizike,por nga lodhja shpirterore.
Nga perpjekja per te qene mire me te gjithe,nderkohe qe nuk ndihesh mire me veten.
Nga dhenia pa mase,dhe nga heshtja qe bahet zakon.
Dhe aty e kupton:
Nuk je me ajo qe ishe.
Nuk jam me ajo qe buzeqesh edhe kur brenda ndihesh bosh.
Nuk jam me ajo qe flet me kujdes,qe rri ne heshtje,qe pranoj gjithcka per te mos larguar te tjeret.
Nuk jam me ajo qe vendos veten ne fund,gjithmone.
Tani kam ndaluar duke bere sikur cdo gje eshte ne rregull.
Nuk kam me forc te bej sikur nuk me prek,nuk me lendon,nuk me djeg.
Sepse me ka djegur.
Mjaftushem!
Dhe tani nuk jam me ajo qe duron gjithcka,ne emer te paqes.
Kam mesuar te largohem kur nuk ndihem mire.
Te them “jo” pa u ndjer ne faj.
Te zgjedh veten,pa kerkuar ndjese.
Nuk jam me ajo qe lutet te kuptohet.
Tani kam kuptuar veten dhe kjo me mjafton.
Nuk jam me ajo qe e justefiko cdo sjellje,qe mban pergjegjesi per cdo gje qe ndodh rreth saj.
Nuk jam me ajo qe e fsheh dhimbjen,qe e mbulon me “jam mire”,edhe kur gjithcka brenda esht e thyer.
Kam qene gjithmone ajo vajza qe jepte gjithcka nga vetja,qe dashuroi fort,qe fali lehte.
Ajo qe heshtte per mos lenduar te tjeret,nderkohe qe vete thyhej pak nga pak.
Por nuk jam me ajo.
Tani dua qetesi.
Jo fjale te bukura,jo premtime boshe.
Dua prani te vertete,respekt dhe dashuri qe nuk vjen me kushte.
Dua njerez qe nuk me lodhin,qe nuk me detyrojne te shpjegoj veten vazhdimisht.
Nuk jam me ajo qe pret.
Qe shpreson “se ndoshta kete here do te jete ndryshe”.
Nuk jam me ajo qe mundohet te ndryshoje per te kenaqur tjeret.
Nuk jam me ajo qe humbet veten per te ruajtur tjeret prane.
Kam mesuar se jo te gjithe e meritojne zemren time.
Se jo cdo heshtje duhet duruar.
Se jo cdo njeri duhet mbajtur,vetem se ka qene aty dikur.
Nuk jam me ajo qe isha,dhe kjo eshte ne rregull.
Sot jam me e vetedijshme,me e qete dhe me e sinqerte me veten.
Dhe kjo vajze qe jam sot…Me pelqen shume
Jo nga lodhja fizike,por nga lodhja shpirterore.
Nga perpjekja per te qene mire me te gjithe,nderkohe qe nuk ndihesh mire me veten.
Nga dhenia pa mase,dhe nga heshtja qe bahet zakon.
Dhe aty e kupton:
Nuk je me ajo qe ishe.
Nuk jam me ajo qe buzeqesh edhe kur brenda ndihesh bosh.
Nuk jam me ajo qe flet me kujdes,qe rri ne heshtje,qe pranoj gjithcka per te mos larguar te tjeret.
Nuk jam me ajo qe vendos veten ne fund,gjithmone.
Tani kam ndaluar duke bere sikur cdo gje eshte ne rregull.
Nuk kam me forc te bej sikur nuk me prek,nuk me lendon,nuk me djeg.
Sepse me ka djegur.
Mjaftushem!
Dhe tani nuk jam me ajo qe duron gjithcka,ne emer te paqes.
Kam mesuar te largohem kur nuk ndihem mire.
Te them “jo” pa u ndjer ne faj.
Te zgjedh veten,pa kerkuar ndjese.
Nuk jam me ajo qe lutet te kuptohet.
Tani kam kuptuar veten dhe kjo me mjafton.
Nuk jam me ajo qe e justefiko cdo sjellje,qe mban pergjegjesi per cdo gje qe ndodh rreth saj.
Nuk jam me ajo qe e fsheh dhimbjen,qe e mbulon me “jam mire”,edhe kur gjithcka brenda esht e thyer.
Kam qene gjithmone ajo vajza qe jepte gjithcka nga vetja,qe dashuroi fort,qe fali lehte.
Ajo qe heshtte per mos lenduar te tjeret,nderkohe qe vete thyhej pak nga pak.
Por nuk jam me ajo.
Tani dua qetesi.
Jo fjale te bukura,jo premtime boshe.
Dua prani te vertete,respekt dhe dashuri qe nuk vjen me kushte.
Dua njerez qe nuk me lodhin,qe nuk me detyrojne te shpjegoj veten vazhdimisht.
Nuk jam me ajo qe pret.
Qe shpreson “se ndoshta kete here do te jete ndryshe”.
Nuk jam me ajo qe mundohet te ndryshoje per te kenaqur tjeret.
Nuk jam me ajo qe humbet veten per te ruajtur tjeret prane.
Kam mesuar se jo te gjithe e meritojne zemren time.
Se jo cdo heshtje duhet duruar.
Se jo cdo njeri duhet mbajtur,vetem se ka qene aty dikur.
Nuk jam me ajo qe isha,dhe kjo eshte ne rregull.
Sot jam me e vetedijshme,me e qete dhe me e sinqerte me veten.
Dhe kjo vajze qe jam sot…Me pelqen shume
Pershendetje te gjitheve miq motra e vellezer
Unë quhem Athina nga Tepelena
Gjyshja ime nga babai është minoritare greke por në realitet ka vdekur prej disa vitesh nuk dua tu genjej
Unë nuk dua të kem ca janë ata me qasje agresive e autoritare
Unë nuk dua te pijë drogë e alkool
Kushtet emocionale dhe morale
Të jetë i sinqertë dhe i besueshëm
Të respektojë ty dhe familjen tënde
Të dijë të komunikojë qartë dhe pa dhunë
Të ketë ndjeshmëri dhe empati (ta kuptojë kur ti je e mërzitur, e lodhur apo e gëzuar)
Të jetë i kujdesshëm dhe i dashur
Kushtet mendore dhe shpirtërore
Të ketë vlera të përbashkëta me ty (p.sh. për familjen, jetën, punën)
Të jetë mbështetës dhe motivues
Të të pranojë ashtu si je, pa kërkuar të të ndryshojë
Të ketë vetëbesim dhe të dijë të marrë përgjegjësi
Gjyshja ime nga babai është minoritare greke por në realitet ka vdekur prej disa vitesh nuk dua tu genjej
Unë nuk dua të kem ca janë ata me qasje agresive e autoritare
Unë nuk dua te pijë drogë e alkool
Kushtet emocionale dhe moraleTë jetë i sinqertë dhe i besueshëm
Të respektojë ty dhe familjen tënde
Të dijë të komunikojë qartë dhe pa dhunë
Të ketë ndjeshmëri dhe empati (ta kuptojë kur ti je e mërzitur, e lodhur apo e gëzuar)
Të jetë i kujdesshëm dhe i dashur
Kushtet mendore dhe shpirtëroreTë ketë vlera të përbashkëta me ty (p.sh. për familjen, jetën, punën)
Të jetë mbështetës dhe motivues
Të të pranojë ashtu si je, pa kërkuar të të ndryshojë
Të ketë vetëbesim dhe të dijë të marrë përgjegjësi
Një copë nga vetja...
Une jam Ola
Ndonjehere ndalem dhe mendoj per veten.
Jo per ate qe te tjeret shohin,por per ate qe une ndjej.
Per ate vajze qe ka kaluar shume,por ska mundur te shprehet mjaftushem.
Per ate zemer qe eshte lenduar,por nuk eshte thyer.
Une jam Ola.
Ajo vajza e vogel qe u rrit shume shpejt.
Nuk pata kohe te jem femije aq sa doja.
Jeta me mesoi te jem e forte para se te isha gati.
U perpoqa te bej te gjithe te ndiheshin mire, edhe kur une nuk isha mire.
Qesha,edhe kur doja te qaja.
Fola me butesi,edhe kur brenda meje ishte stuhi.
Kam qene ne vende ku me mungoi ngrohtesia.
Kam pasur dite kur nuk ndihesha e mjaftueshme.
Kam menduar se ndoshta jam gabim.
Por sot,dua ta them qarte:
Nuk jam gabim.
Jam njeri.
Jam Ola.
Nje vajze me ndjenja,me plage,me endrra.
Kam gabuar,por kam mesuar.
Kam rene,por jam ngritur.
Kam qare,por prape kam dashur.
Dhe kjo me ben njeri me zemer.
Me ben e vertete.
Sot dua te ndalem dhe ti them vetes:
Faleminderit,Ola.
Faleminderit qe nuk u dorezove,kur ishte me e lehte te heqje dore.
Faleminderit qe i mbajte shpresat gjalle,edhe kur gjithcka dukej e humbur.
Faleminderit qe e le veten te jesh njerezore,e ndjeshme,e ngrohte,e lodhur,e forte.
Faleminderit qe nuk e le zhurmen e botes te te beje te dyshosh te vetja.
Faleminderit qe po meson cdo dite ta duash veten pak me shume.
Sepse ti e meriton.
Ti je mjaft.
Ti je vlera.
Ti je dashuri.
Ti je Ola.
Dhe kjo eshte nje dhurate qe nuk ka nevoje te krahasohet me asgje.
Dhe tani e di qe:
Nuk kam nevoje te jem si askush tjeter.
Nuk kam nevoje te bind askend.
Mjafton qe une ta pranoj veten,
ta dua veten, dhe te jem prane vetes.
Une jam Ola dhe kjo eshte forca ime me e madhe.
Dhe kur ta harroj kete,do ia kujtoj vetes perseri.
Sa here te bie,do ngrihem me dashuri.
Ndonjehere ndalem dhe mendoj per veten.
Jo per ate qe te tjeret shohin,por per ate qe une ndjej.
Per ate vajze qe ka kaluar shume,por ska mundur te shprehet mjaftushem.
Per ate zemer qe eshte lenduar,por nuk eshte thyer.
Une jam Ola.
Ajo vajza e vogel qe u rrit shume shpejt.
Nuk pata kohe te jem femije aq sa doja.
Jeta me mesoi te jem e forte para se te isha gati.
U perpoqa te bej te gjithe te ndiheshin mire, edhe kur une nuk isha mire.
Qesha,edhe kur doja te qaja.
Fola me butesi,edhe kur brenda meje ishte stuhi.
Kam qene ne vende ku me mungoi ngrohtesia.
Kam pasur dite kur nuk ndihesha e mjaftueshme.
Kam menduar se ndoshta jam gabim.
Por sot,dua ta them qarte:
Nuk jam gabim.
Jam njeri.
Jam Ola.
Nje vajze me ndjenja,me plage,me endrra.
Kam gabuar,por kam mesuar.
Kam rene,por jam ngritur.
Kam qare,por prape kam dashur.
Dhe kjo me ben njeri me zemer.
Me ben e vertete.
Sot dua te ndalem dhe ti them vetes:
Faleminderit,Ola.
Faleminderit qe nuk u dorezove,kur ishte me e lehte te heqje dore.
Faleminderit qe i mbajte shpresat gjalle,edhe kur gjithcka dukej e humbur.
Faleminderit qe e le veten te jesh njerezore,e ndjeshme,e ngrohte,e lodhur,e forte.
Faleminderit qe nuk e le zhurmen e botes te te beje te dyshosh te vetja.
Faleminderit qe po meson cdo dite ta duash veten pak me shume.
Sepse ti e meriton.
Ti je mjaft.
Ti je vlera.
Ti je dashuri.
Ti je Ola.
Dhe kjo eshte nje dhurate qe nuk ka nevoje te krahasohet me asgje.
Dhe tani e di qe:
Nuk kam nevoje te jem si askush tjeter.
Nuk kam nevoje te bind askend.
Mjafton qe une ta pranoj veten,
ta dua veten, dhe te jem prane vetes.
Une jam Ola dhe kjo eshte forca ime me e madhe.
Dhe kur ta harroj kete,do ia kujtoj vetes perseri.
Sa here te bie,do ngrihem me dashuri.
